به گزارش ” صبح رابر” هم ربیع الاول در تقویم هجری قمری به عنوان سالروز ازدواج پیامبر گرامی اسلام و خدیجه (س) نام گذاری شده است. اما تا کنون کمتر به نام کسی که خطبه عقد را خوانده و متن آن اشاره شده است. با توجه به این که ازدواج پیامبر قبل از ظهور اسلام با بعثت خودشان بوده متن آن به لحاظ تاریخی بسیار جالب توجه است.

ابوالفضل عابدینی مدیر پیشین گروه معارف اسلامی دانشگاه تهران در گفت و گو با سرویس دینی جام نیوز، در این باره گفته است:

شیخ صدوق در کتاب «من لا یحضره الفقیه» و شیخ کلینى در کتاب «کافى»، خطبه عقدى را که ‏به وسیله ابوطالب ایراد شده نقل کرده‌‏اند و متن آن طبق روایت ‏آنان چنین است: «الحمدلله الذى جعلنا من زرع ابراهیم وذریه اسماعیل، وجعل لنا بیتا محجوجا وحرما آمنا یجبى الیه ثمرات کل شى‏ء، وجعلنا الحکام على الناس فى بلدنا الذى نحن‏ فیه، ثم ان ابن اخى محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب‏ لا یوزن برجل من قریش الا رجح، ولا یقاس باحد منهم ‏الا عظم عنه، وان کان فى المال قل، فان المال رزق حائل‏ وظل زائل، وله فى خدیجه رغبه ولها فیه رغبه، والصداق‏ ما سالتم عاجله وآجله، وله خطر عظیم وشان رفیع ولسان‏ شافع جسیم.»

ترجمه به فارسی :
««سپاس خدای را که ما را از کِشت و محصول ابراهیم و ذریه اسماعیل قرار داد و براى ما خانه مقدسى را که مقصود حاجیان است و حرم امنى است که میوه هر چیز به سوى آن گرد آید بنا فرمود و ما را در شهرى که هستیم حاکمان بر مردم قرار داد. سپس برادر زاده‌‏ام – محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب – مردى ‏است که با هیچ یک از مردان قریش هم وزن نشود جز آنکه از او برتر است و به هیچ یک از آن‌ها مقایسه نشود جز آنکه بر او افزون ‏است و او اگر چه از نظر مالى کم مال است ولى مال پیوسته در حال دگرگونى و بى‏ثباتى و همچون سایه‌‏اى رفتنى است و او نسبت‏ به خدیجه راغب و خدیجه نیز به او مایل است و مهریه او را نیز هر چه نقدى و غیر نقدى بخواهید آماده است و محمد را داستانى بزرگ و شانى والا و شهرتى عظیم خواهد بود.»