به گزارش “ صبح رابر”

سلام بر شما یونس های گم گشته اروندرود

سلام بر دل به دریا زدن های شبانه تان در موج شهادت

سلام بر سینه های پر دردتان در تاریکی شب

سلام به لب های خشکیده تان در کنار اروند خروشان

سلام بر دست های بسته تان که گره های ناگشوده را باز می کند .

شهدای عزیز غواص؛ شما بر بال سفید کدام فلک نشستید که بی امان و شتابان به سوی معبود شتافتند ؟ ونام پاکتان را بر لوح کدامین پیامبر دیدید که بر بُراق شهادت نشستید و از ماندن ، توان تحمل را گرفتید؟ کدام شب امام عصر را زیارت کردید و بر ما قصه آن دیدار را نگفتید ؟

چه کردید که خدا عاشقتان شد و به حضورش طلبید؟

در زیارت عاشورایتان، با ابا عبدالله چه گفتید که کربلایی شدید؟

آن شب عملیات گفتند،هر که بخواهد می تواند برگردد این رفتن را برگشتی نیست اما همه ۱۷۵ نفرتان می دانستید که آن شب، شهادت نامه عشاق امضا می شود و رفتید…

و امروز خوش آمدید، مسافرین کربلای اروند،

آخرین رفتنتان را یادتان هست ؟ مادر، پشت سرتان آب ریخت و نگاهتان کرد و آن روز که دسته جمعی خاک بر روی شما ریختند، نه بر شما ، که بر سر او ریختند. شهدای غواص ، آن شب ، شهادت همه شما را یکجا امام چشید ، هر چه زخم بر تن شما خورد، همه را یکجا حسین زمان   مهمان شد.

خوش آمدید زائران کربلا ، شب آخر با دستان بسته ، نماز شبتان را نشسته خواندید و بر چهره های آبرو مندتان (زنده ، زنده ) همه کفر خاک ریخت؛ دیگر هیچ صدایی نبود اروند آرام بود، چون شب یازدهم محرم، که نه صدای گریه اصغر ، نه زمزمه های اکبر، نه صدای پای اسب علمدار شنیده می شد در قتلگاه خفته بودید و نسیمی از بهشت می وزید و جای زخم سیم های تلفن را که دستتان را بریده بود؛ می بوسید .

امروز روز آمدن شما نیست، روز آمدن نیمه دوم حقیقت است. روز اعلام پیروزی حق بر باطل با دستان بسته است . شماسرزمین وجدان ها را فتح کرده اید ، تجامل ها و تغافل ها را در هم شکسته اید و زندگی ها رخوتناک را به تلنگرفریاد خویش بر آشفته اید.

قعود را به قیام، سکوت را به فریاد ، خواب را به بیداری بدل کردید. تا همه بدانند هر جا نشستیم حسینی بوزد، دل ها به باغ سبز ولایت و بهشت ایمان، عزت و عظمت پیوند می خورد .

همه بی تاب آمدنتان بودیم ، کدام رفتن را رجعتی نیست ، دست بسته تسلیم نشدید، تا به ما بگویید با دست باز تسلیم دشمنان اسلام نشویم ، دست های بسته شما یادآور مظلومیت کاروان اسرای کربلا به قافله سالار کوثر حسین (ع) ، زینب است .

شما اروند را به اقیانوس عشق تبدیل کردید ، آبرو را صید کردید، شهدای عزیز غواص چه به موقع آمدید، خودتان را رساندید که غرق نشویم؛ تا مبادا از سیرمولایمان سید علی برگردیم .

با دست های بسته آمدید تا باوزان تفکر الهی و غیرت زنان و مردان مملکت امام عصر(عج) بسته نباشد.

زبان در کام فرو بردید و تیرهای بلا را به جان خریدید؛ تا همرزمانتان از دسیسه دشمن در امان بماند .

۳۰ سال در خاک ماندید، تا ستاره راهمان باشید و آمدید تا دست های بسته مان را باز کنید و نگذارید دنیای فریبنده غرق مان کند . شهدای مظلوم غواص، امروز عطر دل انگیز حضورتان را پاس می داریم و اشک های مان را نثارتان می کنیم تا مگر چشم هایمان خاک پایتان باشد و تا ابد شرمنده دستان بسته شماییم .

شادی روح همه شهدا بالاخص روح ۱۷۵ شهید غواص صلوات

دلنوشته ی  غلام آقاملایی

انتهای پیام /