انتظار یعنی، تصدیق سخن خدای متعال و کلام رسول او و ائمّه اطهار از فرزندان پیامبر و این تصدیق از مراتب ایمان و درجات تسلیم و اطاعت است.

به گزارش ” صبح رابر” فرارسیدن  ۱۱۸۰مین سالروز ولادت حضرت حجت بن حسن عسکری (عج) تبریک وتهنیت  و شاد باش می گوییم ،

خداوند و رسول او وعده داده اند،سرانجام  فریاد رسی می آید،او کسی است که زمین را  عدل و رحمت خواهد کرد .

نام: محمد ،کنیه : ابوالقاسم و لقب:  مهدی آل محمد (ص) ، و حضرت ولی عصر (عج) به اذن خدا ۱۱۰۶ سال در غیبت به سر می برد در حدیث آمده است که بهترین اعمال مسلمانان در زمان غیبت امام زمان (عج) انتظار فرج ایشان است .

حضرت امام(ره) با ژرف‌اندیشی تمام، انتظار فرج را «انتظار قدرت اسلام» معنا کرده و فراهم آوردن مقدمات ظهور را یکی از وظایف منتظران می‌دانست:
«همه ما انتظار فرج داریم و باید در این انتظار، خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند.

انتظار یعنی دل سرشار از امید بودن نسبت به پایان راه زندگی بشر

تعریف انتظار از منظر امام خمینی‌(ره)

امام خمینی‌(ره) انتظار فرج با توجه به آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصوم‌(ع) تعریف کردند به طوری که بعد از چندین سال از رحلت‌شان این تعریف مورد قبول تمام آینده پژوهان و کارشناسان عرصه معارف مهدویت است‌؛ انتظار یعنی امید تحقق یک هدف مقدور. این انتظار در قالب فردی و اجتماعی و تاریخی و نیز به شکل حق و باطل قابل فرض است و در واقعیت هم وجود دارد. انتظار باید انسان را به هویت‌های جمعی و تاریخی پیوند بزند و در او تحول بیافریند. انتظار، مبدأ تحول است. از منظر نظام ولایت، انتظار توسعه ولایت است.

ایشان در یکی سخنرانی های خود در سالروز میلاد امام زمان(عج) به برداشت های مختلف از فرهنگ انتظار در در عصر حاضر پرداختند و انتظار صحیح را از ناصحیح جدا کردند.

برداشت‌های غلط از مفهوم انتظار

بعضی‌ها انتظار فرج را به این مى‏دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان- سلام اللَّه علیه- را از خدا بخواهند. این‌ها مردم صالحى هستند که یک همچو اعتقادى دارند. این‌ها به تکالیف شرعى خودشان هم عمل مى‏کردند و امر به معروف و نهی از منکر هم مى‏کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کارى ازآنها بر نمى‏آمد و توانایی آن‌ها به همین مقدار بود، امام خمینی(ره) این نوع نگاه را که تنها به اندکی امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شود را انتظار صحیح و معقول نمی دانند.
برخی انتظار فرج را مى‏گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه مى‏گذرد ، بر ملت ما چه مى‏گذرد؛ به این چیزها ما کار نداشته باشیم، ما تکلیف‏هاى خودمان را عمل مى‏کنیم، براى جلوگیرى از این امور هم خود حضرت بیایند ان شاء اللَّه، درست مى‏کنند؛ دیگر ما تکلیفى نداریم.

گروهی می گفتند که خوب، باید عالم پر از معصیت بشود تا حضرت بیاید؛ ما باید نهى از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کارى مى‏خواهند بکنند؛ گناه‏ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود.

دسته‏اى از این بالاتر، مى‏گفتند: باید دامن‏زد به گناهان، مردم را به گناه دعوت کرد تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت- سلام اللَّه علیه- تشریف بیاورند. این هم یک دسته‏اى بودند که البته در بین این دسته، منحرف‌هایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرف‌هایی هم بودند که براى مقاصدى به این دامن‏مى‏زنند.

پاسخ امام خمینی(ره) به کسانی که معنای انتظار را نفهمیدند

امام خمینی(ره) در تفسیر برخی از پیامدهای این گونه نظریات و اشاعه در جامعه اسلامی اعلام خطر جدی کردند، در مقابله با کسانی که انتظار فرج را غلط در جامعه بیان می کنند .

ایشان پیامدهای این نوع نگاه را قانع شدن به وضع موجود و عدم کوشش برای تحقق وضعی برتر، ناامیدی و پذیرش شکست در حوزه فرد و اجتماع، مشکل‌تر ساختن حرکت و قیام امام زمان(عج) چرا که هر چه فساد و تباهی بیشتر شود، کار امام زمان(عج) در مبارزه با سخت‌تر و طولانی می‌گردد عنوان کردند.

امام خمینی(ره) تاکید می کنند: “ما اگر دستمان مى‏رسید، قدرت داشتیم، باید برویم تمام ظلم و جورها را از عالم برداریم. تکلیف شرعى ماست، منتها ما نمى‏توانیم. این است که حضرت عالم را پر از عدالت می کند؛ نه شما دست بردارید از تکلیفتان، نه اینکه شما دیگر تکلیف ندارید”.

توطئه دین از سیاست جداست، بدترین برداشت غلط از فرهنگ انتظار است

امام خمینی (ره) رهبر بیداری اسلامی که امروز بعد از بیست و سه سال از رحلت ایشان جوامع مسلمان دنیا با پیروی از بیانات ایشان به دنبال راندن استکبار از کشورهای خودشان هستند، امام خمینی(ره) در همان سالها حایتشان از حضور قدرت‌های بزرگ در تبلیغ معناى غلط از انتظار و مهدویت خبر دادند ، همان طور که به ملت‌ها تزریق کرده بودند، به مسلمین، به دیگر اقشار جمعیت‌های دنیا که سیاست کار شما نیست؛ بروید سراغ کار خودتان و آن چیزى که مربوط به سیاست است، بدهید به دست امپراتورها. خوب، آن‌ها از خدا می ‏خواستند که مردم غافل بشوند و سیاست را بدهند دست حکومت و به دست ظلمه، دست آمریکا، دست شوروى، دست امثال این‌ها و آن‌هایی که اذناب این‌ها هستند و این‌ها همه چیز ما را ببرند، همه چیز مسلمان‌ها را ببرند، همه چیز مستضعفان را ببرند و ما بنشینیم بگوییم که نباید حکومت باشد، این یک حرف ابلهانه است، منتها چون دست سیاست در کار بوده، این اشخاص غافل را، این‌ها را بازى دادند و گفتند: شما کار به سیاست نداشته باشید، حکومت مال ما، شما هم بروید توى مسجدهایتان بایستید نماز بخوانید! چه کار دارید به این کارها ؟
لذا راه مقابله با جریان های انحرافی حرکت در مسیر صحیح فکر مهدوی است ، ارائه راه آینده شناسی عمیق امام(ره) به مراکز مختلف آینده پژوهی، فرهنگی ، مدیریتی است.

انتظار سازنده چگونه محقق می شود

علم و بصیرت در دین ، در مقابل کج اندیشی ها و برداشت‌های غلط، تقوا در مقابل هوی و هوس، علم و بصیرت در حوزه سیاست و اجتماع برای تشخیص دوستان و دشمنان و روشن شدن عملکرد سیاست بازان، پیروی از علمای راستین که مصداق نایبان عام امام زمانند از جمله راهکارها برای این قضیه است که امام خمینی(ره) تاکید داشتند.

مسئله انتظار نباید فقط صرف یک دعا برای امام زمان(عج) باشد،انتظاری که ما دعا بکنیم و نتوانیم یک حرکت اجتماعی وسیع را سامان بدهیم، لذا اگر بخواهیم مبتنی بر شعار امام خمینی(ره) حرکت کنیم باید جامعه زمینه ساز باشیم .

رهبر معظم انقلاب هم همین نگاه را دارند، لذا رهبری می فرمایند؛ ” مبتنی بر حکومت امام زمان(عج) امروز خود را بسازید و بنا کنید.” یعنی افق کجاست؟ مدیریت باید مبتنی بر مهدویت باشد.

همان طور که در روایات ائمه معصوم(ع) داریم؛ حرکت امام زمان(عج) مانند امور دیگر، روال طبیعی دارد و قرار نیست همه امور، معجزه آسا صورت پذیرد . امام صادق(ع) «لو قد خرج قائمنا(ع) لم بکن الا العلق و العرق و النوم علی السروج ؛ قائم ما قیام کند ، جز عرق ریختن و خواب( از فرط خستگی و مبارزه پی در پی ) بر روی زین‌ها نیست .»

انّ اهل زمان غیبته و القائلین بامامته و المنتظرین لظهوره افضل من اهل کل زمان … اولئک المخلصون حقّاً و شیعتنا صدقاً و الدّعا الی دین الله سرّاً و جهراً … آنان خستگی ناپذیر، در آشکار و نهان دیگران را به دین خدا فرا می‌خوانند.

منتظر واقعی علاوه بر ظاهر و تأکید زبانی با عمل به وظایف فردی، اجتماعی و امر به معروف و نهی از منکر سعی در تصدیق قلبی و عملی دارد تا در دوران غیبت، جامعه را برای ظهور یگانه منجی عالم بشریت فراهم سازد.

آیت‌الله العظمی نوری‌همدانی با اشاره به فرهنگ مهدویت و انتظار خاطرنشان کرد: ما ایمان و اعتقاد راسخ داریم که روزی امام موعود(عج) ظهور خواهد کرد؛ دو هزار و ۷۸۴ حدیث در خصوص حقانیت ظهور و اثبات ظهور امام زمان(عج) نیز به‏‌صورت مستند وجود دارد.

آیه ۴۱ سوره حج : «الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاهَ وَآتَوُا الزَّکَاهَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَهُ الْأُمُورِ: همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم نماز برپا مى‏دارند و زکات مى‏دهند و به کارهاى پسندیده وامى‏دارند و از کارهاى ناپسند باز مى‏دارند و فرجام همه کارها از آن خداست».

انتظار در حقیقت حرکت به سوی کمال و رشد و بالندگی است، جایگاه و منزلت این انتظار به گونه ایست که رسول گرامی اسلام (ص)مؤمنین منتظر و یاوران حضرت ولی عصر(عج) را برادران خود میخواند و رمز این نامگذاری و اظهار محبت به آنان را دشواری دینداری در عصر غیبت معرفی مینماید .عصر ظهور مهدی(ع) به تعبیر قرآن عصر عباد صالح است.یعنی همه بندگانی که صالحند و نیک،وارث زمین میشوند . خلاصه اینکه کسی که در انتظار ظهور مصلح به سر میبرد باید خود صالح باشد.

امام صادق(ع):

آزاری که قائم (عج) به هنگام رستاخیز خویش از جاهلان آخرالزمان میبیند،بسی سخت تر از آن همه آزاریست که پیامبر(ص) از مردم جاهلیت دید.

زیرا به اندازه ای خرافات و عقاید ضد دینی در جوامع اسلامی گسترش یافته و به اسم دین و قرآن مطرح گردیده است،که هنگامی که حضرت مهدی(ع)درآید و قرآن را تفسیر کند مردم میگویند:این دینی تازه است. و یکی از مشکلات بزرگ بر سر راه امام عصر (عج) سوء استفاده از کتاب خدا میباشد .

دروغ دانستن مدعیان مهدویت

خداوند متعال می داند که بسـیاری ازگمراهان و پیروان شیطان از روی دروغ ، افترا و نیرنگ ادعای مهدویت خواهند کرد به همین سبب او این نشانه های مهم و نایاب را از نشانه های قطعی امام زمان (ع) و ظهور ایشان قرار داده ، تا مردم بات حرفهای غلط گمراهان و وسوسه شیاطین فریب نخورند ، بلکه ادعا های باطلی که مدعیان مهدویت می کنند از بین برود.

هنگامی که به تاریخ اسلام رجوع می کنیم عده ای از گمراهان و باطل گرایان را می بینیم که به دروغ ادعای مهدویت می کنند ولی آنها این نشانه ها و اوصاف را ندارند . قیام برخی از آنها محدود ، کوتاه مدت و فاقد شرایط بود و نتوانستند حتی سرزمینی را پر از عدل و داد کنند چه رسد به اینکه بخواهند با جهان هستی چنین کنند ؟؟؟

بسیاری از این مدعیان دروغین از بین رفتند و جز عده ای انسان ساده لوح فرد دیگری از آنها پیروی نکرد که سرانجام از هم پاشیدند ، فرار کردند و آه ناله ها باقی ماند و مورد لعـن تاریخ و مضحکه مجالس شدند.

ثواب انتظار فرج

امام سحاد علیه السلام فرمودند: «إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ وَ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَهِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَهُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَهِ الْمُشَاهَدَهِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَهِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِالسَّیْفِ؛ همانا مردم زمان غیبت حضرت مهدی علیه السلام که امامت او را باور دارند و منتظرین ظهور او، از مردم دیگر زمانها برترند؛ چرا که خدای متعال به آنان عقل و درک و قدرت شناختی داده است که غیبت بر ایشان چون ظهور است و خداوند آنان را در آن زمان، هم پایه مجاهدینی قرار داده است که در رکاب رسول خدا صلی الله علیه و آله شمشیر زده اند.

امام زمان (ع) در توقیع شریفی خطاب به شیعیان می فرمایند: «توجه خود را همراه با محبت و دوستی به سوی ما قرار دهید و در مسیر دستورات روشن و قطعی دین حرکت کنید که همانا من برای شما خیرخواهی می کنم و خداوند گواه است بر من و شما و اگر نبود علاقه ما به نیکو بودن شما و رحمت و مهربانیمان بر شما، به سخن گفتن با شما نمی پرداختیم.»

بصیرت برای کسی حاصل می‌شود که علاوه بر استعدادهای ذهنی با تمام وجود آماده دریافت و پذیرای آن باشد.

تلاش شیطان در انحراف انسان است ، انسان‌های بیدار دل و بصیر به راحتی می‌توانند صواب را از ناصواب تشخیص دهند.

امام خمینی در قم مطیع خدا بودن را از راه‌های دستیابی به بصیرت است دلی که گناه را به راحتی پذیرفته و تشویش و توهمات نیز در وجودش جا پیدا کرده‌ نمی‌تواند حق را از باطل تمیز دهد چراکه یاد خدا در دلش کمرنگ شده است.

وجود بصیرت را در زمان نهضت امام حسین (ع) مهم است ، مردم دو دسته شده‌اند عده‌ای که در مرتبه ذهن مسیر حق را می‌دانستند اما در سبک مبارزه امام حسین (ع) تردید به دل راه دادند و عده‌ای نیز امام حسین (ع) را فرزند رسول خدا (ص) می‌دانستند و حقانیتش را پذیرفته بودند و اهمیتی به نتیجه کار نمی‌دادند چراکه از کار خود اطمینان داشتند.

حضرت عباس (ع) نیز راه درست را انتخاب کرده بود و به ولایت امام حسین (ع) اطمینان قلبی داشت و راه امام حسین (ع) را بهترین و درست‌ترین راه‌ها می‌دانست.

هر که امام زمانش را نشناسد به جاهلیت مرده است ، حضرت عباس (ع) می‌دانست امام حسین (ع) برترین شخص در رهبری بر شیعیان است، همانگونه که امام صادق (ع) می‌فرمایند عمویم عباس (ع) بصیرتش به قدری عمیق بود که سطوح عمیق بصیرت برادرشان امام حسین (ع) را درک کرده بودند.

امام خمینی(ره) در قم حمایت و اطاعت از امام زمان و رهبری در هر زمان را از ویژگی‌های بارز فرد با بصیرت است  تبعیت از ولایت و شناخت امام عصر (عج) در همه احوال رمز پیروزی و سعادت همگان است.

از امام صادق علیه السلام در مورد سیره حضرت مهدی علیه السلام پرسیدند. ایشان در جواب فرمودند: «یَصْنَعُ کَمَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَهْدِمُ مَا کَانَ قَبْلَهُ کَمَا هَدَمَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ اَمْرَ الْجَاهِلِیَّهِ وَ یَسْتَأْنِفُ الْاِسْلَامَ جَدیدا؛ [امام مهدی علیه السلام ] مانند پیامبر صلی الله علیه و آله عمل خواهد کرد. همان گونه که پیامبر صلی الله علیه و آله آنچه از روش جاهلیت در میان مردم مرسوم بود، از میان برد، [امام مهدی علیه السلام نیز] روشهای جاهلی پیش از ظهور خود را از بین خواهد برد و اسلام را از نو پی ریزی خواهد کرد.»

زمانه بعد از ظهور حضرت مهدی علیه السلام در دعای ندبه این گونه ترسیم شده است:

«أَیْنَ قَاصِمُ شَوْکَهِ الْمُعْتَدِینَ أَیْنَ هَادِمُ أَبْنِیَهِ الشِّرْکِ وَ النِّفَاقِ أَیْنَ مُبِیدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْیَانِ وَ الطُّغْیَانِ أَیْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَیِّ وَ الشقاقِ أَیْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّیْغِ وَ الْأَهْوَاء؛ کجاست شکننده شوکت تجاوزگران؟ کجاست ویران کننده بناهای شرک و نفاق؟ کجاست نابود کننده اهل فسق [و تبهکاران] و معصیت کاران و سرکشان؟ کجاست درو کننده شاخه های گمراهی و اختلاف؟ کجاست محو کننده آثار انحراف و هوا و هوسها؟»

همچنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «تَاسِعُهُمُ الْقَائِمُ الَّذِی یَمْلَأُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ نُوراً بَعْدَ ظُلْمَتِهَا وَ عَدْلًا بَعْدَ جَوْرِهَا وَ عِلْماً بَعْدَ جَهْلِهَا؛ نهمین آنها (امام از فرزند حسین علیه السلام ) قائم است که خداوند به دست او همه زمین را از روشنایی پر می کند، پس از آنکه گرفتار تاریکی شده است و از عدالت و دادگری سرشار می کند، پس از آنکه از ظلم و جو پر شده باشد و سراسر عالم را از علم و دانایی بهره مند می کند، پس از آنکه به جهل و نادانی گرفتار آمده باشد.»

ب. اوصاف مشترک

رحمت

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اهل بیت گرامی ایشان، مظهر و تجلّی رحمت واسعه الهی اند. در قرآن کریم، خداوند وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را رحمتی برای عالمیان معرفی می کند: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَهً لِلْعالَمینَ»؛ «و تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.»

امام زمان علیه السلام نیز به این وصف توصیف شده است: «السَّلَامُ عَلَیْکَ… وَ الرَّحْمَهُ الْوَاسِعَهُ؛ سلام بر تو… ای رحمت گسترده [الهی]!»

حجت اللّه

ائمه اطهار علیهم السلام و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حجّتهای الهی بر روی زمین هستند. در زیارت حضرت رسول صلی الله علیه و آله آمده است: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ عَلَی الْأَوَّلِینَ وَ الآْخِرِینَ؛ سلام بر تو ای حجت خدا بر اولین و آخرین [بشر]!»

امام زمان علیه السلام نیز با لقب حجّت الله مورد خطاب قرار گرفته اند: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ وَ دَلِیلَ إِرَادَتِهِ؛ سلام بر تو ای حجّت خدا و راهنمای اراده او!» همچنین در جایی دیگر آمده است: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ عَلَی مَنْ فِی الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ؛ سلام بر تو ای حجّت خدا بر [تمام] اهل زمین و آسمان!»

نور اللّه

وجود مطهر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نور است. خاصیت نور این است که هم روشن و درخشنده است و هم اطراف خویش را روشن می سازد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نور خدا و روشن کننده دلهای تیره جاهلیت و عقلهای خفته در کفر و ظلمت می باشند. در زیارت حضرت رسول صلی الله علیه و آله آمده است:

«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ الَّذِی یُسْتَضَاءُ بِهِ؛ سلام بر تو ای نور خداوند که به واسطه اش طلب نور می شود!»

نور مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در عترت و خاندان پاک ایشان ساری و جاری است. امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه «فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذی أَنْزَلْنا» فرمودند: «اَلنُّورُ وَ اللَّهِ الْأَئِمَّهُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله إِلی یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ اَلَّذی أَنْزَلَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ فِی الْأَرْضِ؛ به خدا قسم! نور، همان امامان از آل محمد صلی الله علیه و آله تا روز قیامت هستند و به خدا سوگند! نور الهی که نازل کرده همانها هستند و به خدا قسم! نور خدا در آسمانها و زمین، آنها هستند.»

در زیارت روز جمعه، خطاب به امام مهدی علیه السلام این گونه سلام می دهیم:

«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ الَّذِی یَهْتَدِی بِهِ الْمُهْتَدُونَ؛ سلام بر تو ای نور خدا! که هدایت جویان، به وسیله اش هدایت می شوند!»

دعوت کننده به سوی خدا

خداوند در قرآن کریم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را دعوت کننده به سوی خویش معرفی می کند: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً وَ داعِیاً إِلَی اللّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً»؛ «ای پیامبر! ما تو را گواه و بشارت دهنده و بیم دهنده و دعوت کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی روشنی بخش فرستادیم.»

در زیارت آل یاسین نیز امام زمان علیه السلام را با ذکر «دَاعِیَ اللَّهِ» یاد می کنیم: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ؛ سلام بر تو ای دعوت کننده [خلق [به سوی خدا و مظهر آیات الهی!»

خاتم

خداوند در قرآن کریم در مورد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

«ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کانَ اللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیماً»؛

«محمد صلی الله علیه و آله پدر هیچ یک از مردان شما نیست، لیکن او رسول خدا و خاتم انبیا می باشد و خداوند همیشه به همه امور آگاه است.»

خداوند در این آیه، رسول مکرم اسلام، حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به عنوان «خاتم النّبیّین» ملقب ساخته است. یعنی ایشان آخرین پیامبر خدا هستند که پس از ایشان، پیامبر دیگری نخواهد بود.

امام مهدی علیه السلام در معرفی خود می فرمایند:

«أَنَا خَاتَمُ الْأَوْصِیَاءِ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی؛ منم خاتم جانشینهای پیامبر که به واسطه من، خداوند بلا را از اهل من و شیعیانم بر می دارد.»

حضرت مهدی علیه السلام را «خاتم الأوصیاء» و «خاتم الائمّه» گویند؛ به این جهت که ایشان، آخرین نفر از سلسله امامت هستند و پس از ایشان، امامی نخواهد بود.

تلاوت و تفسیر قرآن

در قرآن کریم آمده است: «لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَی الْمُوءْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ…»؛ «خداوند بر مؤمنین منت نهاد هنگامی که رسولی را در میانشان برانگیخت که آیاتش را بر آنها تلاوت کند… .» همچنین در جایی دیگر می فرماید: «وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنّاسِ»؛ «و همانا قرآن را بر تو نازل کردیم تا برای مردم تبیین [و تفسیر[ کنی.»

خداوند در این دو آیه مبارکه، یکی از اهداف بعثت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله را تلاوت و توضیح آیات قرآن و روشن کردن اسرار درونی آنها معرفی می کند.

امام مهدی علیه السلام نیز به این لقب مشهورند: «اَلسَّلَامُ عَلَیْکَ یَا تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ؛ سلام بر تو ای تلاوت کننده کتاب خدا و مفسر و مترجم آن!»

جابر از امام باقر علیه السلام نقل می کند که ایشان می فرمایند: «إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله ضَرَبَ فَسَاطِیطَ لِمَنْ یُعَلِّمُ النَّاسَ الْقُرْآنَ عَلَی مَا أَنْزَلَ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ؛ هنگامی که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند، برای کسانی که قرآن را تعلیم می دهند، چادرهایی نصب می کند که قرآن را همچنان که خداوند نازل کرده، به مردم بیاموزند.»

مظهر حیات

بهار، مظهر حیات و زندگی و طراوت است. امام علی علیه السلام وجود مقدس پیامبر صلی الله علیه و آله را بهاری برای مردم زمانشان دانسته اند: «رَبِیعاً لِأَهْلِ زَمَانِهِ.»

امام زمان علیه السلام نیز به تأویل آیه مبارکه «یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها…»، انسان مرده از انسانیت را حیاتی دوباره می بخشند: «السَّلَامُ عَلَی رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَهِ الْأَیَّامِ؛ سلام بر بهار مردم و خرمی زمان!»

امان برای همه

قرآن کریم درباره برکات وجودی حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله می فرماید: «وَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فیهِمْ»؛ «و تا تو در میان آنان هستی، خداوند آنها را عذاب نمی کند.» یعنی موجب امان از عداب الهی است.

امام مهدی علیه السلام نیز در معرفی خود این چنین می فرمایند: «إِنِّی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ؛ من مایه امنیت اهل زمین هستم؛ همچنان که ستارگان امنیت بخش اهل آسمان اند.» که براساس این حدیث، حضرت مهدی علیه السلام موجب امنیت همه موجودات روی زمین است.

شفقت و دلسوزی

خداوند در قرآن کریم می فرماید: «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُوءْمِنینَ رَئُوفٌ رَحیمٌ»؛ «قطعا برای شما پیامبری از خودتان آمد که رنجهای شما بر او دشوار است و به [هدایت] شما حریص و نسبت به مؤمنان، دلسوز و مهربان است.»

مهربانی و شفقت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به قدری بود که برای هدایت افراد، بسیار پا فشاری می کرد؛ به گونه ای که خداوند به ایشان فرمود: «لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلاّ یَکُونُوا مُوءْمِنینَ»؛ «شاید تو از اینکه [مشرکان] ایمان نمی آورند، جان خود را تباه سازی!»

امام رضا علیه السلام نیز امام مهدی علیه السلام را این گونه معرفی می کنند: «وَ أَشْفَقَ عَلَیْهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ؛ از پدران و مادران، بر امت خود مهربان تر است.»

همچنین در توقیعی از امام مهدی علیه السلام آمده است: «إِلَیَّ ارْتِیَابُ جَمَاعَهٍ مِنْکُمْ فِی الدِّینِ وَ مَا دَخَلَهُمْ مِنَ الشَّکِّ وَ الْحَیْرَهِ فِی وُلَاهِ أُمُورِهِمْ فَغَمُّنَا ذَلِکَ لَکُمْ؛ به من رسیده است که گروهی از شما در دین به تردید افتاده و در دل نسبت به اولیای امر خود به شک و حیرت دچار شده اند و این امر، مایه غم ما به خاطر شما شد.»

اگر پدر و مادر همواره نگران سلامتی فرزندان و دلسوز و مراقب آنها هستند، این پدر بی نظیر امت، در توقیع خود به شیخ مفید می فرمایند: «إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ؛ ما هرگز در رعایت و مراقبت شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نمی بریم.»

سلام بر تو، ای دعوت کننده‌ی به سوی خدا، و دانای بزرگ آیات او، سلام بر تو، ای دروازه‌ی‌ (سرای رحمتِ) سلام بر تو، همه‌ی سلام‌های جامع و فراگیر

۱- صحیفه امام ج‏۲۱ ۱۷
۲- همان
۳- صحیفه امام ج‏۲۱ ص ۱۷
۴-نعمانی ف الغیبه، باب ۱۵، ص ۲۸۵
۵-طبرسی ، الاحتجاج، ج۲، ص ۳۱۷

 انتهای پیام / یاداشت اختصاصی صبح رابر