به گزارش “صبح رابر”،به‌بهانه سالروز خجسته میلاد حضرت مهدى موعود، بقیه‏الله الاعظم ارواحنا فداه و روز جهانى مستضعفان، در این یاداشت به وظیفه ما شیعیان در عصرغیبت از نگاه امام خمینی (ره ) اشاره ای شد؛ امام خمینی (ره) فرمودند : تعجیل فرج با کار براى تحقق عدالت، نه صرفاً با دعاکردن

ماه امامت و تالى لیلهالقدر

ماه رمضان، ماه نبوت است و ماه شعبان، ماه امامت. ماه رمضان، لیلهالقدر دارد و ماه شعبان، شب نیمه شعبان دارد که تالى لیلهالقدر است. ماه رمضان مبارک است براى این‏که لیلهالقدر دارد و ماه شعبان مبارک است براى این‏که نیمه شعبان دارد. ماه رمضان، مبارک است که قرآن بر او وارد شده است و ماه شعبان مبارک است که ادعیه ائمه(علیهم السلام) در او وارد شده است. ماه مبارک رمضان که قرآن‏را وارد کرده است، قرآن مشتمل بر تمام معارف و تمام مایحتاج بشر است و ماه شعبان که ماه امامان است، ادامه همان حقیقت است و همان معانى در تمام دوره‏ها.(صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۸۲)

  غیبت؛ فهماندن اهمیت تحقق عدالت‏

قضیه غیبت حضرت صاحب، قضیه مهمى است که به ما مسائلى (را) مى‏فهماند، مِن‏جمله این‏که براى یک همچو کار بزرگى که در تمام دنیا، عدالت به‏معناى واقعى اجرا بشود. در تمام بشر نبوده کسى الا مهدى موعود که خداى تبارک و تعالى او را ذخیره کرده است براى بشر. هر یک از انبیا که آمدند، براى اجراى عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که عدالت را در همه عالم اجرا بکنند، لکن موفق نشدند، حتى رسول (صلى الله علیه و آله و سلم) که براى اصلاح بشر آمده بود و براى اجراى عدالت آمده بود و براى تربیت بشر آمده بود، باز در زمان خودشان موفق نشدند به این معنا و آن کسى‏که به این معنا موفق خواهد شد و عدالت را در تمام دنیا اجرا خواهد کرد، نه آنهم این عدالتى که مردم عادى مى‏فهمند که فقط قضیه عدالت در زمین، براى رفاه مردم باشد، بلکه عدالت در تمام مراتب انسانیت، فقط براى حضرت مهدى موعود است که عدالت را در تمام عالم گسترش بدهد.(صحیفه نور، ج ۱۲، ص ۲۰۷)

  بزرگترین واجب؛ حکومت حق براى عدالت‏

اجراى قوانین بر معیار قسط و عدل و جلوگیرى از ستمگران و حکومت جائرانه و بسط عدالت فردى و اجتماعى و منع از فساد و فحشا و انواع کجروى‏ها و آزادى بر معیار عقل و عدل و استقلال و خودکفایى و جلوگیرى از استعمار و استثمار و استعباد و حدود و قصاص و تعزیرات بر میزان عدل براى جلوگیرى از فساد و تباهى یک جامعه و سیاست و راه‏بردن جامعه به موازین عقل و عدل و انصاف و صدها از این قبیل، چیزهایى نیست که با مرور زمان در طول تاریخ بشر و زندگى اجتماعى کهنه شود. این دعوى به‏مثابه آن است که گفته شود قواعد عقلى و ریاضى در قرن حاضر باید عوض شود و به جاى آن قواعد دیگر نشانده شود.

حکومت حق براى نفع مستضعفان و جلوگیرى از ظلم و جور و اقامه عدالت اجتماعى همان است که مثل سلیمان‏بن‏داود و پیامبر عظیم‏الشأن اسلام(صلى‏الله علیه و آله) و اوصیا بزرگوارش براى آن کوشش مى‏کردند، از بزرگترین واجبات و اقامه آن از والاترین عبادات است.(صحیفه نور، ج ۲۱، صص ۱۷۷ – ۱۷۸)

«لیقوم الناس بالقسط»

تمام انبیا از صدر بشر و بشریت، از آن وقتى که آدم(ع) آمده است تا خاتم انبیا(ص)، تمام انبیا براى این بوده است که جامعه را اصلاح کنند و فرد را فداى جامعه مى‏کردند. ما فردى بالاتر از خود انبیا نداریم، ما فردى بالاتر از ائمه نداریم، این فردها خودشان را فدا مى‏کردند براى جامعه. خداى تبارک و تعالى مى‏فرماید که ما انبیا را فرستادیم، به آن‏ها بینات دادیم، آیات به آن‏ها دادیم، میزان برایشان دادیم و فرستادیم؛ «لیقوم الناس بالقسط»؛ غایت این است که مردم قیام به قسط بکنند، عدالت اجتماعى در بین مردم باشد، ظلم‏ها از بین برود، ستمگرى‏ها از بین برود و به ضعفا رسیدگى بشود، قیام به قسط بشود.(صحیفه نور، ج ۱۵، صص ۱۴۶ و ۱۴۹)

 سیره مستمر انبیا

انبیا براى این مبعوث شدند که معنویات مردم را و آن استعدادها را شکوفا کنند که در آن استعدادها بفهمند به این‏که چیزى نیستیم و علاوه بر آن، مردم را، ضعفا را از تحت سلطه استکبار بیرون بیاورند. از اول انبیا این دو شغل را داشته‏اند؛ شغل معنوى که مردم را از اسارت نفس خارج کنند، از اسارت خودش خارج کنند – که شیطان بزرگ است – و مردم و ضعفا را از گیر ستمگران نجات بدهند. این دو شغل، شغل انبیا است.

حکومت اسلام باید اقامه عدل بکند، در عین حالى که معنویات را تصحیح مى‏کند و ترویج مى‏کند و ما اگر تابع اسلام هستیم و تابع انبیا هستیم، این سیره مستمره انبیا بوده است، ما باید این دو امر را تقویت کنیم.(صحیفه نور، ج ۱۸، صص ۳۲ – ۳۳)

وظیفه ما در عصر غیبت‏

«لیقوم الناس بالقسط»؛ باید عدالت در بین مردم و در بین جامعه تحقق پیدا بکند. جان‏ها را دادند، مال‏ها را دادند، زحمت‏ها کشیدند، نمى‏شود گفت پیغمبر(ص) یک شب و روز راحت خوابیده باشد، تمام زمان عمرش صرف این شد که با هر ترتیبى که مى‏شود، با قرآن، با احادیث خودش، با کلمات خودش، با موعظه هاى خودش، (آن‏را محقق کند).(صحیفه نور، ج ۱۵، صص ۱۴۶ و ۱۴۹)

تعجیل فرج با کار

ما تکلیف داریم آقا! این‏طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان – سلام الله علیه – هستیم، پس دیگر بنشینیم تو خانه‏هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم «عَجّلْ عَلى‏ فَرَجِهِ.» عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید براى آمدن او و فراهم‏کردن این‏که مسلمین را با هم مجتمع کنید، همه با هم بشوید. ان‏شاءالله ظهور مى‏کند ایشان.(صحیفه امام، ج ۱۸، ص ۲۶۹)

با تحقق عدالت در کشور

اکنون ما منتظران مقدم مبارکش، مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهى را در این کشور ولى عصر -(عج) – حاکم کنیم و از تفرقه و نفاق و دغلبازى بپرهیزیم و رضاى خداوند متعال را در نظر بگیریم و همگان در مقابل قانون خاضع باشیم و با صلح و صفا و برادرى و برابرى به پیشبرد انقلاب اسلامى کوشا باشیم و حق متعال را در همه احوال حاضر و ناظر بدانیم و از دستورات اسلام تخلف ننماییم و به وسوسه فتنه‏ انگیزان اعتنا نکنیم.(صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۳)