به گزارش“صبح رابر”، به نقل از “آرمان کرمان” ،امام خمینى هـدفها و آرمانها و هـر آنچه را که مـى بایــست ابـلاغ کنـد ، گفته بـود و در عمـل نیز تـمام هستیـش را بـراى تحقق هـمان هـدفها بـکار گرفته بـود. اینک در آستـانه نیمه خـرداد سـال ۱۳۶۸ خـود را آماده ملاقات عزیزى مى کرد که تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف کرده بـود و قامتش جز در بـرابـر او ، در مـقابل هیچ قدرتى خـم نشده ، و چشـمانش جز براى او گریه نکرده بـود.

سروده هاى عارفانه اش همه حاکى از درد فـراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود. و اینک ایـن لحظه شکـوهمنـد بـراى او ، و جانــکاه و تحمل ناپذیر بـراى پیروانـش ، فـرا مـى رسید. او خـود در وصیتنامه اش نـوشـته است : با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضمیرى امیدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوى جایگاه ابــدى سفر مى کنـم و به دعاى خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحیـم مى خـواهـم که عذرم را در کوتاهى خدمت و قصـور و تقصیر بپذیـرد و از مـلت امـیدوارم که عذرم را در کـوتاهى ها و قصـور و تقصیـرها بـپذیـرنـد و بـا قــدرت و تصمیـم و اراده بــه پیش بروند.

عروج ملکوتی امام خمینی در نیمه خرداد ۶۸

شگفت آنکه امام خمینـى در یکـى از غزلیاتـش که چنـد سال قبل از رحلت سروده است :

انتظار فرج از نیمه خرداد کشم             سالها مى گذرد حادثه ها مى آید

ساعت ۲۰ / ۲۲ بعداز ظهر روز شنبه سیزدهـم خـرداد ماه سـال ۱۳۶۸ لحظه وصال بـود. قــلبـى از کار ایستـاد که میلیـونها قلــب را بـه نور خدا و معنـویت احـیا کرده بـود. بــه وسیله دوربین مخفـى اى که تـوسط دوستان امــام در بیمارستان نصب شده بـود روزهاى بیمارى و جریان عمل و لحظه لقاى حق ضبط شده است. وقتى که گوشه هایـى از حالات معنوى و آرامـش امام در ایـن ایـام از تلویزیون پخـش شـد غوغایى در دلها بر افکند که وصف آن جــز با بودن در آن فضا ممکـن نیست. لبها دائمـا به ذکـر خـدا در حـرکت بود.

در آخرین شب زندگى و در حالى که چند عمل جراحى سخت و طولانى درسن ۸۷ سالگى تحمل کرده بود و در حالیکه چندیـن سرم به دستهاى مبارکـش وصل بـود نافله شب مى خـواند و قـرآن تلاوت مـى کرد. در ساعات آخر ، طمانینه و آرامشى ملکـوتـى داشـت و مـرتبا شـهادت بـه وحـدانیت خـدا و رسالت پیـامبـر اکرم (ص) را زمـزمه مـى کـرد و بـا چنیـن حــالتى بـود که روحـش به ملکـوت اعلى پرواز کرد. وقتى که خبر رحلت امــام منتشر شـد ، گـویـى زلزله اى عظیـم رخ داده است ، بغضها تـرکیـد و سرتاسر ایران و همـه کانـونهایـى کـه در جـهان بـا نام و پیام امام خمینـى آشـنا بـودنـد یــکپارچه گـریستند و بـر سر و سینه زدنـد. هیچ قلـم و بیـانـى قـادر نیست ابعاد حـادثه را و امواج احساسات غیر قابل کنترل مردم را در آن روزها تـوصیف کند.

محمد علی گلاب زاده کرمان شناس انقلابی ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ را برای خبرنگار آرمان کرمانتوصیف می کند: با توجه به اینکه مردم کرمان مانند سایر ایرانیان تلق خاصی به امام خمینی (ره) داشتند و از سال ۱۳۴۳ رسما حمایت خود ایشان را نشان داده بودند همین تعلق خاطر سبب به وجود آمد روزهای بسیار سختی در نیمه خرداد برای کرمانیان شد.

وی عنوان کرد:عزاداری های عمومی و فردی در گوشه گوشه شهر دیده می شد و همه رخت عزا برتن کرده بودند ف نکته مهم اینجا بود که این ماتم القا شده از سود دیگری نبود بلکه از نهاد آن ها برخواسته و آمیخته با جان آن ها بود.

این کرمان شناس انقلابی اظهار کرد: هر کس به هر طریقی که می توانست درصدد نشان دادن ماتم خود بود در آن روزها مردم در قالب دسته جات عزاداری و روضه خوانی اشک ماتم می ریختم و در غم از دست دادن این عزیز بر سینه می زدند.

گلاب زاده ادامه داد: شاعران به مدیحه سرایی و سرودن شعر پرداختند و غم از دست دادن این امام همام در قالب شعر بیان می کردند.

وی در پایان خاطرنشان کرد:مردم کرمان اگرچه با فاصله ای بسیار دور از مراسم تشییع پیکر امام خمینی (ره) قرار داشتند (مراسمی که در تاریخ چند هزار ساله ایران نظیر نداشت) در کویر به ازلت نشسته مراتب سوگواری خود را انجام داده و در فراق رهبر کبیر انقلاب اشک ریختند و حق شناسی خود را ابراز داشتند.

عده ای از شهروندان که آن زمان را درک کرده بودند در گفتگویی از احساس آن زمان خود صحبت کردند.

یکی از شهروندان گفت: زمانی که خبر ارتحال امام خمینی از اخبار نیمروزی شبکه ۱ با اجرای حیاتی پخش شد همه شهر در بهت به  سر می بردند هیچ کس باور نمی کرد یا بهتر بگویم کسی نمی خواست باور کند.

وی توضیح داد: زمانی که این خبر را شنیدم حس از دست دادن پدرم دوباره زنده شد و در فقدان از دست رفتن دوباره پدر اشک می ریختم.

شهروند دیگری ابراز کرد: باور این خبر که معمار انقلاب از دست رفته بسیار سخت و غیر قابل باور بود با بهت به تلویزیون خیره شده و در انتظار شنیدن معجزه زنده شدن امام دست به دعا بردم.

اما عده ای از جوانان که آن زمان را درک نکرده اند در پاسخ به این سوال خبرنگار آرمان کرمان مبنی بر اینکه اکنون با دیدن تصاویر آن زمان چه احساسی دارید گفت: با وجود این که سعادت استفاده از حضور امام (ره) را نداشتم اما از ثمره های انقلابی که ایشان به نتیجه رساندند استفاده می کنیم.

داشتن امنیت ، رفاه نسبی، آرامش همه و همه در سایه رهبری فداکارانه امام خمینی و در حال حاضر هدایت رهبر فرزانه انقلاب امام خامنه ای می باشد.

پدر بزرگ انقلاب اسلامی ایران آسوده بخواب اکنون سکان کشتی این کشور توسط رهبری فرزانه ، مقتدر و بصیر  هدایت می شود رهبری که ملت ایران از عمق جان او را دوست دارند و همچون فرزندی دلسوز بر دستان پر مهر پدر بوسه می زنند.

سروده محمد علی گلاب زاده در وصف ارتحال جانسوز امام خمینی (ره)

در روزگار قحطی انسان رسید و رفت                                                         همچون سپیده در دل یلدا دمید و رفت

یک لحظه رخ نمود و چون دل را اسیر کرد                                                 بشکست عهد صحبت و از ما برید و رفت

جوشید زم زم سخنش در طلوع فجر                                                         با سعی بی دریغ صفا آفرید و رفت

گل بوته های یخ زده را جان تازه داد                                                        همچون شمیم صبح بهاران وزید و رفت

آن شب به گوش خاک ندانم چه قصه گفت                                               که اواز ارجعی زنیستان شنید و رفت

آن خال لب چه کرد ندانم که میر عشق                                                     اندوه بیکرانه ما را ندید و رفت

آن قامت بلند صبوری و سرو راست                                                         از اوج موج غصه و غم ها رهید و رفت

اینجا شد زمسجد و از درس و مدرسه                                                     منصور وار بانگ ان الحق شنید و رفت

با قلبی مطمئن و ضمیری امیدوار                                                            بر بال های نرم نسیم آرمید و رفت

انتهای پیام/