به گزارش “صبح رابر”، به نقل از  ” آرمان کرمان” ؛ کشور عربستان پس از جمله به سفارتش در تهران با قاطعت تمام روابط دیپلماتیک خود با ایران قطع کرد و تمام تلاش خود را برای منزوی کردن ایران در منطقه از طریق تحت فشار قرار دادن اتحادیه ی عرب و شورای همکاری های خلیج فارس انجام داد و در حال انجام است.

اما دستگاه دیپلماسی کشور ما در برابر فجایعی که عربستان انجام داد منجمله فاجعه منا ؛ تجاوز به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه و اعدام شیخ نمر رهبری شیعیان عربستان و حمله و تجاوز به مردم یمن؛  با توجه به حضور فعال و پررنگی که در سازمان های بین المللی و چند ملیتی داشت تنها سکوت کرد.

باید گفت ایران در حال حاضر ریاست جنبش عدم تعهد را بر عهده دارد ؛ ایران یکی از قدرتمند ترین کشورها در سازمان کنفرانس اسلامی است ؛ ایران یکی از اعضای سرنوشت ساز اوپک است ، ایران یکی از قدرتهای سازمان کنفرانس اسلامی است.

اما متاسفانه ایران از هیچکدام از این قدرت ها و سازمان های بین الملل برای محکومت عربستان در ایجاد فجایع و جنایت های اخیرش استفاده نکرده است.

اکنون به معرفی مختصر این سازمان ها می بپردازیم تا بهتر بتوانید قدرتی را که ایران از آن استفاده نکرد را بشناسید.

سازمان کنفرانس اسلامی

دومین سازمان رسمی و بین المللی بعد از سازمان ملل متحد است، دومین سازمان بین دولتی پس از سازمان ملل متحد است که به عضویت از ۵۷ کشور به گسترش بیش از چهار قاره است. سازمان صدای جمعی جهان اسلام و تضمین برای حفاظت و حمایت از منافع جهان اسلام در روح ترویج صلح بین‌المللی و هماهنگی میان افراد مختلف جهان است.

سازمان همکاری اقتصادی (اکو)

اکو یک سازمان اقتصادی منطقه‌ای است. سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه در سال ۱۳۴۳ (۱۹۶۴) نخستین بار این سازمان را پایه‌ریزی کردند.

این سازمان در ابتدا با نام «آر سی دی» – که نام اختصاری سازمان همکاری عمران منطقهای – است، آغاز به کار کرد. پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) درایران، کار سازمان با وقفه مواجه شد و در سال ۱۳۶۴ با نام «اکو» حیات خود را از سر گرفت.

پس از فروپاشی شوروی، در سال ۱۳۷۲ کشورهای افغانستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان نیز به سازمان اکو پیوستند. این سازمان هم‌اکنون با ده عضو، حدود ۳۳۰ میلیون تن جمعیت و ۸٬۶۲۰٬۶۹۷ کیلومتر مربع وسعت کشور‌ها، امکانات نفت، گاز وصنعت در اختیار دارد.

طبق اساسنامه این سازمان، اکو برای بهبود شرایط توسعه اقتصادی پایدار کشورهای عضو تلاش می‌کند؛ و برای حذف تدریجی موانع تجاری در این منطقه فعالیت دارد. از دیگر اهداف اکو، تهیه برنامه مشترک برای توسعه منابع انسانی در این ده کشور است. این سازمان هم‌چنین برای تسریع برنامه توسعه حمل و نقل و ارتباطات فعالیت می‌کند. زبان رسمی اکو انگلیسی است و مقر اصلی آن، شهر تهران در ایران است.

جنبش غیر متعهد‌ها

جنبش غیر متعهد‌ها یا عدم تعهد یک سازمان بین‌المللی است که در سال ۱۹۶۱ میلادی در اوج جنگ سرد در بلگراد، پایتخت یوگسلاوی، تاسیس شد و شامل کشورهایی می‌شد که به هیچ‌یک از بلوک‌های قدرت نظام جهانی وابستگی و تعهدی نداشتند یعنی نه در اردوگاه کمونیسم قرار داشته و نه به اردوگاه سرمایه‌داری تعلق داشتند. این سازمان با پایان جنگ سرد نیز به فعالیت خود ادامه داده و در سال ۲۰۱۲ در مجموع ۱۲۰ دولت عضو و ۱۷ عضو ناظر داشته‌است.

ایران که به دلیل عضویت در پیمان نظامی مرکزی سنتو از عضویت در این جنبش محروم مانده بود در سال ۱۹۷۹ پس از پبروزی انقلاب به جنبش عدم تعهد پیوست. در سال‌های اولیه حیات جنبش ایرانیان نام آن را به «جنبش نا‌وابستگان» ترجمه کردند. اما به دلیل عدم استقبال عمومی نام «غیرمتعهدان» مصطلح گردید. ایران بعد از پیوستن به جنبش در اجلاس سران ۱۹۷۹ در هاوانا و از آن به بعد در همه نشست‌های مختلف این جنبش حضور داشته‌است. لغو برگزاری هفتمین اجلاس سران در بغداد به دلیل جنگ ایران و عراق و انتقال این اجلاس به دهلی نو از مهم‌ترین رویدادهای جنبش به حساب می‌آید. شانزدهمین اجلاس سران کشورهای غیر متعهد در روزهای ۹ و ۱۰ شهریور ۱۳۹۱ (۳۰ و ۳۱ اوت ۲۰۱۲) در تهران برگزار شد.

آیا واقعا دستگاه دیپلماسی ایران این سازمان ها و قدرت های منطقه ای را برای مقابله با زیاده خواهی های عربستان نادیده گرفته است و تنها به سخنانی ساده بسنده کرده است.

نوشته : عمید شجاعی

انتهای پیام/