به گزارش ” صبح رابر”حجت الله عبدالملکی در گفتگو با شبکه اطلاع رسانی راه دانا در خصوص جریانات اخیر بازار نفت و تحلیل سفر رئیس جمهور ونزوئلا به ایران گفت: مردی به نام مادورا ـ رئیس جمهور ونزوئلا ـ  از آن سر دنیا آمده ایران که بعد برود به عربستان و کشورهای دیگر تا  قضیه قیمت نفت را حل کند و آفرین به این آدمی که حتی مسلمان هم نیست و ادعای چیزهای دیگر را هم ندارد ولی منفعت کشورش در درجه اول برای او قرار دارد. درحالی که در ایران دولت مردان و سیاستمداران که به راحتی می توانند مسئله بازار نفت و قیمت نفت را مدیریت کنند با ابزار های اقتصادی و سیاسی که در اختیار دارند ندیدیم هیچ کاری در این زمینه انجام دهند.

وی در ادامه تصریح کرد: با انتشار اخبار نشست روحانی با مادورا متوجه شدیم اکثر سخنان و رایزنی ها در خصوص تجارت های دوکشور بوده است! این در شرایطی است که در حال حاضر اولویت مهم و اصلی ما مسأله نفت است. کاملا مشخص است که مادورا برای همین موضوع به منطقه سفر کرده است. اول به ایران می آید و سپس به عربستان سفر می کند. همه انتظارها این بود زمانی که رئیس جمهور ایران با رئیس جمهور ونزوئلا صحبت می کنند قاطعانه اعلام کنند که شدیدا از این رویکرد ونزوئلا حمایت می کنیم و هرکاری که لازم باشد در سطح بین المللی در ابعاد اقتصادی و سیاسی انجام می دهیم که بازار نفت به آن ثبات اصلی خود برسد و صحبت قدرتمندانه این چنینی انجام دهد. همین صحبتها و تهدید و البته رایزنی های دیپلماتیک و سیاسی است که امروز گره از بازار نفت باز می کند و مصرف کنندگان بازار نفت، آنهایی که برای اداره امور کشورشان به نفت ایران و ونزوئلا نیاز حیاتی دارند  را از ادامه دشمنی ها و کارشکنی ها در بازار نفت باز میدارد. اما نمی دانیم و ندیدیم که آیا چنین صحبت هایی گفته شده یا خیر.

استاد اقتصاد و تحلیل گر برجسته مسائل اقتصادی کشور تأکید کرد: مسأله نفت مسأله ایست که به مسئله عرضه مربوط است و مربوط به تقاضا نیست. خوب است که ما خیلی مسأله را تغییر ندهیم. درست است که یک مقدار کمی تقاضا کاهش پیدا کرده است ولی این کاهش تقاضا تا آن حدی نیست که قیمت نفت را ۵۵ درصد پایین بیاورد. مشکل در طرف عرضه است و مشکلی که در طرف عرضه وجود دارد بخشی از آن مشکل اقتصادی است و بخشی از آن هم مشکل سیاسی است. مشکل اقتصادی آن جایی است که ما یک بازار عرضه ۱٫۵ تا ۲ میلیون بشکه ای در روز داریم. بنابراین مازاد عرضه قیمت را کاهش می دهد و این درست است اما این مازاد عرضه آنقدری مؤثر نیست که قیمت نفت را ۵۵ درصد پایین بیاورد.

وی تصریح کرد: اما بعد سیاسی کار است که مسأله را خراب کرده است و آن این است که کشورهای تولید کنند ه بزرگ مثل عربستان، مثل آمریکا برای لطمه زدن به کشورهای کوچک تر مثل ایران و روسیه ( که در بازار نفت نسبت به آمریکا و عربستان خیلی کوچک تر است) و ونزوئلا می آیند منافع ملی خودشان را زیر پا می گذارند. البته آمریکا در این میان از نظر اقتصادی برنده است به خاطر اینکه مصرف کننده عمده نفت است و کاهش نفت موجب می شود که در این مسیر رشد اقتصادی که قرار گرفته اند با سرعت بیشتری حرکت کنند اما با این وضعیت در خود آمریکا  هم  هستند راکفلرهایی که در این جریان متضرر شوند.

وی در ادامه گفت: ممکن است که آمریکا به دنبال این باشد که بعد از اینکه به اهداف سیاسی خود رسید که طبیعی است که مهمترین هدفش هم مسأله مذاکرات و به زانو درآوردن ایران است؛ بیاید و آن منافع فوت شده از راکفلرها را جبران کند و هم این بعید نیست . البته این تحلیل هم وجود دارد که خود راکفلرها همزمان با کاهش قیمت نفت از سوی دیگر هم منتفع هم باشند. یعنی کسانی باشند که صاحبان آمریکایی باشند که همزمان مصرف کنندگان نفت  هم هستند و در واقع با کاهش قیمت ها منافع از این جیب به آن جیب شان برود. به نظر می رسد که این طور هم باشد؛ نه کاملا بلکه تاحدودی.

وی در ادامه تشریح کرد: از طرفی دیگر این تجربه را داریم که آمریکا برای رسیدن به اهداف سیاسی اش هزینه میکند و بخشی از این هزینه کردن ها راضی نگه داشتن راکفلرهاست. بخشی از این هزینه ها را غیر مستقیم جبران می کند و خسارت آنها را به طور غیر مستقیم از طرق دیگر جبران می کند. بالاخره این سیاست مداران و سرمایه داران آمریکایی دست شان در یک کاسه است و این ها با هم هماهنگ هستند و اگر این سرمایه داران از بابت کاهش قیمت نفت در حال ضرر کردن هستند اما یک جای دیگر برای آنها جبران می کنند و جبران برای آنها به صرفه خواهد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق اعلام کرد: اگر از ماجرای آمریکا بگذریم با امثال عربستان روبرو هستیم. به طوری که عربستانی ها به راحتی منافع ملی چندین هزار میلیارد دلاری کشورشان را زیر پا می گذارند تا این اتفاق بیفتد و سؤال اینجاست که چه کار باید کرد؟ من می خواهم این را بگویم که  بخش زیادی از مسأله سیاسی است و برای حل کردن مسائل اقتصادی که ریشه در مسائل سیاسی دارد قطعا بخشی از ابزار و بخشی از راهبرد ها راهبرد سیاسی خواهد بود و این طور نیست که بگوییم این مسأله اقتصادی است و ربطی به مسائل سیاسی ندارد. نه این که راه حل اقتصادی ندارد بلکه به ترکیبی از راهبردهای سیاسی و اقتصادی نیازدارد.

وی گفت: راهبرد اقتصادی که باید اتخاذ شود تهدید کردن مصرف کننده است. اما ما چه کردیم؟ آمدیم با مصاحبه راهبردهایی کاملا برعکس با منافع کشور نشان داده ایم. مثلا حرف هایی که وزیر نفت ایران و  وزیر نفت عربستان زدند درباره اینکه ما حاضریم با قیمت ۲۰ دلار هم نفت عرضه کنیم که این را وزیر نفت ایران چند ماه پیش و وزیر نفت عربستان چند روز پیش مطرح کردند. با این حرف ها در واقع خیال مصرف کننده را راحت کردیم که او قطعا به نفت مورد نیاز خود خواهد رسید. وقتی مصرف کننده مطمئن باشد در بازار به حاکم تبدیل می شود و اوست که قیمت را در بازار تعیین می کند، حتما سیاست های خود را طوری تنظیم میکند که با قیمت کمتری کالای مورد نیاز خود را تأمین کند.

وی در ادامه تأکید کرد: این درحالی است که مصرف کنده به هیچ وجه نباید مطمئن باشد که نفتش تأمین می شود و تولید کننده باید مصرف کننده را در یک حالت خوف و رجا نگه دارد. تولید کننده باید به مصرف کننده بگوید که معلوم نیست من همیشه به تو نفت بدهم و این بستگی به قیمت نفت دارد که اگر قیمت خوب بود به تو نفت می دهم و اگر خوب نبود نمی دهم. این گونه مصرف کننده را واردار کند که خودش برای امنیت مواد اولیه اش اجازه ندهد که قیمت کاهش پیدا کند و این اتفاقی است که در خیلی از بازار ها می افتد. زمانی بود ـ که تاریخ دقیق آن را خاطرم نیست ـ مصرف کننده ها اجازه نمی دادند که قیمت کاهش پیدا کند تا عرضه کننده وارد سیاست انقباض عرضه نشود و تلاش می کردند که قیمت بالا باشد تا فقط بتوانند کالای استراتژیک کشورشان را تأمین کنند.

عبدالملکی در پاسخ به این سؤال که چرا باید تولید کننده همچین سیاستی را درپیش بگیرد؟ عنوان کرد: این سؤالی است که ما هم در آن ماندیم و غیر از بحث سیاسی هیچ جواب دیگری ندارد. ما می گوییم که عربستان اگر چنین حرفی می زند مشخص است که اغراض سیاسی دارد و ما عربستان را می شناسیم و می دانیم که عربستان  برای اینکه خوش خدمتی اش را به آمریکا ثابت کند حاضر است نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد سالانه اش را کاهش بدهد. اما سؤال اینجاست که ایران چرا اینگونه رفتار می کند؟ سؤال اینجاست که وزیر نفت چه فکری کرده است که این حرف ها را مطرح کرده است ایشان با بیست و چند سال سابقه باید این را بداند که با گفتن چنین حرفی کشوری که دارای بخش زیادی از ذخایر انرژی دنیاست کل دنیا را متحول می کند. وزیر نفت چه فکری کرده است که می گوید ما حتی حاضریم با قیمت ۲۰ دلار نیز ۵ میلیون بشکه نفت در روز صادرکنیم. چرا وقتی رئیس جمهور ونزوئلا در طی یک حرکت تحسین برانگیز به ایران می آید تا به دنیا اعلام کند با ایران قصد همکاری دارد و برای حل مشکلات بازار نفت با ایران متحد است، از جانب رئیس جمهور ایران، با استقبالی سرد مواجه شده  و در نهایت به دلیل کم کاری ایران این دیدار آن اثرگذاری که باید در عرصه بین المللی و بازار نفت داشته باشد را ندارد؟

وی در نهایت در رابطه با وضعیت کنونی و آینده بازار نفت تصریح کرد: مسأله اقتصادی پیش رو، ریشه های سیاسی دارد. پس بخشی از راه حل آن هم راه حل سیاسی است و یک سیاست تعامل و تقابل با مصرف کننده است که خیلی صریح و روشن تهدید کنیم و مستقیم خطاب به برخی شرکت ها بگوییم که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند ما در صادرات نفت به شما تجدید نظر خواهیم کرد و این اقدام قطعا بازار ثانویه نفت را به هم خواهد ریخت.

وی گفت: یک سیاست دیگر با دولت های متخاصم است که یکی از اینها عربستان است. بسیاری از مواقع در پشت پرده  های سیاسی، بحث های تهدید و رویارویی اتفاق می افتد و بین مقامات دو کشور درگیری هایی ایجاد می شود.یکی از کارهایی که ما می توانیم بکنیم این است که در پشت پرده های سیاسی عربستان را تهدید کنیم که ایران در رورابط سیاسی خود  با شما و کشورهای هم پیمان شما که از شما در این قضیه حمایت می کنند تجدید نظر خواهیم کرد. ما باید  و به راحتی می توانیم عربستان را  تهدید کنیم که اگر ایران نخواهد عربستان نخواهد توانست حتی یک بشکه نفت  از تنگه هرمز رد و آن را بفروشد. مقامات عربستانی را تهدید کنیم که ایران روی سیاست های خصمانه عربستان فکر خواهیم کرد. مطمئنا همین جمله می تواند کلی در معادلات تأثیر گذار باشد.

 اما متأسفانه مسأله امروز ما این است که نمی خواهیم هیچ کس از ما ناراحت شود. در اوضاعی که طرف مقابل همه گزینه هایش را روی میز گذاشته است و همه حامیانش هم دست به هفت تیر شده اند ولی ما می ترسیم و مراقبیم طوری حرف نزنیم که مسالمت آمیز بودنمان زیر سؤال برود. روابط مسالمت آمیز در حکومت اسلامی و جامعه اسلامی اگر بخواهد به ضرر امت اسلامی تمام شود اصلا وجود ندارد .

انتهای پیام/