اندر احوال شیخ تازه اصلاح طلب شده
آیا می توان کاندیدایی را که در زمان دفاع مقدس و در بهبوهه جنگ جهیزیه دخترش را از انگلیس تهیه کرد دلسوز قشری که زیر فشار اقتصادی کمرش تا زانو خم شده دانست؟
“صبح رابر”-اگر بشنوید در زمانی که کشور درطول سالهای دفاع مقدس همه ظرفیت خود را به حفظ کیان ایران اسلامی اختصاص داده بود،عده ای در اندیشه نان و به فکر زرق و برق های زندگی خود بوده اند چه احساسی خواهید داشت؟
موضوع آنجا قابل تامل تر میشود که دریابیم افرادی که اکنون حضور در جبهه ها را دست مایه تبلیغات خود برای تبلیغات انتخابات قرار داده اند، آنقدر غرق در دنیای خود بودند که فرهنگ دفاع مقدس کوچکترین رخنه ای به زندگی شخصی و خانوادگی شان نکرده بود.
داستان از این قرار است که جناب روحانی در همان زمانی که کشور با یورش بی امان بعثی ها دست و پنجه نرم میکرد ،جهیزیه دختر خود را تماما از انگلیس تهیه کرده است.
در شرایطی که آحاد جامعه برای پشتیبانی هزینه های کمر شکن جنگ دست بکار شده و هر کدام به نوبه خود سهمی از تامین منابع مالی مورد نیاز دفاع را تقبل میکردند،جناب کاندیدا فارغ بال از همه این دغدغه ها به فکر تهیه اسباب و اثاثیه زندگی فرزند خود از فروشگاه های لندن بوده است!
کاندیدائی که امروز با آب و تاب فراوان خاطرات خود را از جنگ و جهاد به رخ مخاطبان میکشد چگونه توانسته خود را تا این حد از قاطبه ملت جدا دانسته و به فکر زرق و برق باشد ؟
آیا می توان کاندیدایی را که در زمان دفاع مقدس و در بهبوهه جنگ جهیزیه دخترش را از انگلیس تهیه کرد دلسوز قشری که زیر فشار اقتصادی کمرش تا زانو خم شده دانست؟
این امر حاکی از این حقیقت است که فرهنگ جنگ و جهاد هیچ گاه به زندگی خصوصی برخی ها راه نیافته و این افراد به قدری خود را تافته جدا بافته می دانند که هیچ الزامی برای تنظیم سطح زندگی خود با اقشار متوسط جامعه احساس نمی کنند.
پرواضح است کاندیدائی که از سوئی مدعی اجرای عدالت در سطح جامعه بوده و از سوئی دیگر تا این حد خود را از بدنه جامعه جدا می داند هیچ گاه نخواهد توانست مجری خوبی برای به اجرا در آوردن سیاست های اقتصادی مبتنی بر عدالت باشد.
گویا جناب حسن روحانی علیرغم اینکه افتخار بر تن کردن لباس رسول اکرم(ص) را دارند وصیّت ایشان به ابوذر را از یاد برده اند که امیرالمونین در فرازی از آن فرمودند: ای ابوذر، من لباس خشن می پوشم و بر زمین می نشینم و انگشتان خود [به زبان ] پاک می کنم و بر الاغ بی زین سوار می شوم و بر پشت خود کسی را می نشانم ، پس هر که شیوه من ترک گوید از من نیست، ای ابوذر لباس خشن و پیراهن ارزان بپوش تا غرور راهی به تو نیابد.