به گزارش “صبح رابر”؛ متن سخنرانی معرفتی وبصیرتی امام جمعه شهرستان رابر حضرت حجت الاسلام والمسلمین علیدادی سلیمانی به این شرح است:
اَعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحَمدُ للهِ رَبّ العالمین بارئ الخَلائق اَجمعین باعثِ الاَنبیاء والمُرسلین ‌الذی سُمی فیِ السموات باَحمد وفی الاَرضینَ باَ بالقاسم محمد(ص) ولعنهُ الله اِلی اَ عدائهم اَجمعین »
مقام معظم رهبری در سخنان روز میلاد امام زمان (عج) اشاره ای به حادثه جاری در کشور بیان کردند: در مورد این حادثه رایج در کشور که حادثه [ویروس کرونا]است؛ یک ابتلای عمومی است، یک آزمون است؛ آزمون برای دنیا است؛ هم آزمون برای دولت ها؛ و هم آزمون برای ملّت هاست؛ هم ملت ها امتحان می شوند هم دولت ها، آزمون عجیبی است. به طور اجمال به شرح و تفسیر این بیان معظم له می پردازم که ویروس کرونا بلای عمومی است. در روایت نورانی امام صادق (ع) می فرماید: امیرمؤمنان (علیه السلام)بیمار شده بود. عدّه ای رفتند برای عیادتشان ، ضمن احوالپرسی عرض کردند: چگونه صبح کردید؟حالتان چطور است؟ حضرت فرمودند: باشّر صبح کردم حالم توأم با شّر است. از جواب حضرت بسیار تعجب کردندچرا که معمولاًباید می فرمودند: «الحمدالله رب العالمین». اما امیرالمؤمنین (ع) این گونه جواب دادند! از این رو، گفتند: منزّه هست خدا ! مثل شما این جور حرف بزند؟ حضرت علی (ع) فرمودند: این سخن خداست که می فرماید:«ما شما را با شّر و خیر آزمایش می کنیم و به سوی ما باز خواهید گردید». [ وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَهً وَ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ] بعد حضرت در توضیح آیه فرمودند: خیر صحّت و غناست؛ و شّر بیماری و فقر است. یکی از مصادیق خیر این است که انسان بدنش سالم باشد؛ و یکی از مصادیق شّر بیماری اوست، همچنین این که انسان به اندازه نیازش پول داشته باشد مصداق خیر است و در مقابل فقر و ناداری شّراست. و خدا شما را با این صحت و غنا و بیماری و فقر آزمایش می کند. پس این تعبیری که حضرت فرمود، تعبیری است که در واقع خداوند متعال مطرح کرده و تعبیر زشتی نیست. امتحان الهی به وسیله خیر و شّر است. حضرت می فرمایند:[ابتلاءاً و اختباراً] یعنی انسان هم با خیر امتحان می شود و هم با شّر. همان گونه که انسان با خیرات و کامیابی هایی که در زندگی اش به وجود می آید امتحان می شود. با سختی ها، گرفتاری ها، و مشکلات زندگی نیز وعدّه ای به وسیله بیماری و مصیبت. گروه اوّل این گونه از طرف خدا امتحان می شوند که چگونه از این سلامتی استفاده کرده اند؟ و گروه دوّم از این طریق که چگونه بابیماری برخورد کرده اند؟ بنابراین هم انسان های پولدار دچار ابتلاء و امتحان هستند؛ هم افراد فقیر.این طور نیست که تنها فقر یا مرض موجب امتحان باشد؛ بلکه صحّت و سلامتی و پولداری نیز ابزارهای امتحان الهی اند. بلکه با نگاهی دقیق تر امتحان با سلامتی و پولداری از امتحان با مرض و بی پولی سخت تر است. افراد گرفتار نسبت به کسانی که گرفتاری ندارند ، بهتر از عهده امتحان در می آیند.
پس همه نعمت های الهی از ابزار امتحان انسان است هر نعمتی که خدا به انسان عطا می کند از نعمت فرزند گرفته تا خانه و قدرت ، مکنت، همه از وسایل امتحان الهی است. چنانچه هر نوع گرفتاری که در زندگی انسان پیش می آید نیز از امتحانات الهی است. در این رابطه روایتی است از امام صادق (ع) که می فرمایند :[ مَا مِنْ قَبْضٍ وَ لاَ بَسْطٍ إِلاَّ وَ لِلَّهِ فِیهِ مَشِیئَهٌ وَ قَضَاءٌ وَ اِبْتِلاَءٌ ] هیچ گرفتاری گشایشی نیست مگر آن که هم نعمتی از سوی خدا و هم آزمایش است الهی. بنابراین، هر چه درزندگی انسان پیش می آید، اعم از گرفتاری و خوشی، هم نعمت است و هم آزمایش.

و در روایتی نورانی امیر مؤمنان علی (ع)می فرمایند: «بلا و مصیبت برای ظالم ادب است».برای مؤمن آزمایش، برای پیامبران ترفیع درجه و برای اولیاء تکریم. از این روایت معلوم می شود مصایب و بلا دارای حکمت های مختلف است. چنانچه دردعای ابوحمزه می خوانیم : [إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ] خدایا! من را با عقوبت خودت ادبم نکن. در توضیح این فراز میگوییم انسانهای ظالم و ستمگر به دو گونه بلا، دچار می شوند. نوع اوّل [بلای تأدیبی ]است. این مطلب در آیات مختلفی از قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته است . مثلا در آیه ۴۱سوره مبارکه روم می خوانیم :[ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ]در این آیه حکمت فسادی که به خاطر اعمال انسان ها و گناهانی که انجام می دهد، در صحرا و دریا پدید آمده است را کیفر کارهای زشت شان دانسته است تا از این طریق ادب شده و به سوی خدا برگردند [لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ] ستمگر ستم به نفس کرده است یا ستم به دیگران کرده است یا به خدا، پس این بلا تأدیب و تربیت آنها ست. نوع دوّم بلا [ بلای مجازاتی]است. گاه بلا برای ستمگر به جهت مجازات است نه ادب شدن. خداوند در قرآن کریم می فرمایند:[ وَ لَقَدْ أَهْلَکْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ] هلاکت ظالمان که به آن بلای استیصال و هلاکت می گویند برای تأدیب نیست بلکه برای مجازات است. افراد ظالمی که بر اثر ظلم، زمینه ای برای اصلاح شدنشان وجود ندارد، دچار بلای مجازاتی می شوند. ولی گروه اوّل چون ظلم شان به حدّی نرسیده که جوهر روح شان فاسد شود، عبارت است از تأدیب، تذکر و توجه دادن.
حکمت دیگر بلا[بلای تمحیصی] است. این تعبیر در آیه [وَ لِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ یَمْحَقَ الْکافِرِینَ]آمده است. گناه و حتی ترک اٌولی سبب می شود در روح انسان کدورت و تیرگی پیدا شود، روح انسان بر اثر گناه آلوده می گردد که این آلودگی به وسیله مصیبت ها و بلاهایی که در زندگی پیش می آید، پاک می شود. به عبارت دیگر، گاه نزول بلا و مصیبت برای اعلام خطر است. مانند آژیری که برای اعلام خطر پخش می شود. بنابراین بلا و مصیبت برای عدهّ ای همان آژیر خطر الهی است تمحیص مصائب مانند آن کوره آهنگری است که آهن را درونش قرار می دهند تا زنگارش از بین رود. پس حکمت بلاهایی که بر انسان وارد شود، گاه تأدیب است و گاه تمحیص؛ گاه هر دو ی آنهاست. گاه خدا می خواهد با مصیبت و بلا انسان راادب کند و به او تذکردهد؛ گاه می خواهد گناهان او را پاک گرداند و زمانی ممکن است هر دو حکمت وجود داشته باشد، لذا در روایات داریم ساعت های درد، لحظه های گناه را از بین می برد. یعنی همان لحظاتی که انسان دردمی کشد، در همان لحظات گناه انسان پاک می شود. به همین جهت است که در روایت دیگری می خوانیم وقتی حضرت زین العابدین (ع) ملاحظه می کردند شخص بیماری، بیماری اش خوب شده است، خطاب به او می فرمودند: [لیهنئک الطهر من الذنوب فاستانف العمل] یعنی گوارا باد بر تو پاکی از گناه؛ عمل را مجدّداً شروع کن. بنابراین فلسفه های مصیبت برای اهل ایمان پاکسازی از گناهان است و بیماری انسان مؤمن به عنوان یکی از مصائب، سبب پاکی او از گناهانش می گردد. خداوند به همه ما پاکی از انواع گناهان راعنایت بفرماید.
امتحان سنّت عامّ الهی است برای همه انسان ها، دنیا کلاس آزمایش و امتحان است خداوند همه ی ما را در این امتحانات الهی موفق بدارد . بنابراین همه ی ما امروز با این بلا در حال امتحان دادنیم ؛ به این ویروس مبتلا شدن امتحان است، فقر و تنگ دستی امتحان است، غنا و بی نیازی هم امتحان است، امید دارم همه ما از این امتحانات الهی نمرهٔ قبولی کسب کنیم .
(وسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته)
۲۲/۱/۹۹

انتهای پیام /