پایگاه اطلاع رسانی صبح رابر

16:41:54 - دوشنبه 11 مرداد 1395
داغ کن - کلوب دات کام Balatarin اشتراک گذاری در فیس بوک تویت کردن این مطلب
چه کسانی نمی‌توانند خون اهدا کنند؟
هر فردی که حداقل ۱۷ سال سن دارد و دارای نبض و فشار خون طبیعی است می تواند ۸ هفته (۵۶ روز) یکبار خون خود را اهدا کند مشروط بر این که تعداد دفعات اهدای خون در طی ۱۲ ماه از ۴ بار برای آقایان و ۳ بار برای خانم ها تجاوز نکند در این میان افرادی که دارای بیماری تیروئید، بیماری های خونی، بیماری جنسی و اعتیاد به مدا مخدر دارند نمی توانند خون خود را اهدا کنند.

به گزارش “صبح رابر“؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، هر فردی که حداقل ۱۷ سال سن دارد و دارای نبض و میزان فشار خون طبیعی باشد می‌تواند خون اهدا کند. در هر بار خون‌گیری به طور تقریبی از فرد یک واحد خون که مساوی با ۴۵۰ میلی لیتر است دریافت می شود که البته در این خون گیری سلول های قرمز خون (هموگلوبین) کم خواهند شد اما در مدت یک هفته این کاستی جبران خواهد شد . شایان توجه اینکه در این امر انسانی به سلامت اهدا کنندگان خون توجه خاصی مبذول می شود چنانچه پزشک مربوطه به طرح سوالاتی از اهدا کننده می خواهد توضیحاتی درباره داروهای مصرفی و وجود بیماری های خاص و نیز احتمتا رفتن به مسافرت در مناطق پرخطر را بدهد.

بنابراین تاریخچه ای که پزشک مرکز اهدا خون از شخص اهدا کننده می گیرد، به حفظ تندرستی و سلامت اهداکننده و نیز گیرنده خون کمک می کند تا در صورت وجود مشکل از اهدا خون جلوگیری شود . به طور کلی هر شخصی می تواند هر ۵۶ روز یک بار خون اهدا کند.

مراحل اهدا خون حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد و مدت خون گیری تنها نزدیک به ۱۵ دقیقه خواهد بود. اگر مایل به دادن خون هستید به همراه داشتن کارت شناسایی معتبر ضروری است. چون مشخصات شما به عنوان داوطلب اهدا خون توسط پزشک مربوطه ثبت می شود، پزشک سپس از گرفتتن قطره ای خون از نوک انگشتان  شما، میزان هموگلوبین شما را تعیین می کندو سپس اطلاعاتی خواهید پرسید که کاملا محرمانه بوده و به هیچ وجه افشا نمی شود و در آخر به وسیله پرسشنامه ای از شما پرسیده می شود که آیا فکر می کنید بهتر است پس از انجام خون گیری از خون شما برای بیماران مصرف شود یا خیر ؟ و شما جواب خود را در صندوق خاصی می اندازید در این صورت اگر فرد بفهمد خون وی برای استفاده مناسب نیست و نتواند حقیقیت را به پزشک بگوید در این مرحله خون خود را از محدوده قابل استفاده خارج میکند .

اهدای خون جایگاه ویژه ای در اجتماع دارد چرا که هر شخص در زمان های بحرانی و سخت از زندگی خود به تزریق خون نیاز پیدا می کند بطور متوسط از هر هفت نفری که به دلیلی وارد بیمارستانی می شوند یک نفر نیاز مبرم به خون دارد و از یک واحد خون که از هر اهدا کننده خون دریافت می شود می توان جان سه نفر را نجات داد. در فصول گرم سال به خاطر اینکه مسافرت ها افزایش می یابد و به دنبال آن تصادفات رانندگی بیشتر می شود , نیاز به خون در مراکزدر مراکز درمانی افزایش می یابد.

سوال مهم اینجاست که چه کسانی نمی توانند خون اهدا کنند:

مشکلاتی که سبب می شود فرد نتواند اصلا خون بدهد شامل این بیماری‌ها هستند:

بیماری های خونی

بیماری های جنسی

مصرف انواع مواد مخدر

مبتلایان به بیماری کنترل نشده کم کاری و پرکاری تروئید

اهدای خون فواید بسیاری برای شخص اهدا کننده دارد که اهم آن عبارتند از :

خون دادن از انباشت بیش از حد آهن در بافت های بدن و نیز متابولیسم نامناسب آهن است جلوگیری می کند افزایش آهن در بدن به بافت های بدن صدمه می زند و اهدای خون می تواند شخص را از چنین مشکلی نجات دهد افراد سالمند با اهدای خون دارای قوای بدنی بهتر خواهند شد و انرژی و نیروی مضاعفی پیدا می کنند اهدای خون از لحاظ روحی احساس رضایت قلبی و احساس مفید بودن می کنند لذا از لحاظ روحی تقویت می شوند افرادی که معتاد به مواد دخانی هستند اگر به طور مرتب خون اهدا کنند کمتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی – عروقی بخصوص سکته هستند.

بیماری هایی همچون سرطان کبد، ریه، روده بزرگ، معده و گلو از جمله سرطان هایی هستند که با خون دادن رابطه مستفیم دارند و با تهدای خون کمتر می شوند. خون دادن کمک به سلامت قلب و عروق می کند، بطوری که خطر حملات قلبی تا ۸۸ درصد و خطر ناراحتی قلبی – عروق مانند سکته تا ۳۳ درصد کاهش میابد. در آقایان، خون دادن بطور منظم، خطر بیماری های قلبی را تا یک سوم کاهش می دهد.

یکی دیگر از فواید اهدای خون این است که در هر بار خون دادن شما تحت چکاپ قرار می گیرد و بدین گونه از وضیعت سلامت و تندرست خود مطلع می شوید آری ، فشار خون ، ضربان قلب و سایر علایم حیاتی شما در این عمل انسان دوستانه مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت هرگونه اختلال در سیستم بدنی شما ، اقدامات لازم و هشدارهای مقتضی صورت می گیرد.

اما مشکل کم خونی و کمبود آهن بسیاری از افراد  را بخصوص خانم ها را تهدید می کند در واقع آهن به عنوان مهم ترین عنصر برای رشد و نمو خصوصا افرادی که دوره رشد را سپری می کنند من جمله کودکان و نوجوانان بسیار ضروری است.

در زیر به یک سری نسخه های با ارزش برای برطرف کردن مشکل کمبود آهن یا به عبارتی کم خونی اشاره می کنیم:

– عسل غذای مهمی است که به محض ورود به کبد، تبدیل به خون می شود. این غذا علاوه بر مغذی بودن خاصیت دارویی نیز دارد.

– آبگوشت با نخود فراوان از جمله غذاهای خونساز است .

– کنجد خون ساز دیگری است که خوردن روزانه یک تا دو قاشق غذا خوری آن بسیار پر خاصیت است. در ضمن خوردن این دانه های مقوی برای تقویت مو ، چشم ، تخمدانها بسیار مفید است.

– خوردن روزانه هفت عدد انجیر خشک در وعده صبحانه و نه عدد آلو بخارا همراه وعده ناهار نیز بسیار خون ساز می باشد.

لازم به ذکر است خوردن هرروز انجیر بصورت مدوام گرمای بدن را افزایش می دهد و بایستی دوره های مصرف آن در افراد گرم مستمر و پی درپی نباشد و همراه با گردو مصرف شود.

-غذای خون ساز دیگر ، قاروت کرمان یا اردبیل است که ترکیبی از تخم گشنیز، زنجیل، میخک، شاه دانه، گندم، کنجد می باشد.

بهترین شیوه مصرف قاروت بصورت حل شده یک تا دو قاشق از پودر قاروت در یک لیوان شیر میاشد.

-در یک استکان عرق گزنه یک قاشق غذا خوری شیره انگور مخلوط کنید و میل کنید.

-در یک لیوان آب آلبالو یک قاشق غذا خوری شیره انگور یا عسل مخلوط کرده و میل کنید.

-سیب را رنده کنید و با آب انار و شیره انگور بصورت فالوده ترکیب کنید و میل کنید. این فالوده سیب، خون ساز و فرح بخش و انرژی زا بوده و برای همه گروه های سنی خصوصا کودکان یک خوراک فوق العاده سالم و مفید است. ترکیب این فالوده بادم کرده زعفران بر خواص آن می افزاید.

-خوردن ارده کنجد به همراه شیره انگور در یکی از وعده های غذایی خصوصا صبحانه یا شام نیز از نظر خون ساز بودن بسیار مورد توجه است.

منابع

  1. نشریه پیام سلامتی.
  2. مجله زن روز ، شهریور ۱۳۹۴٫

گرد آوری – ناهید زندی پژوه

انتهای پیام/

تابناك وب سجام تابناك وب تابناك وب تابناك وب تابناك وب