به گزارش “صبح رابر”؛ به نقل از خبرگزاری تسنیم از کرمان، همهمه داخل اتوبوس بعد از ساعتی سوار شدن تقریباً به سکوتی محض تبدیل شده بود و حالا فقط صدای بالا و پایین پریدن چرخ‌های اتوبوس در دست‌اندازهای جاده به گوش می‌رسید و این هم دیگر عادی شده بود.

خورشید کم کم غروب می‌کرد و ناخودآگاه تماشای این تصویر از قاب پنجره اتوبوس غم بزرگی را به دلم نشاند، غروب آدینه شده بود و این جمعه هم مهدی (عج) نیامد.

اشک در چشمانم حلقه زد و بغض عجیبی سراسر وجودم را گرفت، غروب‌های دلگیرکننده زیادی را تجربه کرده بودم اما این بار فرق می‌کرد. به یکباره خورشید که قرمزی غروبش را در تمام دشت پهن کرده بود، خاموش و اشک از گوشه چشمم سرازیر شد.

ای کاش حاج قاسم هم بود؛ از مزارش که حرکت کردیم با خودم عهد بستم نه تنها در تمام این مسیر به یادش باشم بلکه هیچوقت از او و جانفشانی‌هایش غافل نشوم. نبود شهید سلیمانی و فکرش غصه‌ام را بیشتر کرده بود و کم کم تاریکی محض تمام دشت را پر کرد.

هیچ چیز به اندازه دیدار یار نمی‌توانست صحنه غم‌انگیز غروب خورشید از پنجره اتوبوس را امیدبخش باشد و حالا من این توفیق را پیدا کرده بودم که فردا به دیدار رهبر بروم. جان بخش و روح افزا.

یاد جمله سراسر معرفت حاج قاسم افتادم، او حتی بعد از شهادتش هم به فکر کرمانی‌ها و عاقبت بخیری آنها بود، “دوست دارم کرمان همیشه با ولایت بماند”، و پارسال که برای سالگرد شهادتش همین جمله را با عکس نازنینش بالای موکب نانوایان ده زیار زده بودیم و نوشته بودیم ” به عشق امام خامنه‌ای” و خوشحال بودیم که عکس موکب در یکی از روزنامه‌های سراسری چاپ شده است و امیدوار بودیم که آقا آن را دیده باشد و دلش شاد شده باشد؛ هیچوقت فکر نمی‌کردم که امسال در آستانه چهارمین سالگرد شهادت حاج قاسم تمام آن دلتنگی‌ها به وصال یار ختم شود.

اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ، لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینى.

خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم.

 ثارالله انکوتی

انتهای پیام/