به گزارش “صبح رابر“؛ بسیاری از مردم رابر از وجود سرعت گیرهای آسفالتی  که دیده نمی شوند و غیراستاندار هستند گلایمندمی باشند.

یکی از زمینه های حائز اهمیت در مهندسی حمل و نقل، مباحث مربوط به ایمنی است. از این رو باید ویژگی ها و مشخصات معابر شهری و نیز ابزارهای آرام سازی به کار رفته در آنها مانند سرعت کاه ها که در گفتار عمومی سرعت گیر نامیده می شوند نیز مورد بازبینی قرار گیرد.

سرعت گیرها یکی از تجهیزات کنترل ترافیک در نواحی شهری هستند. این موانع ایمنی به عنوان یکی از ابزارهای آرام سازی ترافیک مطرح هستند که به تنهایی یا در کنار سایر روش های آرام سازی به کار گرفته می شوند تا از این طریق بتوان سرعت وسایل نقلیه را کنترل کرد، رفتار رانندگان را تغییر داد و شرایط ایمنی را برای کاربران معبر بهبود بخشید.

مجوز نصب سرعت گیرها در سطح شهر بر عهده شورای ترافیک شهرستان است و شهرداری براساس مصوبات این شورا اقدام به نصب سرعت گیر در برخی مناطق مورد نیاز می نماید.

مبنای نصب این سرعت کاه ها کاهش سرعت و در نهایت کاهش تصادفات و خسارات مالی و جانی شهروندان است، یکی از معضلات مهم سرعت گیرهای شهر رابر ناپیدا بودن سرعت گیرهای آسفالتی است و عدم رنگ آمیزی آنان موجب شده تا بسیاری از رانندگانی دچار ایست های ناگهانی و در نتیجه وقوع سانحه شوند.

این سرعت گیرهای سطح شهر از ایمنی لازم برخوردار نمی باشند و برخی از رانندگان رابری و مسافران و گردشگران می گویند: این سرعت  گیرهای آسفالتی  نه از معیارهای استاندارد برخوردار بود و نه علایمی مانند رنگ و تابلو برای آگاه شدن رانندگان در نزدیکی آن وجود دارد و این موضوع سبب شد رانندگانی که در این مسیر تردد می کردند بدون آگاهی از وجود چنین مانعی با سرعت همیشگی شان نسبت به کاهش ناگهانی سرعت اقدام کنند که منجر به وقوع تصادفات  شود این سرعت گیرها، نه تنها سبب کم کردن سرعت برای جلوگیری از بروز حادثه نمی شود، بلکه ایمن نیست و مسلماً به اتومبیل هم صدمه خواهد زد .

سرعت گیرها حتی، تاثیر بر استهلاک جاده و وسایل نقلیه، تاثیر بر آلودگی صوتی و آلودگی هوا و حتی زیبایی محیط راه مواردی هستند که علاوه رعایت استانداردهای فنی و طول، عرض و ارتفاع سرعت گیرها ، برای نصب باید مد نظر قرار بگیرد.

سرعت گیرهای آسفالتی رابر که در  شب و روز  دیده نمی شود و مسافران و رانندگان نا آشنا با محورهای ارتباطی شهر را با مشکل مواجه می کند.این سرعت گیرها هم با نام  سرعت  گیر ناآشنا می باشند.

بنا به گفته کارشناس علوم انتظامی و تصادفات رانندگی و مشاور حمل و نقل و ترافیک ،رانندگان به محض رویت سرعت کاه به اجبار سرعت وسیله نقلیه را کم می کنند و اگر راننده پشت سر فاصله طولی را رعایت نکرده باشد، یا تصادف ایجاد می شود یا انحراف به چپ و راست پیش می آید که عامل بروز حادثه می شود.مهم ترین عیب سرعتگیرها؛ پایین آوردن کارآیی، ایمنی، سرعت و ظرفیت معابر است. خسارت هایی که به خودروها وارد می شود هم از زیان هایی است که این موانع ایجاد می کنند.

مشاور حمل و نقل و ترافیک به زیان های زیست محیطی و آسیب های غیرمستقیم این موانع بر سلامتی شهروندان اشاره کرد و گفت: ترمز کردن سبب شتاب منفی موتور می شود، در شتاب منفی موتور بیشترین مقدار هیدروکربن، مونوکسید کربن و اکسیدهای ازت تولید می شود. میزان سرب حاصل از سوخت بنزین هم افزایش می یابد و بر آلودگی محیط زیست به شدت تاثیر می گذارد که در بروز بیماری های ریوی، ضایعات کبدی، کلیوی و دستگاه گوارش نقش بسزایی دارد. این آلودگی ها حتی می توانند موجب اثرات سوء مغزی در کودکان، ناباروری در زنان و حتی عوارض چشمی مانند کاهش تشخیص فاصله شود.

یکی از شهروندان رابری گفت : نصب سرعت گیرها مغایر با قانون ایمنی راه ها علاوه بر وارد شدن آسیب به جلوبندی خودروها، برای کنترل سرعت برخی از رانندگان متخلف شاید مفید باشد، اما برای خودروهایی که در حال خدمت رسانی عمومی هستند یک معضل به شمار می آید.

وی اظهار کرد: تصور کنید یک آمبولانس، خودروی آتش نشانی و امداد گاز یا برق بخواهد در محله ها یا حتی هسته مرکزی شهر به یک ماموریت فوری برود که جان یک شهروند در آن به خطر افتاده است، در حالی که تعداد سرعت گیرها در محور اورژانس ۱۱۵ زیاد است در چنین ماموریت هایی ثانیه ها سرنوشت ساز هستند، اما وجود این موانع می تواند در ارایه خدمات مشکل ساز شود.

سرعت‌بالا دلیل اصلی مشکلات و یا خساراتی است که رانندگان پس از عبور از سرعت گیرها با آن مواجه می‌شوند.

عکس از:  شهروند خبرنگار رابری

انتهای پیام /