معاون پژوهشی پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمان : عملکرد مناسب بیمه سلامت در کشور، از مدتها قبل دغدغه مقام معظم رهبری بوده و ایشان بارها بر این نکته تاکید فرموده اند.
به گزارش “صبح رابر” به نقل از ” خبرگزاری دانشجو ” از کرمان ، دکتر رضا دهنودیه معاون پژوهشی پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمان در رابطه با بند ۹ سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه ی سلامت گفت : بیم و ترسی که همواره در انسان از مبتلا شدن به بیماری ها در خصوص توانایی پرداخت هزینه های درمان وجود داشته موجب شکل گرفتن بیمه های سلامت جهت رفع این دغدغه گردیده است.
وی ادامه داد : تاکید بر عملکرد مناسب بیمه سلامت در کشور، از مدتها قبل دغدغه مقام معظم رهبری بوده و ایشان بارها بر این نکته تاکید فرموده اند که مسیر حرکت نظام سلامت می بایست به سمتی باشد که “بیمار جز رنج بیماری، دغدغه و رنج دیگری نداشته باشد”.
دکتر دهنویه افزود : اینکه بیمه ها تا چه حد در ایفای این نقش در نظام سلامت کشور موفق بوده اند جای سئوال وجود دارد.
وی در پایان انتظاراتی را که از بخش بیمه سلامت در کشور می رود را برشمرد :
الف- کلیه آحاد جمعیت کشور تحت پوشش حداقل خدمات که با عنوان بیمه پایه شناخته می شود قرار گیرند. به عبارت دیگر از آنجا که در قانون اساسی، سلامت جز حقوق همه مردم کشور ذکر شده، بنابراین باید همه مردم کشور حق استفاده از حداقل خدمات سلامت را در قالب پوشش بیمه سلامت داشته باشند و نباید به هر دلیلی هر گروه یا قشر خاص از جامعه را از دریافت خدمات این بیمه پایه سلامت محروم کرد. آمار نشان می دهد که علی رغم تلاش های صورت گرفته در این خصوص هنوز جمعیت قابل توجهی (حدود ۱۰ درصد) از مردم کشور، هیچ نوع بیمه درمانی ندارند.
ب- بیمه ها دسترسی به سطح قابل قبولی از خدمات را در قالب بیمه پایه به تمام جمعیت کشور فراهم سازند. آیا در شرایط فعلی تعهدات بیمه ها شامل حداقل نیازهای سلامت مردم می شود؟ آیا تعریف درستی از این حداقل نیازهای سلامت مردم در کشور وجود دارد و بیمه ها بر اساس این تعریف، خدمات پایه را تحت پوشش خود قرار می دهند؟ شواهد نشان می دهد که متاسفانه در این خصوص چندان رویه مشخصی در نظام بیمه سلامت کشور وجود ندارد. احتمالا در شرایط کنونی بیمه ها از منابع دولتی و بیت المال، داروها و خدماتی را تحت پوشش دارند که شاید چندان تاثیری بر بهبود بیماری نداشته باشد و برعکس برخی داروها و خدمات موثر بر سلامتی را تحت پوشش خود نداشته باشد.
در کنار بیمه های پایه که خدمات ضروری را به مردم ارایه می دهند، خدمات ضروری دیگری که به دلایل مختلف (که مهمترین آنها محدودیت منابع مالی است)، در بسته پایه قرار نمی گیرند، می بایست به شکلی مناسب توسط بیمه های تکمیلی تحت پوشش قرار گیرند و نظارت مناسبی بر کار این بیمه های تکمیلی وجود داشته باشد.
ج- بیمه موجب شود که مردم بتوانند با پرداخت منطقی و نه چندان تاثیرگذار بر زندگی خود، به این خدمات دسترسی داشته باشند. اما آیا در شرایط فعلی این انتظار برآورده شده است؟ آمار نشان می دهد که سهم مردم در پرداخت هزینه های درمانی بسیار قابل توجه بوده و همین موضوع موجب به اصطلاح کمرشکن شدن هزینه های درمان برای بسیاری از مردم می شود. بسیار اند افرادی که در کشور دچار یک مشکل سلامت پرهزینه شده و مجبورند خانه و زندگی خود را جهت درمان خرج نمایند.
در کنار نقش های ذکر شده بالا، لازم است که با تقویت نقش بیمه ها، قدرت انتخاب بیمه را برای انتخاب پزشکان، بیمارستان ها و سایر ارایه دهندگان خدمات سلامت جهت بستن قرارداد با پزشکان و بیمارستان هایی که خدمات بهتری به مردم ارایه می دهند، افزایش داد. همچنین با واقعی کردن تعرفه های خدمات سلامت بر اساس روش های منطقی و در کنار آن پرداخت منطقی تعرفه ها از طریق فراهم ساختن منابع مالی لازم (نه صرفاً از طریق مردم) بیمه ها بهتر قادر به ایفای نقش خود خواهند بود.
انتهای پیام / نورا ش