از استاد شهید مرتضی مطهری خواندیم ” شرافت زن اقتضا می کند که هنگامیکه از خانه بیرون می رود متین ، سنگین و با وقار باشد ، در طرز رفتار و لباس پوشیدنش هیچ گونه عمدی که باعث تحریک و تهییج شود به کار نبرد ، عملا مرد را به سوی خود دعوت نکند ، زباندار لباس نپوشد ، زباندار راه نرود ، زباندار و معنی دار به سخن خود آهنگ ندهد ، چه آنکه گاهی اوقات ژست ها سخن می گویند ، راه رفتن انسان سخن می گوید ، طرز حرف زدنش یک حرف دیگری می زند. ” (مسئله حجاب ، ص ۹۳ )
و خواندیم ، آنان که جسم خود را ارزشمندتر از آن می دانند که هر چشمی از آن بهره ببرد، بر مسند والای فضیلت نشسته اند. در جایی سردار شهید رحیم آنجفى برایمان حک کرد که «خواهرم: محجوب باش و باتقوا، که شمایید که دشمن را با چادرسیاهتان و تقوایتان مىکشید.حجاب تو سنگر تو است، تو از داخل حجاب دشمن را مى بینى و دشمن تو را نمى بیند.» و ما خواندیم .
چه زیبا سقراط نوشت ؛ گمان من این است که تو به تماشاى شهر نمىروى، بلکه مىروى که شهر تو را تماشا کند. همه نوشتند و ما خواندیم .
اما فقط خواندیم…
نوشته :بانوی کویر
انتهای پیام/
منبع : زنان کویر