فرهاد نظریان سامانی

به گزارش“صبح رابر”در گیر و دار بحث های انتخاباتی، گفتمان و صحبت‌های یک کاندیدا از ابعاد محتلف مورد نقد و بررسی قرار می گیرد که قشر عظیم ملت و بهتر بگوییم عوام جامعه که امروز جلوتر از مسئولین و خواص هستند، جزء نقادین اصلی آن می باشد.

تکیه بر این صحبتها بخش بزرگی از درون مایه نامزدها را هویدا می کند. در این میان اما یکی از آن خصایصی است که حائز اهمیت می باشد و شاید بگونه ای وجود آن به ضرر شخص کاندیدا محسوب گردد، منیت در کلام است.

از روز آغاز مباحثات و برنامه ها انتخاباتی، کمتر کاندیدایی است که دائم بر کوس منم منم زند و آن را دستمایه جلب توجه قرار دهد. ولی این صفت منیت که امام(ره) به صراحت بیان داشتند که« نگویید من، این من از شیطان است»، امروز باید آویزان گوش همه کاندیدا شود.

محسن رضایی اما در این میان با وجود تک بعدی بودن برنامه های وی که عمدتا شامل مباحث اقتصادی می گردد، این صفت را به خوبی حامل است و دائم در منیت می تازد که این نه تنها مذموم می باشد بلکه جزء صفتهای رذیله شیطان است که گاهاً در درون انسانها نهادینه می شود.

مخاطب امام در این فرمایش، بنی صدر بود که من من کردن جزء خصلت های بارز او به شمار می آمد، آنچه که مهم است این می باشد که سرنوشت بنی صدر باید مورد نظر هم کاندیداها و  ملت باشد، کاندیداها از آن جهت که خود را از آن تطهیر کنند و ملت آنکه چشم انداز این کاندیدا را در آینده نه چندان دور ترسیم کنند چرا که تاریخ سرگذشت بسیاری از این افراد را به نمایش گذارده است.

آفت دیگر یک کاندیدا که در صحبتهای اولیه برخی از کاندیداها مشخص شد، نقد پذیر نبودن است. این مهم بر خواسته از منیت است. مرحه ای است که بعد از منیت متبلور می شود. حسن روحانی جزء معدود افرادی است که حتی در یک گفت گوی خبری هم نتوانست صحبتهای مخالف خود را تحمل کند و با توهین کردن به مجری و همه مخالفان ، آن ها را کذاب و دروغ گو معرفی نمود. با این وجود چه تضمینی وجود دارد که فردا روز این فرد بتواند در برابر خیل عظیم منقدان دوام بیاورد و آزادی بیان را گشترش دهد. البته که تضمینی وجود ندارد و این افراد نه تنها ظرفیت نقد پذیری را ندارند بلکه عاقبت خوبی هم برای نقدکنندگان آنها دیده نمی شود.

خصلت بعدی که واقعا در شان یک کاندیدای ریاست جمهوری نبود، عدم وجود تحمل و ظرفیت یک برنامه ۴ ساعته توسط برخی از کاندیداها بود. به گفته برخی اگر چه این مناظرات از شکل سابق خود خارج شده بود و به گونه مورد انتقاد بسیاری قرار گرفت ولی یک آزمون  روانشانسی برای اشخاصی بود که خود را جهت ۴ سال خدمت در مقام پرتنش و طاقت فرسای ریاست جمهوری آماده می کردند. آقای عارف در این آزمون نمره خوبی را به خود اختصاص نداد هرچند بودند کسانی که تا  حدودی به این قضیه انتقاد کردند ولی قهر بچه گانه و انتقادهای تند و تیز ایشان در این برنامه ای که مصوب و قانونی بود، خود گویای حقایقی است که با روی کار آمدن ایشان بر ملا می شود.

در «کل منیت»، «نقد پذیر نبودن» و «عدم ظرفیت و تحمل سختی» جزء اساسی ترین خصلت های یک رئیس جمهور است که از برکات این مناظرات و برنامه های انتخاباتی رسانه ملی بود که درون مایه برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری را آشکار ساخت.حال این قضاوت به مردم واگذار می شود که در مقام انتخاب کننده بتوانند از میان هشت کاندیدا، اصلح نرین را انتخاب نمایند.