به گزارش “صبح رابر“؛به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ جمعی از شاعران پنجمین کنگره بین المللی شعر بانوان عاشورایی بنیاد آیه‌های ایثار و تلاش بداهه‌هایی را به صبر زینبی زهرا عباسی همسر گرانقدر شهید والا مقام «محسن حججی» تقدیم کرده‌اند.

‎در دلت شور زینبی داری
‎مرحبا،آفرین به تو خواهر
‎چون شهید مدافع حرم ات
‎قصه را خوانده قلب تو از سر

‎ نغمه مستشارنظامی

‎«در دلت شور زینبی داری»
‎بر لبت ذکرِ یوسف زهرا
‎باور محسن‌است خواهرِمن
‎تو شهیدِ رسالتی حقّا
ِ
‎چادرت معنیِ حیایِ شهید
‎خطبه‌ات منطقِ کلامِ خدا
‎آیه آیه بخوان به گوشِ بشر
‎حق رسول است وحضرتِ زهرا

‎حجِّ محسن قبولِ حق شده‌است
‎حجِّ تو نشرِ خطبه‌های ولی‌ست
‎سرِّ مکشوفِ عاشقی این است
‎محسن امروز در کنارِ علی‌ست

‎ سیدمحمدرضالاهیجی

‎اشکتان را ندیده دشمن پست
‎گر چه تو داغ دیده ای بانو
‎زیر لب روضه خوانده ای با بغض
‎از غریبی و از اسارت او …

‎من بمیرم که تشنه بودی تو
‎دست دشمن فتاده بودی تو
‎خنجر و قاتل و تو و گودال….
‎تن به ذلت نداده بودی تو

‎ چشم در چشم حضرت ارباب
‎در دفاع حرم تو جان دادی
‎پرچمت را گرفته ام بر دوش
‎راه حق را به من نشان دادی

‎صبر دارم چو زینب کبری
‎من فدای حریم محترمش
‎پسرم هم فدایی او باد
‎جان به قربان قلب پر ز غمش

الهام نجمی

‎آیه ی صبر را هزاران بار
‎در دلت خوانده‌ای و باز از سر
‎دیده ای «محسن» عزیزت را
‎مثل ارباب ، بی کفن ، بی سر

‎با خودت فکر میکنی زینب …
‎چه کشیده است عصر عاشورا
‎زخم خورده، غریب ، بی محرم
‎جگرسوخته، تک و تنها

‎از حریمش دفاع خواهی کرد
‎مثل «مرد مدافع حرم» ات
‎تا مسیرت مسیر زینبی است
‎اجر دارد همیشه هر قدمت

‎باورش سخت بود نسل یزید
‎از خودش هم یزید تر باشند
‎ دودمان حرام زاده ی شمر
‎صد برابر پلیدتر باشند

‎لحظه ای را فقط تصور کن
‎زن و کودک اسیر شان بشود
‎مثل «محسن» دلیر ، کم باشد
‎خاک ایران مسیرشان بشود

‎باز می‌گردد عاقبت «محسن»
‎در رکاب امام منتظَرش
‎قامتش مثل سرو ، پابرجا
‎چهره پرنور و سرفراز “سر”ش

‎طاهره تختی

‎کربلا بود و آتش و خیمه
‎روضه جان می‌گرفت با محسن
‎روی لب های عاشقان جاری:
‎«میم مثل حسین» یا محسن!

‎رهرو پاکِ زینبِ زهرا
‎با شهید خودت چه ها گفتی؟
‎کاین چنین سر نهاد در پایش
‎تا تو از شور کربلا گفتی

‎او که یک عمر مشق حیدر کرد
‎قصه های قیام از بر کرد
‎نوبتش که رسید با سر رفت
‎عمر کوتاه نذر اکبر کرد

‎خواهر زینبی و زهرایی
‎جان فدای صلابتت بانو
‎با نگاهی که مثل شمشیر است
‎می کُشد … استقامتت بانو!

‎خواهرم! یک زنی تو، می دانم
مثل ما پر ز شور و احساسی
‎لیک زهراست نام تو خواهر
‎زینبی از تبار عباسی

فاطمه رحیمی

محسنت پشت در صدایت را
بانگ یا زینب دعایت را
یا لثارات ربنایت را
شور شیرین نینوایت را

ریخته در گلوی بارانها
غیرتت آشنای میدانها
جانِ تکبیر سرخ ایمانها
نامت آغاز بغض دیوانها

باید از خود گذشت، شرط این است
سر سپردن به تشت، شرط این است
سوخت در چشم دشت، شرط این است
از خدا برنگشت، شرط این است

تو چه زیبا به مرگ خندیدی
مرگ را عاشقانه فهمیدی
محسنت را چگونه می‌دیدی
حنجرش را دمی که بوییدی

مرحبا شانه‌های چون کوهت
مرحبا زانوان نستوهت
مرحبا “یا حسینِ” بِشکوهت
چه بزرگ است غیرتِ روحت

حمید حسینیان

‎هر نگاهت پیمبر صبر است
‎بر لبت آیه های قرانی
‎رهرو زینبی و زهرایی
‎در دلت نغمه ی مسلمانی

‎درد هجری چشیده ای خواهر!
‎مثل زینب به عصر عاشورا
‎حال او را تو خوب می فهمی
‎جان به قربان غربت زهرا

‎در نگاهش صلابت و امید
‎پیش خصم زبون بی ایمان
‎جان فدای شجاعت «محسن»
‎آن ابر مرد خطه ی ایران

‎روز رفتن سفارشش این بود
‎راه حق راه زینب و زهراست
‎سر من رفت چادرت نرود
‎این مسیر و رسالت فرداست

مجتبی باقی

آب و جارو کنید دل ها را
باز هم عطر سیب می آید
باز از شهر عمه ی سادات
ذبح شیب الخضیب می آید

باز سروی رشید می آید
همسرت روسفید می آید
روی دستان مردم این شهر
آن اسیر شهید می آید

رقیه افشار زاده

وه چه صبری چه طاقتی بانو

مرحبا دارد این شجاعت تو
ما کجا و شما کجا خواهر
آسمان محو استقامت تو

با تمام وجود فهمیدی
محسنت قصد دلبری دارد
می رود سر فدا کند زیرا
سرش آهنگ سروری دارد

با تمام وجود می دانست
که تو یک قلب زینبی داری
مثل بانوی کربلا هستی
کوه صبری رفیق و غمخواری

مهربانو چقدر سرداری
در سپاهی که پر ز سردار است
در سپاهی ز همسران شهید
که از ایمان و عشق سرشار است

سمانه رحیمی

پیکر شهید مدافع حرم «محسن حججی» که در مرداد ماه سال جاری در جریان حمله تروریست‌های تکفیری داعش به منطقه تنف در مرز عراق و سوریه، به اسارت آنها در آمد و دو روز بعد به شهادت رسید، عصر دوشنبه (سوم مهر) در میان استقبال جمعی از مسئولین و مردم وارد تهران شد. محسن حججی متولد ۷۱ و از نیروهای لشکر زرهی ۸ نجف اشرف و اهل شهرستان نجف‌آباد اصفهان بود.

انتهای پیام/