به گزارش “صبح رابر”؛ سیزدهم جمادی ‏الثانی، یادآور روزی غم ‏انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت از تبار دلاوران، به‏ سوی معبود پر کشید.

ام البنین، مادر پسرانِ علی(ع)، بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامتْ با اهدای چهار فرزند رشید به پیش‏گاه مولایش، حسین‏بن علی(ع)، با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، آرام‏گاهِ خوبان، در جوار دیگر فرزند زهرا(س) برای همیشه رحل اقامت افکند.

  نام و مشخصات‏ ام البنین‏

نامش فاطمه و کنیه‏ اش امُّ البنین (مادر پسران) است. پدرش حِزام، و مادرش ثمامه یا لیلاست. همسرش علی‏ بن ابی طالب(ع) و فرزندانش عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان هستند که هر چهار نفرْ در سرزمین کربلا و در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.

   محبت‏ بی‏ دریغ‏ ام البنین(ع) به فرزندان زهرا(س)

ام البنین بر آن بود که در زندگی جای خالی حضرت زهرا(س) را برای فرزندان ایشان پر کند؛ مادری که در اوج شکوفایی پژمرده شد و آتش به جان فرزندان خردسال زد: فرزندان فاطمه زهرا(س) در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می‏ دیدند و رنج فقدانِ مادر را کمتر احساس می ‏کردند.

ام البنین(س)، فرزندان دختر گرامی رسول خدا(ص) را بر فرزندان خود مقدّم می‏ داشت و بخش عمده محبت و علاقه خود را متوجه آنان می‏ کرد و آن‏را فریضه ‏ای دینی می‏ شمرد؛ زیرا خداوند متعال در کتاب خود، همگان را به محبت آنان دستور داده است.

 ام البنین، پاسدار خاطره عاشورا

از ویژگی‏های بسیار مهم‏ ام البنین، توجه به زمان و مسائل مربوط به آن است. وی پس از واقعه عاشورا، از مرثیه‏ خوانی و نوحه ‏سرایی استفاده کرده تا ندای مظلومیت کربلاییان را به گوش نسل ‏های آینده برساند. ایشان هر روز به همراه پسرِ حضرت عباس(ع)، عبیدالله که همراه مادرش در کربلا حضور داشت و سند زنده‏ای برای بیان وقایع عاشورا بود، به بقیع می‏ رفت و نوحه می‏ خواند.

او با این اشعار، هم حماسه کربلا را بازگو و هم در قالب عزاداریْ به حکومت وقت نوعی اعتراض می ‏کرد و مردم را که اطراف او جمع می‏ شدند، از جنایات بنی‏ امیه، آگاه می‏ نمود.

 سفارش به دفاع از ولایت‏

هنگامی که امام حسین(ع) آهنگ ترک مدینه و تشرف برای حج و به‏ دنبال آنْ هجرت به‏ سوی عراق کرد، ام ‏البنین(س) به همراهان امام حسین(ع) چنین سفارش می ‏کرد: «چشم و دل مولایم امام حسین(ع) و فرمان بردار او باشید.»

 اهل بیت(ع) وام البنین(س)

محبت‏ بی‏ شائبه ‏ام البنین در حق فرزندان رسول خدا(ص) و فداکاری فرزندان وی در راه سیدالشهدا، در تاریخ ‏بی ‏پاسخ نماند. اهل بیت(ع) هم در احترام و بزرگداشت وی کوشیدند و بسیار از او قدردانی کرده، او را سپاس گفتند.

زینب کبری(س) پس از رسیدن به مدینه، به محضرش شتافت و شهادت فرزندانش را به او تسلیت گفت. ایشان هم‏چنین در مناسبت‏های دیگر مثل عیدها، برای ادای احترام، به محضر ام البنین(س) مشرّف می‏شد.

 درس‏هایی که می‏توان از ام ‏البنین(س) گرفت‏

۱-   تربیت درست فرزند بر اساس مکتب اهل بیت(ع).

۲-   داشتن فرزندان زیاد و فرزند‏داری که نفس داشتن فرزند زیاد و اولاد خود فضیلت است، چراکه امیرمؤمنان در ازدواج با ام البنین(س) شرط داشتن فرزند را مقدم بر مسائل دیگر دانست؛ امروز باید بانوان میهن با داشتن فرزندان برومند به ‏سوی عصر ظهور حرکت کنند و فرزندانی برای سربازی امام زمان تربیت کنند و از داشتن فرزند زیاد نهراسند.

۳-   تربیت فرزند پیرو راستین امام زمان و ولی حق.

۴-   درس وفاداری به شوهر و درک منزلت همسر و مطیع محض او بودن و اهتمام به امر خانه ‏داری و تربیت فرزندان برومند و قهرمان چنان‏که در جنگ تحمیلی این هنر را به تجلی گذاشتند.

۵-   درس عشق به دین و ایثار در راه حق را به فرزندان باید با شیر داد و سرشت فرزندان را با محبت و در زمره مکتب اهل بیت(ع) آمیخت.

۶-   فرزندان را باید برای فدا شدن در راه دین و ولایت و جهاد تربیت کنند.

۷-   استقامت و صبر را در راه خدا از ام البنین(س) بیاموزند که پس از شهادت فرزندان ابتدا برای امام ‏حسین و عزیز فاطمه سوگواری کرد، سپس برای عباس عزیزش.

انتهای پیام /