دانش‌آموزان در ۴ درس می‌توانند تک ماده کنند
آغاز آزمونهای شبه‌نهایی دبیرستانی‌ها ازپس‌فردا
در قضیه فلسطین، دولت‌های اسلامی به وظائفشان عمل نمی‌کنند
طرح جامع حجاب و عفاف در حال آماده‌سازی است
۲ هزار سهمیه پذیرش در دانشگاه فرهنگیان برای دانش آموزان عشایر
ضرورت رعایت حرمت ماه رمضان در روز طبیعت
گذشت زمانی که آمریکا و انگلیس بتوانند نفت این ملت را بدزدند
۴۳ روستا به اینترنت پرسرعت متصل شدند
اعلام جزئیات مراسم تحویل سال در حرم مطهر امام رضا(علیه‌السلام)
پویش ملی «زندگی با آیه‌ها»
برپایی ۱۵ بازارچه نوروزی صنایع‌دستی در استان کرمان
برگزاری محفل انس با قرآن کریم در محضر رهبر انقلاب
اعمال شب اول ماه مبارک رمضان
از بازی رایانه‌ای «مدال ذوالفقار» رونمایی شد
امروز روحانیت ایستاده در مقابل دشمن خداست
رابُر شهردوستدار ِکتاب انتخاب شد
11:42:16 - دوشنبه 28 فروردین 1396
«خنّاس» صیغه مبالغه از مادّه «خنوس» به معنای جمع شدن و عقب رفتن است،به شیطان نیز «خنّاس»گفته می‌شود.
به گزارش “صبح رابر“،به نقل از خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان «خنّاس» صیغه مبالغه از مادّه «خنوس» به معنای جمع شدن و عقب رفتن است،به شیطان نیز «خنّاس»گفته می‌شود، شیطان را از این جهت خناس خوانده که به طور مداوم آدمى را وسوسه مىکند، و به محضى که انسان به یاد خدا مى افتد پنهان مى شود و عقب مى رود، باز همین که انسان از یاد خدا غافل مى شود، جلو مى آید و به وسوسه مى پردازد.
این واژه به معنای «اختفأ» نیز آمده است «خنّاس»در آیه شریفه «مِن شَرِّ الْوَسْوَاس‌ِ الْخَنَّاس‌ِ »صفت «وسواس»(وسوسه کننده) است، چه از جن‌ّ باشد و چه از انس، مانند انسان‌های شیطان صفت.
رسول خدا (ص) فرموند: شیطان پوزه خود را بر قلب هر انسانى خواهد گذاشت، اگر انسان به یاد خدا بیفتد، او مى گریزد و دور مى شود ، و اما اگر خدا را از یاد ببرد ، دلش را مى خورد ، این است معناى وسواس خناس.
هر مؤمنی دو گوش باطنی دارد
رسول خدا(صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموند: هیچ مؤمنى نیست مگر آنکه براى قلبش در سینه اش دو گوش هست، از یک گوش فرشته بر او مى خواند و مى دمد، و از گوش دیگرش وسواس خناس بر او مى خواند، خداى تعالى به وسیله فرشته او را تایید مى کند، و این همان است که فرموده: «وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ- ایشان را به روحى از ناحیه خود تایید مى کند»
انواع وسوسه شیطان
وسوسه شیطان نسبت به حضرت آدم و سایر اولیاى خدا در حدّ القا و پرتاب وسوسه است: «فوسوس الیه الشیطان» (طه/۱۲۰)، «القى الشیطان فى امنیّته» (حج/۵۲) اما نسبت به عموم مردم، ورود و نفوذ وسوسه در دل و جان آنهاست. «یوسوس فى صدور النّاس» البته نه به شکل سلطه بر دل انسان به گونهاى که راه گریزى از آن نباشد. زیرا قرآن در آیه اى دیگر مى فرماید: «ان الّذین اتقوا اذا مسهّم طائف من الشیطان تذکّروا فاذا هم مبصرون» (اعراف/۲۰۱) هنگامى که شیطانها به سراغ افراد باتقوا مى روند تا از طریق تماس، آنان را وسوسه کنند، آنان متوجه شده و اجازه نفوذ نمىدهند.
انتهای پیام /
