اکنون کدام یک از این سیاستها توانستهاند موضوع ازدواج را در کشور سر و سامان دهند؟ جواب این سوال را آمارها میدهند.
به گزارش ” صبح رابر” وام ازدواج به عنوان کمک خرج برگزاری مراسم عروسی و آغاز یک زندگی تازه، برای بیشتر زوج های جوان اهمیت ویژه ای دارد. وامی که گرفتن آن چندان ساده نیست و خیلی ها در هزارتوی دردسرهایی مانند معرفی ضامن گیر افتاده اند، اما بازهم با هزینه های سرسام آور امروز، کورسوی امیدی است و زوج ها را وادار می کند با همه دردسرها، دنبال گرفتن این وام باشند.
شرایط دریافت وام در ظاهر چندان سخت نیست اما بسیاری از زوج ها با وجود داشتن این شرایط، منتظرند کسی را پیدا کنند تا ضامن شان شود. آن هم ضامنی که کارمند رسمی باشد و فیش حقوقی را به عنوان ضمانت ارائه کند. شرایطی سخت که باعث شده ماه ها گرفتن وام شان به تعویق بیفتد در حالی که نیاز زیادی به این مبلغ برای شروع زندگی شان دارند.
نه تنها زوج های جوان رابری بلکه بیشتر زوج ها از دردسرهای وام ازدواج ،دردسرهایی که هم در گرفتن وام ازدواج و هم در پرداخت به موقع آن می گوید: اولویت ازدواج، اشتغال و مسکن است و وام تنها گوشه ای از مسائل اقتصادی جوانان را در بر می گیرد؛ بنابراین ابتدا باید مشکلات اولویت دار را که بر سر راه ازدواج جوانان قرار گرفته است حل کرد.
برای دریافت تسهیلات ازدواج به عنوان تنها کمک دولت در حیطه ازدواج جوانان، از سال گذشته آغاز شده و در حال حاضر نیز دریافت وام ازدواج برای بسیاری از زوج ها به رویا و آرزو تبدیل شده است.
چرا دولت هیج تسهیلاتی برای جوانانی که شغلی ندارد یا در مناطق محروم زندگی می کنند، نرخ کارمزد تسهیلات وام ازدواج باید یکسان باشد، در زمان دریافت وام ازدواج ، کارمزد ۲۰۰ تومانی ، به موقع پرداخت نکردن اقساط وام باعث گرفتن دیرکرد می شود و همچنین کارمزد های اقساط سالانه بماند . فقط اسمش وام ازدواج است درواقع این وام هم مثل بقیه وام هاست .
هرچند اجرای طرح سپرده ازدواج برای جوانان به منظور تشویق و ترغیب آنها به ازدواج و تشکیل خانواده مسئله وام ازدواج از مشکلات زوجهای جوان است وهر یک از افراد به هنگام ثبت نام در سایت وام ازدواج به طور متوسط بین ۶ تا هشت ماه در صف وام ازدواج قرار می گیرند و به محض دریافت تاییدیه می توانند به بانک مورد نظر مراجعه کرده و سایر اقدامات را انجام دهند. مدت بازپرداخت تسهیلات ۳۶ماهه با اقساط مساوی بوده و ســـررسید اولین قــسط ، یک ماه پس از پرداخت تسهیلات مزبور میباشد .نرخ کارمزد تسهیلات قرض الحسنه ازدواج ۴درصد تعیین میگردد..
دکتر محمود گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان در مورد وام ازدواج میگوید: وام ازدواج جزئیو کم اهمیتترین موضوع در ازدواج جوانان است. شغل و مسکن در حوزه ازدواج مهم است اما معیشت زوجهای جوان را نمیتوان در وام دید. در واقع سهم مسکن و اشتغال در بحرانهای پس از ازدواج حداکثر ۴۰ درصد است و ۵ تا ۱۰ درصد آن به وام ازدواج مربوط میشود. ازدواج دو حوزه جدی دارد که یکی از آن، توان اقتصادی و معیشتی برای تشکیل زندگی است و اصل توان اقتصادی، اشتغال و مسکن است و دادن وام تنها در حد کمک است. این کارشناس حوزه خانواده و روانشناس به ایسنا توضیح میدهد:برخی کارشناسان معتقدند که بسیاری از کشورها در حوزه ازدواج، وام نمیدهند؛ بلکه اشتغال ایجاد میکنند. با توجه به وضعیت تورم، میزان وام هر چقدر افزایش یابد، کم است البته منظورم این نیست که نباید وام ازدواج داد ولی نباید فکر کنیم با افزایش وام، مشکل ازدواج جوانان حل میشود. در اسلام آمده است کسی که میخواهد ازدواج کند باید درآمدی داشته باشد که هم هزینههای خود را بدهد و هم هزینههای همسر، سرپناه و زندگیاش را. فردی که نه سرپناهی دارد، نه امنیت شغلی، نه میزان درآمد مناسب چگونه امکان دارد با دویا سه میلیون وام ازدواج زندگی مشترکی تشکیل دهد.
به گفته دکتر اقلیما طبق آمار سال گذشته ۷۰ درصد طلاقها زیر ۲۸ سال و ۴۰ درصد آن زیر ۲۴ سال بوده است. تمام کسانی که با این وام ازدواج کرده بودند. کسی که درآمد درستی ندارد چگونه میخواهد اقساط این وام را پرداخت کند؟.جز اینکه پرداخت اقساط بر شانههای ضامنها سنگینی میکند و اعتماد را بین افراد خانواده از بین میبرد.
جوان باید حداقل درآمد برای گذران زندگی را داشته باشد که بچهدار شود؟ بچههایی که در چنین خانوادههایی به دنیا میآیند با جنگ و دعوا بزرگ میشوند. اگر فقط به فکر بچهدار شدن باشیم در آینده با آسیبهای بسیاری روبهرو خواهیم شد. در حال حاضر میلیونها کودک در معرض آسیب داریم. دولت برای این کودکان که بچههای طلاق، معتادان و… هستند برنامه داشته باشد تا به عنوان آیندهسازان مملکت درست تربیت شوند نه آن که به دزدان، معتادان و بزهکاران آینده تبدیل شوند.
افرادی که طبق آمار بین ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار هزینه این افراد برای گذران تحصیل شدهاست. اینها آینده سازان جامعه هستند که از کشور خارج میشوند. هر کسی در سطح زندگی خود باید ۲۵ درصد از درآمد خود را برای مسکن دهد، ۲۵ درصد دیگر باید خرج خورد و خوراک و پوشاک و ۲۵ درصد برای تفریحات و درمان شود و ۲۵ درصد آخر پسانداز آن فرد باشد. با دادن این وام شاید برای یکسال ۱۰ درصد نرخ ازدواج را افزایش دهیم اما پس از چند سال مطمئنا ۳۰درصد این نرخ کاهش پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام /