به گزارش ” صبح رابر” به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، بیش از یک ماه است که بهای نفت با توطئه های کشورهای غربی و عربستان به خاطر فشار آوردن به کشورهایی مانند ایران و روسیه به صورت چشمگیری کاهش یافته است.
از مدتها قبل اگرچه وابستگی کشور به نفت کمتر شده و این جزءبرنامه های اقتصادی کشور بوده است؛ اما کاهش بیش از حد قیمت نفت باعث شده است تا فروش نفت برای ایران به صرفه نباشد.
قطعاً هزینههایی که برای استخراج و فروش نفت انجام می شود باید برای کشور به صرفه باشد اما متأسفانه روند کاهشی قیمت نفت تأثیر مستقیمی بر بودجه سال ۹۴ داشته و بسیاری از درآمد ها در سال آینده کاهش یافته است.
آنچه که اهمیت دارد این است که چالشهای نفتی ایران مربوط به امسال و این دولت نبوده و از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مشکلات نفتی زیادی بر سر راه اقتصاد ایران به وجود آمده است.
در این میان تلاش مردان نفتی کشور در راستای فروش نفت به شکل های دیگر قابل تقدیر بوده چرا که باعث شدند تا چالش های نفتی که کشور با آن روبه رو میشد تأثیر زیادی بر روند اقتصادی کشور نداشته باشند.
زنگنه که در ابتدای دولت یازدهم با لقب ژنرال کار خود را با تکیه زدن بر مسند وزارت نفت آغاز کرد، در این بحران نفتی نتوانسته است چاره ای برای قیمت نفت پیدا کند.
این روزها تنها روابط دیپلماسی کشور ما در چارچوب مسائل هسته ای برقرار میشود و ظریف به عنوان وزیر امور خارجه کشور تمام سعی و همت خود را در راستای مسائل هسته ای و مذاکرات قرار داده است.
بر همین اساس پیش از این نیز عدم اتمام خط لوله نفتی ایران و پاکستان به خاطر نبود یک رایزنی قوی در عرصه دیپلماتیک، ضرر های زیادی را متوجه ایران کرده است.
با توجه به اینکه ایران یکی از تولید کنندگان نفت در منطقه است و به همراه چند کشور دیگر متحمل ضرر های زیادی در خصوص کاهش قیمت نفت شده است، شاید یکی از بزرگترین دستاوردهای ایران در این مرحله همراهی و مذاکرات نفتی با کشورهایی باشد که وضعیت مشابهی با ایران دارند.
باید به این نکته توجه کنیم که در این بحران نفتی، کشورهای دیگر به نفت ایران احتیاج داشته و در واقع برگ برنده اصلی با ایران است.
با اشاره به این موضوع که بحران نفتی تنها برای دولت یازدهم نبوده و همه دولت ها به طرق مختلف با این بحران دست و پنجه نرم کرده اند، می توان گفت که تنها راه حل خروج از بحران های نفتی فعلی سکان داری صحیح این بحران توسط مردان نفتی کشور است.
آنچه که مسلم است تمام تمرکز دولت بر روی دستگاه دیپلماسی و آن هم به نتیجه رسیدن مذاکرات است و در حقیقت اگر مسیر دیپلماسی را در خصوص مشکلات نفتی کشور به کار می بردند، شاید بتوان گفت که بخشی از مشکلات نفتی کشور برطرف شده بود.
انتهای پیام/