به گزارش ” صبح رابر”به نقل از” زنان کویر” ، دوران کودکی از جمله مهم ترین و حساسی ترین مراحلی است که به لحاظ جسمانی، ذهنی، عاطفی و شکل گیری شخصیت گفتاری و رفتاری کودک در حال شکل گیری است.

دورانی که قبل از پیش دبستانی و دبستان است و باید یا حساسیت و برنامه ریزی مناسب هدایت شود.

سهل انگاری و کم توجهی در این دوران باعث خسران و زیان هایی برای فرد و جامعه خواهد بود در واقع خاستگاه بسیاری از مشکلات و نارسایی ها ی تربیتی و موفقیت های دوران بزرگسالی به این دوران بستگی دارد.

نقش پدر و مادر در تربیت فرزندان بی بدیل و از جمله وظایف آنان محسوب می شود. در گذشته وقتی که کودکان پا به سنین پنج یا شش سالگی می گذاشتند ، والدین برای تربیت کودکانشان آنان را به نزدیک ترین پایگاه و یا مسجد می بردند و در کلاس های آموزش قرآن ثبت نام می کردند آنجا هم ملایی بود که با مهربانی در اولین قدم ها فقط صداها را به کودکان آن هم با روش و شیوه ی کاملا شیرین و شعر گونه می آموخت در ساعت هایی نیز کودکان می توانستند با عروسک هایی که آورده اند بازی کنند این داستانی از گذشته ها است که دیگر امروز به افسانه ها ی قدیمی پیوسته است.

گسترش فرهنگ مدرنیته و اختصاص یافتن وقت پدارن و مادران در جهت تحصیلات و یا شغل آنان را بر آن داشت تا در تربیت و نگه داری کودکشان و یا نوزادشان به مهدکودک ها پناه ببرند.

بر کسی پوشیده نیست که بهترین فضا برای تربیت و رشد فرزندان دامان پر مهر و محبت خانواده‌ و مادران است اما مادری که تا دیروز حافظ حریم خانواده و تربیت کننده ی کودکان بود دیگر امروزه برای نقش آفرینی در اجتماع به هر شکلی رو به سوی کارهای اقتصادی آورده و حتی به عرصه های مدیریتی ورود کرده اند.

بنابراین با حضور زنان در خارج از خانه بسیاری از خانواده ها در نگه داری از کودکانشان با مشکل روبرو شده اند و همین مشکل باعث ایجاد محل‌هایی به نام مهدکودک‌ برای نگهداری کودکان در ساعات کار مادران شد. این مهدکودک‌ها که با هدف نگهداری از کودکان راه‌اندازی شده، نقش تربیت کودک را در ساعات حضور در مهد نیز بر عهده گرفت.

اما در مقایسه ی تربیت کودکان در مهدهای امروزی با تربیت دینی و اسلامی به تفاوت های چشمگیری بر خواهیم خورد.

در تعریف مهدکودک که از سوی بهزیستی بیان شده است چنین می خوانیم ” مهد کودک به مرکز یا موسسه یا کانون فرهنگی – تربیتی اطلاق می شود که مسئولیت نگهداری، مراقبت، پرورش و فراهم نمودن زمینه بروز رشد استعدادهای کودکان تا سن قبل از ورود به دبستان را بر عهده دارند که با توجه به مدت فعالیت روزانه، جغرافیای فعالیت و نوع خدمات دارای انواعی است”.

برنامه های متفاوت و عجیب مهدکودک ها!

در گذری از عملکرد بعضی مهدکودک ها به نکات بسیار جالب و آموزنده بر خواهیم خورد ، کافی است که به یکی از مهدهای بالای شهر که دبدبه و کبکبه ایی دارد و به قول خودش سر تر است مراجعه کنیم با لیستی از برنامه های عجیب و غریب آشنا خواهیم شد .

لیست بلند بالایی از برنامه‌ها و فوق برنامه‌های به قول خودشان مفرح و جذاب و البته با برخی استدلالهای علمی! سعی دارند والدین کودکان را به پذیرش و مفید بودن آنها مجاب کنند. برای روشن‌تر شدن موضوع و تنویر افکار عمومی و مخاطبان محترم لازم است تعدادی از برنامه‌های مهد کودکها را همراه با توضیحاتی روشنگرانه تشریح نماییم.

کلاسهای فوق برنامه مانند آموزش اُرف، آموزش تئاتر، سرود و…؛ که از سنین مختلف آغاز گشته و سعی هر مربی بر این بوده تا هر کدام از این مباحث با ساده ترین شیوه به نوآموزان توضیح داده شود و کودکان را با مفاهیم اولیه هر درس آشنا سازند که این البته به میزان هوش و درک و علاقه و همکاری کودک نیز بستگی دارد. اما وقتی به توضیحات مسئول مهد کودک با دقت بیشتری گوش می‌دهیم متوجه می‌شویم که منظورشان از برگزاری کلاس آموزش تئاتر، آموزش حرکات موزون!

به همراه تمرین بیان شیوا و ایجاد هماهنگی بین موسیقی و حرکات موزون! است. البته لازم به توضیح است که در واقع منظور از ایجاد هماهنگی بین موسیقی و حرکات موزون، آموزش خوانندگی و رقصیدن به طور همزمان است!

کلاس آموزشی دیگری که در اکثر این مراکز وجود دارد و یکی از مشهورترین آنهاست کلاس آموزش «اُرف» می‌باشد. منظور از اجرای چنین کلاسی هم آشنایی و شناخت دستگاه «بِلز» و اجرای آن توسط کودکان معصوم عنوان می‌شود!

تاکید بر کلاس حرکات موزون

در بسیاری از مهدکودک ها با افتخار بر این موضوع اشاره می کنند که در این مرکز از حرکات موزون برای افزایش یادگیری و قدرت دریافت و هوش کودکان استفاده می شود ضمن این که تفاوت و برداشت خاصی از شاد بودن در مهدکودک ها وجود دارد به گونه ایی که مربیان و مسئول مهدها بر این موضوع معتقدند که معنی شادسازی کودکان فقط آهنگ های تند به همراه حرکان موزون است. آموزش حرکاتی که چیزی جز حرکت به سمت فرهنگ غربی نخواهد داشت و با اختلاط دختر و پسر عادی سازی این روابط را از کودکی در فرزندان نهادینه می کنند.

آموزش‌های چندگانه انگلیسی!

از این بحث هم که بگذریم بخشی دیگر از برنامه‌هایی که محل تأمل و تحمل است آموزش‌ها و برنامه‌هایی ویژه از جمله آموزش زبان انگلیسی، سرود انگلیسی، شعر انگلیسی، بالماسکه انگلیسی و… است! چه اصراری بر «انگلیسیزاسیون» کردن مهد کودکها و کودکان و آینده سازان کشوری مسلمان و شیعه در تراز جمهوری اسلامی ایران، که اتفاقا دشمنی سفّاک و مکّار چون کشور سلطنتی انگلستان(بریتانیا) دارد، وجود دارد؟ چرا ما(قائلین به این مباحث) سعی داریم غرب و بخصوص انگلیس را به عنوان یک قبله گاه و الگوی کامل معرفی کنیم(طرح این مبحث منافات و مخالفتی با لزوم یادگیری و کسب علم حتی از کفار و یا بلاد کفر ندارد)؟

حرکت مهد ها به سمت ترویج غرب و سکولاریزه کردن جامعه

مهدکودک های تشکیل شده در جامعه ی ما به نوعی سعی بر کپی برداری از غرب دارند و کمتر الگوهای اسلامی در آن رعایت می شود . فرزندان و کودکان ما نوع رفتارهای خلاف فرهنگ جامعه خود را یاد گرفته و رفتارهای خلاف عرف را در بزرگسالی خود بروز می‌دهند و فرزندان را دچار دوگانگی تربیتی میان خانواده و مهد می کنند.

اکنون سوال اینجاست که مهدهایی که قرار است جایگزین وظایف مادری باشند و جامعه پذیری و اجتماعی کردن کودک متناسب با شرایط جدید جامعه را به کودکان بیاموزند تا چه حد توانسته اند رافع این نیازها باشند ؟آیا نباید نظارتی بر مهدها در جهت هم سویی با تربیت دینی و اسلامی کشور ما وجود داشته باشد؟ و آیا مسئولان نمی خواهند اندکی تامل کنند که چرا مهد کودک ها به طور ناخواسته ابزار اجرایی سیاست‌های جاسوسان و خنّاسان انگلیسی به منظور سکولاریزه و پلورالیزه کردن جامعه اسلامی – شیعی، تبدیل شده‌اند؟!

نوشته: بانوی کویر