یک حمله در پاریس و پس از داعشی ها مورد حمایت پادشاهی سعودی مسئولیت آن را قبول می کنند. اما فاجعه اصلی از آنجا آغاز می شود که این اقدام تبدیل به بهانه ای برای اسلام هراسی و توهین به پیامبر اعظم (ص) می شود.

توهین به پیامبر و حادثه پاریس جنایتی مرکب بود که دلارهای سعودی بهانه را ساختند و قلم های شیطانی توهین را روا دانستند.

متاسفانه راه بر تکرار چنین تراژدی‌هایی بسته نیست و پیکان توهین و ترور در گوشه و کنار این دهکده جهانی، زندگی و ارزش‌های نزدیک به دومیلیارد مسلمان را نشانه رفته است. چون پیروان شیطان پروار است و خرد متاعی کمیاب.

می توان از نقش سعودی در ترور ها و تروریست پروری ها گفت. می توان گفت که چه کسانی از سعودیها خواسته اند که چنین کند. می توان از دلارهای نفتی گفت که به جای کمک به آزادی فلسطین ، خرج می شوند تا راه توهین به پیامبر و اسلام هراسی برای رسانه های غربی هموار شود.

اما سکوت در برابر این جنایت آشکار، می‌تواند پی‌آمدهای تلخ و فاجعه‌باری داشته باشد.

سکوت رسانه های غربی چرا که روزنامه‌نگاران و کارکنان این نشریات بیم آن را دارند که ترور شخصیت شوند.

اما از رسانه های داخلی چه بگوییم که انگار دیگ توهم آزادی بیان غربی را به هم می زنند.

چه بگوییم از رسانه هایی که تیتر یکشان می شود مرگ کسی بهانه توهین به پیامبر اعظم (ص) را فراهم ساخت اما خروش مردم علیه توهین به پیامبرشان را نمی بینند.

به تقویم که نگاه می کنیم، پر است از جنایات تروریست های سعودی و سکوت روزنامه های زنجیره ای. از ترور دیپلمات های سعودی درافغانستان ، یمن، پاکستان ، عراق ، سوریه و لبنان ( که این آخری یک سعودی مستقیما انجامش داد) تا بازداشت علمای شیعه و سنی.

از دوستان خود می پرسم آیا توهین به پیامبر اعظم (ص) آنقدر کوچک بود که دیر به دیر به آن واکنش نشان دادید یا مرگ یک پادشاه ظالم آنقدر بزرگ بود که به آن چنین شتابان پرداختید؟

سکوت و یا واکنش دیر هنگام نسب به توهین پیامبر و شتاب برای تسلیت مرگ ملک عبدا… چه معنا می دهد؟

منبع : بوتیا