به گزارش “صبح رابر”؛ به نقل از” شوباد“مروری بر روایات وارده از معصومین(علیهم سلام) ما را به این نکته که رهنمون میکند که آخر الزمان بیش از هر امتی امتحان میشنود،و فتنه ها اطراف آنها را غبار آلود میکند.

با این مقدمه کوتاه برای ریشه یابی فتنه ۸۸ به اواخر دهه ۵۰ شمسی برمیگردیم…رستاخیزی به نام”انقلاب اسلامی”به گواه اهالی علم سیاست بزرگترین حادثه قرن انقلاب اسلامی به مثابه زلزله ای عظیم بود که خیلیا هنوز در حال بررسی ابعاد و اعماق آن هستند.

قصه این بود”حاکمیت دین” حاکمیتی که در ادبیات سیاسی آن روزگاران تعریف نشده بود،انقلابی که با تمام ایسم های بشری در تضاد بود.و کمونیسم،و فاشیسم و لیبرالیسم و همه خرده ایسم های شناسنامه دار و گاهم بی هویت وجود خود را در خطر میدیدند.

انقلابی که دین را نه دین سجاده ها و کنج مساجد بلکه فرهنگی می دانست که سیاست یک جزء آن است.

پر واضح بود که مکاتب فکری بشری که با تحریف یهودیت و مسیحیت کلیسا را به جای خدا حاکم کرده بودند چنین انقلابی را برای خود خطر میدیدند.

لذا برای حفظ ماهیت خود با همه وجود به جنگ این انقلاب آمدند انقلابی که برخواسته از یک تفکر الهی بود.

تحریم های فلج کننده،لشکر کشی نظامی،جنگ همه جانبه پر هزینه فرهنگی همه و همه طراحی اتاق های فکر حاکمان غرب و شرق بود تا واژه اسلام را از ایران حذف کنند یا اگر حذف نشد اسلامی مطابق میل خود طراحی کنند.

اسلامی که حضرت امام خمینی(ره) از آن به اسلام آمریکایی یاد می کند،بین تمام  پروژه ها برای کند کردن حرکت نظام و براندازی آن سال ۱۳۸۸ هجری شمسی اما حکایتی متفاوت دارد.

انتخابات ریاست جمهوری صف آرایی جبهه های سیاسی مقابل هم…بهترین بستر برای وقوع پیوستن فتنه ای بزرگ بود.

نقشه های چند ساله،نفوذ در عناصر صاحب عنوان داخلی،فریب عده ای قلیل از مردم کف جامعه،حضور مستقیم  عناصر ضد انقلاب و شانتاژ رسانه های فراگیر از ماهواره گرفته تا وبلاگ ها همه در ۸۸ اتفاق افتاد.

برخی بر این گمانند که در شرایط فعلی نباید به فتنه ۸۸ پرداخت این یک اشتباه نابخشودنی است.

این تحریف محض تاریخ است،در ۸۸ انتخابات بهانه بود،هدف پایه های نظام بود،در ۸۸ بار دیگر به مقام اهل  بیت عصمت طهارت جسارت شد،در عاشورای آن سال پرچم ابا عبدالله را به آتش کشیدند و بر عذاداران حمله ور شدند،ضدیت علنی با جبهه مقاومت را علنا فریاد زدند،که نه “غزه” نه “لبنان”.

مرگ بر اساس دین گفتند و فریاد بر آوردند که مرگ بر “اصل ولایت فقیه” مگر نه اینکه ما اعتقاد داریم که ولایت فقیه همان ولایت رسول الله است.

در ۸۸ وقاحت به آنجا رسید که خون بی گناه را به زمین ریختند و تاسف که آنها خود را داعیه دار نظام انقلاب میدانستند و نامی برای خود دست و پا کرده بودند

چند صباحی با حرف و قلم با سکوت گاه مواضع خلاف عدل بر این آتش دمیدن تا شعله های فتنه دلخوش کند سران استکبار را و خنده بنشاند بر روی لب سران صهیونیسم بین الملل که دشمن انسانیت اند.

در ۸۸ حتی پایکوبی قبل از فتح انجام دادن مثل صدر اسلام در جنگ احد گفتند که تمام شهداء اقتدار ولایت…زهی خیال باطل

صدای “هل من ناصر” بلند شد لبیک های که گوش عالم را پر کرد مردم دسته دسته آمدند و اثبات کردند ما اهل کوفه نیستیم.

۸۸ امتحان بزرگی بود به همت تاریخ اما همه تاریخ مبهوت این فهم و درک عمل به موقع ملت ایران شد.

ملتی که همه مسلح به یاری ولایت آمدند آنهم به سلاح بصیرت،آمدند آتش فتنه را با نگاه های ژرف شان تبدیل به گلستان کردند ولی زمان ما مثال ابراهیم خلیل(ع) سربلند شد.

هیهات که برخی هنوز نقاب به چهره کشیده اند و به دنبال توجیه و به دنبال توجیه این فتنه اعظم هستند.

هیهات که برخی از اهل سیاست وکیاست هنوز نفهمیده اند که چه بازی خورده اند.

۸۸ با تمام سنگینی هزینه اش تمام شد.بزرگترین تجمع مردمی بعد از حضور اولیه در انقلاب اسلامی سال ۵۷ شکل گرفت و این تجدید بیعتی شد با ولایت.

اینک وقت آن رسیده تا با بازخوانی و یادآوری فتنه چشمان خود را باز بکنیم،فتنه ها و امتحانات در راهند به تعبیر رهبری فتنه نفوذ در همه ابعاد در راه است.

انتخابات اسفند ماه در پیش است همه به هوش همه به گوش یادمان باشد،ما امانتدار یک گوهر بی نظیر در طول تاریخ هستیم و آن حاکمیت اسلام است.

ما چشم امید جبهه مقاومت و آزادیخوان جهانیم.

ما زمینه سازان حکومت جهانی حضرت موعود(عج)هستیم.با بصیرت و تاسی به ولایت مراقب””فتن”” آخر الزمان باشیم.

انتهای پیام/