پنج تشکل کارگری در نامه ای به مقام معظم رهبری نسبت به آنچه که آن را دولتی کردن تامین اجتماعی خواندند، انتقاد کرده و تصریح کردند: مشخص نیست چرا عده‌ای در دولت و مجلس به‌دنبال این هستند که بر خلاف منویات جنابعالی عمل نموده و درمان سازمان تأمین‌اجتماعی که متعلق به نیمی از مردم است، را دولتی نمایند.

به گزارش” صبح رابر” به نقل از  شبکه اطلاع رسانی دانا، در نامه تشکلهای کارگری به رهبر انقلاب آمده است: ما صاحبان واقعی سازمان تأمین‌اجتماعی که ذی‌نفعان اصلی آن محسوب می‌شویم، دیگر خسته شده‌ایم از اینکه یک روز سازمان ما را در وزارت بهداری (قبل از انقلاب) و یک روز در وزارت بهداری و بهزیستی، یک روز در وزارت کار، یک روز در وزارت رفاه و تأمین‌اجتماعی و یک روز در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادغام و رفت و برگشت نمایند و حالا که مدّتی است به جایگاه اصلی خود بازگشته، مجدداً دستخوش ادغام بسازند و باز روز از نو و روزی از نو.

سران پنج تشکل رسمی کارگری در نامه‌ای خطاب به مقام رهبری، از ایشان استمداد طلبیده‌اند و خواستار جلوگیری از ادغام بخش درمان سازمان تامین اجتماعی در وزارت بهداشت شده‌اند.

این نامه که به امضای رئیس شورای اسلامی کار کشور، رئیس هیأت‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی ایران، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته کشور و رئیس هیأت مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ایران رسیده است، همزمان با بررسی برنامه پنجم توسعه در مجلس به رهبری نظام ارسال شده است.

متن کامل این نامه در ادامه می‌آید:

محضر مبارک مقام عظمای ولایت

حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای
سلام علیکم؛
رهبر معظم و معزز جمهوری اسلامی ایران استحضار دارند که اموال، سرمایه‌ها، املاک، منابع و درآمدهای سازمان تأمین‌اجتماعی نتیجه دسترنج چند نسل کارگران می‌باشد که ماحاصل عرق جبین خویش را در سال‌های دور به ودیعت و امانت نزد این سازمان قرار داده و خشت روی خشت گذاشته‌اند و بیمارستان، درمانگاه، شعبه و شرکت سرمایه‌گذاری ساخته‌اند تا بتوانند نسل خویش و نسل‌های آینده خود را از نظر سلامت و درمان، معیشت و… تأمین نمایند.

خاطر عالی مستحضر است که رژیم سابق بخش درمان سازمان تأمین‌اجتماعی را از این پیکره جدا ساخت و پس از انقلاب در زمان زعامت حضرتعالی این دست‌اندازی اصلاح گردید و بخش درمان سازمان به جایگاه اصلی خود بازگشت (قانون الزام مصوب سال ۱۳۶۸) و در واقع یکپارچگی سازمان تأمین‌اجتماعی در بخش درمان و بیمه بازنشستگی یکی از ثمرات، مواهب و عطایای انقلاب و جمهوری اسلامی ایران بود. متأسفانه چندی است که عده‌ای به‌دنبال این هستند که این میوه انقلاب را از سر سفره کارگران بردارند و کام ما زحمتکشان و تلاشگران عرصه تولید را تلخ نمایند.

رهبر گرامی و فرزانه انقلاب؛

وقتی که وزارتخانه‌های مختلف از محل بودجه و منابع دولتی دارای بیمارستان‌ها و مراکز درمانی اختصاصی هستند چرا نبایستی کارگران بتوانند از بیمارستان‌هایی که با پول خودشان و بدون بودجه و کمک دولتی ساخته‌اند و حتی برای ساخت آن‌ها عوارض تعرفه و حقوق دولتی نیز پرداخته‌اند، برخوردار باشند؟ مضافاً اینکه حسب اصول و سیاست‌های کلی نظام اصل ۴۴ قانون اساسی ابلاغی آن مقام عالی، موضوع درمان یک امر «غیر حاکمیتی» قلمداد شده و از امور «تصدی‌گری و اجرایی» است که بایستی به مردم واگذار شود و مشخص نیست چرا عده‌ای در دولت و مجلس به‌دنبال این هستند که بر خلاف منویات جنابعالی عمل نموده و درمان سازمان تأمین‌اجتماعی که متعلق به نیمی از مردم است، را دولتی نمایند. وقتی حضرتعالی بار‌ها تأکید می‌فرمایید که بایستی کار‌ها را به مردم واگذار کرد و اخیراً نیز در ارتباط با اصول و سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی تأکید و تصریح فرموده‌اید که بایستی کار مردم را به مردم واگذار کرد، چرا عده‌ای می‌خواهند کار درمان کارگران را از دست کارگران خارج و آن را دولتی کنند.

رهبر ارجمند گرانمایه؛

ما صاحبان واقعی سازمان تأمین‌اجتماعی که ذی‌نفعان اصلی آن محسوب می‌شویم، دیگر خسته شده‌ایم از اینکه یک روز سازمان ما را در وزارت بهداری (قبل از انقلاب) و یک روز در وزارت بهداری و بهزیستی، یک روز در وزارت کار، یک روز در وزارت رفاه و تأمین‌اجتماعی و یک روز در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادغام و رفت و برگشت نمایند و حالا که مدّتی است به جایگاه اصلی خود بازگشته، مجدداً دستخوش ادغام بسازند و باز روز از نو و روزی از نو. فلذا از محضر آن مقام عالی استدعا داریم که اجازه ندهید با حق‌الناس و با امانت ما این‌قدر بازی شود و آن را دست به دست بچرخانند. از شما استمداد می‌طلبیم که به دولتی‌ها و مجلسیان محترم بفرمایید اگر می‌خواهند یا می‌توانند، به اصلاح و ادغام ساختارهای دولتی بپردازند و دست از سر املاک، سرمایه‌ها و اموال ما بردارند.

ولی امر مسلمین؛

آیا شما و مردم در حال حاضر از اوضاع بهداشت، پیشگیری، درمان، جمعیت، دارو، غذا، آموزش پزشکی و… کشور در بخش دولتی رضایت دارید؟ و آیا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توانسته است تمامی انتظارات و توقعات رهبری معظم و مردم را پاسخ گوید که حالا به‌دنبال گرفتن حوزه رفاه اجتماعی (بیمه‌های درمان و بازنشستگی، سازمان بهزیستی و…) افتاده است؟ آیا در حال حاضر هیچ مطالبه اجابت نشده‌ای از رهبر معظم در حوزه بهداشت، درمان، پیشگیری جمعیت، آموزش پزشکی و… وجود ندارد و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تمامی وظایف وسیع و گسترده فعلی خود موفق و سرآمد بوده است که قرار است حوزه رفاه اجتماعی را نیز سر و سامان بدهد؟ آیا فقط مشکل درمان کشور با ادغام رفاه اجتماعی در وزارت بهداشت حل می‌شود؟ و اگر چنین است، مگر وضعیت درمان کشور طی سال‌های قبل از انقلاب و تا قبل از سال ۱۳۸۳ که وزارت رفاه و تأمین‌اجتماعی تشکیل شد، مطلوب و نمره‌اش بیست بوده که باز دوباره می‌خواهند به زمان قبل برگردند؟!

رهبر کریم و فرزانه انقلاب؛

فارغ از مباحث فوق، ما به دولت و مجلس کاری نداریم و دولت و مجلس شورای اسلامی هر تصمیمی می‌خواهند درخصوص منابع و اموال و املاک دولتی بگیرند و هر چند صباح یک‌بار آن‌ها را ادغام و… کنند ولی استدعا می‌کنیم اجازه ندهید با حق‌الناس و مال کارگران مثل گوشت قربانی یا غنیمت رفتار کنند. هنوز جوهر اصول و سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی خشک نشده است که شما در آن فرموده‌اید «اندازه دولت بایستی منطقی شود» (بند۶). چرا عده‌ای به خود اجازه می‌دهند به دنبال بزرگ کردن وزارتخانه خود و دولت باشند؟ وقتی شما فرمان داده‌اید که «شفاف‌سازی اقتصاد و سالم‌سازی آن و جلوگیری از اقدامات، فعالیت‌ها و زمینه‌های فسادزا و…» (بند۱۹) چرا عده‌ای به‌دنبال یک کاسه کردن تمامی امور رفاه اجتماعی و بیمه‌های اجتماعی و درمان در یک وزارتخانه‌اند و می‌خواهند وزارت بهداشت و درمان هم ناظر باشد و هم مجری، هم خریدار باشد و هم تولیدکننده، هم سیاستگذار باشد و هم مجری، هم آموزش بدهد و هم استاندارد تعیین کند و هم ارزیابی کند، هم مجوز واردات دارو و تجهیزات بدهد و هم مجوز راه‌اندازی مراکز درمانی، تشخیصی و دارویی بدهد و هم ناظر بر فعالیت‌های درمانی کشور باشد؟ و آیا این تمرکز زمینه‌ساز فساد نخواهد بود؟ وقتی که حضرتعالی در بند یک فرموده‌اید «به حداکثر رساندن مشارکت آحاد جامعه در فعالیت‌های اقتصادی با تسهیل و تشویق همکاری‌های جمعی» آیا زمینه‌ای بهتر و مناسب‌تر از سازمان تأمین‌اجتماعی به عنوان یک تعاونی اجتماعی ملّی و فراگیر برای ایجاد مشارکت جمعی در جامعه می‌توان یافت؟ و چرا عده‌ای دارند بر خلاف منویات حضرتعالی عمل می‌کنند؟
«در پایان از پیشگاه آن رهبر حکیم استدعا داریم که اجازه ندهید عطیه‌ای را که نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران در زمان زعامت آن حضرت به کارگران اعطاء نمود را از ما بگیرند».

اولیاء علی بیگی؛ رئیس هیأت مدیره کانون عالی شورای اسلامی کار سراسر کشور

اکبر شوکت؛ رئیس هیأت‌مدیره کانون انجمنه‌ای صنفی کارگران ساختمانی ایران

حسن صادقی؛ رئیس اتحادیه پیشکسوتان

علی اصغر بیات؛ رئیس کانون عالی بازنشستگان ایران

غلامرضا عباسی؛ رئیس هیأت مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران»

انتهای پیام/