به گزارش” صبح رابر” به نقل از “اقطاع”، در بخش پیشین در خصوص نقش فردی بهائی به نام ایادی در دستگاه پهلوی و چگونگی سرآغاز شکل گیری شیخیه توسط شیخ احمد احسائی توضیح داده شد.

پیروان شیخ احمد احسائی که دیگر زیاد شده بودند به عنوان پیرو مذهب شیخیه معروف شدند پس از مرگ شیخ احمد احسائی، سید کاظم رشتی زمام امور شیخیه را به دست گرفت، او، هم عقیده ی استادش شیخ احمد بود و از صف مسلمین دسته جدا کرده و دارای مریدان مخصوص بود. سرانجام سید کاظم در سال ۱۲۵۹ ه.ق پس از گذشتن ۱۷ سال از مرگ استادش از دنیا رفت . او برای پیروان و شاگردانش جانشینی تعیین نکرد، آنها پس از مرگ او حیران و سرگردان بودند سرانجام چهار نفر ادعای جانشینی سید کاظم رشتی را نمودند که عبارتند از: حاج کریم خان کرمانی، میرزا شفیع تبریزی، میرزا طاهر حکاک اصفهانی و میرزا علی محمد شیرازی معروف به سید باب و موسس فرقه بابیگری.

اکثر پیروان سید کاظم رشتی به حاج کریمخانی معروف هستند مرکز این گروه کرمان است . سید محمد علی باب یکی از کسانی بود که ادعا کرد من چهارمین نفری هستم که باید جانشین سید کاظم شدم به این ترتیب سر و کله ی سید علی محمد باب در اینجا پیدا شد و کم کم به قدرت رسید و فرقه ی ضاله ی بابی گری را تأسیس کرد.

تا اینجا این نتیجه متبادر می شود که صوفیه از قدیم و ندیم از مسلمین دسته جدا کرده و به صورت فرقه های گوناگون در طول تاریخ از عصر امام صادق(ع) تاکنون بروز کرده اند و در میان آنها ” شیخیه” به سرپرستی شیخ احمد احسائی پدیدار گشت سپس بابیگری و بهائی گری از شیخیه متولد شدند.

با توجه به اینکه هر کدام از این مدعیان با ادعاهای دروغین مهدویت و بابیت در رابطه با امام زمان(عج) به وجود آمدند.

جالب توجه اینکه؛ در سالهایی مانند عصر فتحعلیشاه که بین ایران و روسیه جنگهایی سختی در گفت و مردم از جنگ فرسایشی خسته و افسرده شده بودند و به دنبال پناهگاه معنوی می گشتند حالتی پیش آمده بود که همه در این ایام در انتظار فرج امام زمان(عج) به سر می بردند تا ملت اسلامی را از یوغ ظلم روسیه تزاری نجات دهد، شیخ احمد احسائی از این فرصت سوء استفاده کرده و همواره از امام زمان(عج) و ظهور ایشان صحبت می کرد و اظهار نزدیکی و تقرب به حضرت مهدی(عج) می نمود و همین موجب شد عده ای به او گرویدند و به جای پناهگاه صحیح به پناهگاه کاذب روی آوردند و او نیز به افکار باطل خود را به عنوان شیعه خالص ترویج کرده و در نتیجه باعث بروز مذهب انحرافی شیخیه شد.