به گزارش ” صبح رابر” ادامه قسمت  اول و دوم  موانع اقتصادی در رابر،شهرستان رابر در فاصله ۱۸۰کیلومتری جنوب غربی مرکز استان کرمان قرار دارد،

اقتصاد رابر بر پایه ی کشاورزی – باغداری – دامداری – پرورش زنبور عسل – پرورش ماهی – صنایع دستی و … استوار است. و با توجه به اینکه عسل رابر شهرت جهانی دارد همچون نگینی  می ماند بی نام و نشان . تولید عسل و  هنری است که از نسلهای مختلف برای زنبورداران رابری به جای مانده است و یکی از ارگانیک ترین و طبیعی ترین و عسلهای کشور در رابر تولید می شود حمایت از و زنبوردارانی که با زحمات زیاد این محصولات را تولید می کنند نشده است !ومتاسفانه مسئولان برای توسعه و صنعتی کردن محصول عسل و گردو در رابر تاکنون اقدامی نکرده اند. تولید عسل ، رتبه‌ی اول استان را دارد. مرغوبترین عسل و استان کرمان را در شهرستان رابر عنوان می کند و این شهرستان را قطب عسل و  استان کرمان می نامد. یکی از مرغوبترین عسلها کشور در استان کرمان که در شهرستان رابر تولید می شود .

رابر به عنوان قطب تولید عسل جنوب شرق کشور یاد می شود و سالانه بیش از ۲۰۰ تن محصول مرغوب عسل در این شهرستان تولید می شود که ۴۰ درصد از این محصول به کشورهای مختلف حوزه خلیج فارس، آسیای میانه و اروپا صادر می شود.

وجود گلستانهای چهار فصل در رابر موجب شده است که در هر فصل سال رنگ و طعم عسل تولیدی در رابر نیز تغییر کند حتی مکانهای مختلف و کوهستانها و دشتها و حتی دهستانهای مختلف نیز عسلی با طعم و رنگ مخصوص به خود دارد.

عسل رابر از غذایی مغزی تا درمانی بر دردهای بیماران ،این مسئله موجب شده است که از عسل رابر به عنوان دارویی برای درمان دردهای مختلف استفاده شود به عنوان مثال عسل بهاره ای که در دره آلو تولید می شود برای درمان بیماریهای خاص مورد استفاده قرار می گیرد و عسل فصلها و دشتها و دره های دیگر برای درمان دردی دیگر، این خاصیت عسل رابر را به یکی از کالاهای اصلی عطاریهای استان کرمان تبدیل کرده است.

طبق تخمین مسئولان جهاد کشاورزی حداقل در رابر ۲۳ هزار و ۳۳۸ کلنی زنبور عسل وجود دارد و هزاران نفر نیز در زمینه تولید، توزیع و فروش و صادرات این محصول بکر استان کرمان در حال فعالیت هستند.

هر چند عدم معرفی مناسب محصول به بازار مصرف، عدم بسته بندی و فروش فله ای و نداشتن برند اختصاصی از مشکلات زنبور داران و کشاورزان  محسوب می شود اما یکی از مهمترین مشکلات تولید کنندگان سالهای اخیر زنبورداران  و کشاورزان  گردو و  عسل  در رابر وجود دلالان است که سود هنگفتی از تولید عسل  و گردو به جیب می زنند و متاسفانه باعث باز شدن پای گردو  و عسلهای نامرغوب به منطقه و فروش آنها به اسم عسل  و گردو رابر شده اند.

این امر در کنار اینکه موجب سوء استفاده از نام  گردو و عسل رابر می شود به اعتبار این محصول بی نظیر نیز خدشه وارد کرده است. تنها به حرف نمیتوان از یک صنعت حمایت کرد زنبور داران  و کشاورزان تلاش خود را می کنند در این میان باید پرسید تاکنون چه برنامه مدونی از سوی مسئولان برای افزایش تولید محصول ارائه شده است.

به دلیل عدم امکانات بسته بندی و همچنین برند مشخص برای محصولات  عسل این محصولات  در ظرفهای بزرگ و به صورت فله ای و کیلویی به فروش میرود در صورتیکه در مکانهای دیگر عسل را در ظروف زیبا و کوچک بسته بندی می کنند و سود افزوده تولید عسل را در همان منطقه تولید ایجاد می کنند.

در حالیکه عسل رابر کاملا به صورت طبیعی و از شهد گلهای رنگارنگ طبیعت تولید می شود و صبر و تلاش زنبور داران برای افزایش کیفیت و کمیت تولید بسیار حائز اهمیت است متاسفانه استفاده از عسلهای نامرغوب ضربه ای به این اقتصاد بومی محسوب می شود.

 ذخیره گاه اورس گلوچار رابر :

این ذخیره گاه به مساحت ۳۸۲هکتار در حوزه استحفاظی سرجنگلبانی شهرستان رابر قرار دارد و مسیر ارتباطی آن از طریق جاده رابر به جیرفت (جاده هنزایا ساردو) می باشد . این محدوده در تاریخ ۱۲/۵/۸۱ باستناد ماده یک قانون حفاظت و حمایت ذخیره گاههاو ماده پنجاه قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع توسط اداره کل منابع طبیعی استان کرمان ممنوع  اعلام شد . منطقه موردنظر دارای زمستانی طولانی و به نسبت پربرف است .عرصه در بیشتر نقاط سنگلاخی با خاکی کم عمق بوده و با افزایش ارتفاع بطور کامل سخره ای می گردد .این تیپ گیاهی از ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۳۲۰۰ متری گسترش دارد . گونه حفاظت شده در این ذخیره گاه گونه ارس می باشد Juniperus polycarpos که انتشار وسیعی در سطح ایران دارد و جامعه جنگلی آن عمدتاً در بالای جامعه بنه و بلوط قرار گرفته است . این درخت دوپایه وارتفاع آن به ۷ متر می رسد ظاهری مخروطی شکل دارد و پوست تنه آن خاکستری متمایل به سرخ می باشد برگهای آن فصلی ودر چهار ردیف بر روی شاخه ها تکیه نموده است میوه آن گرد و نیلی رنگ متمایل به سیاه می باشد .گونه ارس یکی از چهار گونه سوزنی برگ بومی ایران بشمار رفته و گونه باارزشی می باشد . دیرزیستی این گونه به ۲۰۰۰ سال هم می رسد از علل تخریب این رویشگاه استفاده از سر شاخه های درخت به عنوان سوخت در این مناطق می باشد بنابراین حفظ چنین رویشگاهی می تواند تضمین کننده آینده شهرستان رابر باشد .

بیش از ۴۵۰۰ هکتار از مراتع و طبیعت زیبای شهرستان رابر پوشیده از جنگلهای انبوه نظیر بادام کوهی –بنه- زیره -کهکمو ارژن گز و جنگلهای زیبا و دیدنی و بی نظیر سرو وحشی یا اوورس می باشد که می تواند  مورد استفاده اقتصادی قرار گیرد.

 عسل شاهرگ حیات اقتصادی همه  مردم مناطق ماست لیکن بهره مندی مطلوب از این موهبت و نعمت بی بدلیل الهی صورت نمی گیرد و حداکثر بهره وری امروز ما همانند قرنها قبل فقط تولید عسل  آن هم به شیوه قبل می باشد .

چرا  مسئولین از  نعمت های خدادادی که  به این مردم  اعطا نموده است ؟ مورد  حمایت خود  قرار نمی دهند  ؟

چه موانعی بر سر راه  توسعه و صنعتی شدن عسل رابر وجود دارد ؟

آیا تا کنون اقداماتی  برای حمایت از سرمایه های اقتصادی شهرستان رابر صورت گرفته است ؟

زنبورداران تلاش خود را می کنند در این میان باید پرسید تاکنون چه برنامه مدونی از سوی مسئولان برای افزایش تولید محصول ارائه شده است؟