به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا؛ در دوره هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، ورزش کشورمان فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرده است. بدترین نتیجه در المپیک برای ایران در دوران احمدی‌ نژاد با یک طلا و یک برنز در المپیک ٢٠٠٨ پکن رقم خورد و در عین حال ایران بهترین نتیجه تاریخ ورزش خود را با چهار طلا، پنج نقره و سه برنز در المپیک ٢٠١٢ لندن تجربه کرد.

 تیم ملی فوتبال ایران هم در دوران ریاست جمهوری احمدی ‌نژاد در سال ٨٨ فرصت راهیابی به جام جهانی را از دست داد، اما در سال ٩٢ توانست به جام جهانی برود. 

انتقاد بسیاری از کارشناسان ورزشی از دولت نهم و دهم،‌ استفاده نکردن از نیروهای متخصص در امر ورزش است. هیچکدام از افرادی که برای مدیریت ورزش کشور انتخاب شدند سابقه ورزشی نداشتند.

محمد علی آبادی قبل از برعهده گرفتن ریاست سازمان تربیت بدنی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸، معاون عمرانی شهرداری تهران بود.

علی سعیدلو قبل از ریاست سازمان تربیت بدنی، معاون امور مالی شهرداری بود و محمد عباسی نیز قبل از آنکه وزیر ورزش شود،‌ وزیر تعاون بوده است.

به دنبال این نوع انتخاب ها،‌دخالت دولت در تعیین ریاست فدراسیون‌ها بیشتر و پای برخی سیاستمداران نیز به عنوان مدیر به صحنه ورزش کشور باز شد و همین موضوع باعث شد کمیته بین المللی المپیک، فدراسیون های بسیاری مانند شنا،‌ دوچرخه سواری، تیراندازی باکمان و فدراسیون کشتی را به تعلیق تهدید کند.

حال با به پایان رسیدن دوران ریاست جمهوری احمدی ‌نژاد، چشم بسیاری از اعضای جامعه ورزش ایران به دولت “تدبیر و امید” و تغییرات احتمالی در مدیریت ورزش این کشور دوخته شده است. بسیاری از اعضای جامعه ورزش امیدوراند که دولت یازدهم استفاده از مدیران متخصص، سرمایه‌گذاری برای پیشرفت در ورزش پایه و جدا کردن سیاست از ورزش را دستور کار خود برای مدیریت ورزش قرار دهد. 

به هر حال راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۶ و حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ را شاید بتوان مهمترین دستاورد فوتبال ایران در هشت سال اخیر دانست که هر دو نیز با سرمربی خارجی رقم خورد. گرچه تعلیق فدراسیون فوتبال و قرار گرفتن این فدراسیون زیر نظر کمیته انتقالی به مدت یک سال ونیم نیز در همین مدت رخ داد.

در رده‌های سنی پایه، نوجوانان ایران به جام جهانی ۲۰۰۹ نیجریه و ۲۰۱۳ امارات راه یافتند اما در دو رده سنی جوانان و امید، موفقیتی حاصل نشد.

در عرصه باشگاهی، دو تیم اصفهانی سپاهان و ذوب آهن نایب قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شدند. سپاهان در سال ۲۰۰۷ به اوراوا رد دیاموندز ژاپن باخت و ذوب آهن در سال ۲۰۱۰ مغلوب سئونگنام ایلهوا چونما شد.

طی این هشت سال در پی بازنشستگی ستاره‌ها، تعداد لژیونرهای ایران رو به کاهش گذاشت. جذب بازیکنان ایرانی مقیم خارج از کشور مثل اشکان دژآگه و رضا قوچان‌نژاد نیز از مهم‌ترین وقایع فوتبال ایران بود.

کشتی فرنگی

دررشته کشتی فرنگی، این تیم با سرمربی “محمد بنا” به تمام افتخارات ممکن دست یافت. سه دوره پیاپی قهرمان جام جهانی شد، در مسابقات جهانی درخشید و در المپیک هم نتیجه‌ای شگفت انگیز را به جا گذاشت.

در حالی که برخی حمید سوریان را تنها مهره قابل اطمینان بنا می‌دانستند، اما تیم کشورمان در مسابقات جهانی ۲۰۱۱ استانبول در غیاب سوریان و بدون محسن حاجی ‌پور و قاسم رضایی که با رقبای اسراییلی مواجه شده بودند، توانست در کورس قهرمانی قرار بگیرد.

امید نوروزی در فینال ۶۰ کیلوگرم موفق شد آلمات کبیسبایف از قزاقستان را شکست دهد و روی سکوی قهرمانی بایستد. سعید عبدولی هم در فینال ۶۶ کیلو توانست منوچهر تسخادایا از گرجستان را مغلوب کند و مدال طلا را به گردن بیاویزد. بشیر باباجان زاده در ۱۲۰ کیلوگرم روی سکوی سوم ایستاد که اولین مدال تاریخ کشتی فرنگی ایران در این وزن محسوب می‌شود.

تیم ملی کشتی فرنگی ایران در المپیک نتایج درخشان‌تری را هم به جا گذاشت. حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی سه مدال طلا گرفتند تا کارنامه‌ای رویایی را بر جا بگذارند، گرچه پس از بازگشت به ایران، محمد بنا در اعتراض به کمبود امکانات از سمت خود کناره‌گیری کرد.

والیبال

تیم والیبال کشورمان در سال ۲۰۱۱ در حضور بیش از ۱۷ هزار تماشاگر با پیروزی ۳-۱ مقابل چین، برای اولین بار قهرمان جام ملت‌های آسیا شد و شاگردان خولیو ولاسکو تا مرحله نیمه نهایی حتی یک گیم را نیز واگذار نکردند.

والیبالیست‌های ایران در دیدار با کره‌جنوبی گیم اول را باختند و در دیدار فینال نیز گیم نخست را به چین واگذار کردند، اما به جز این دو گیم، سایر نتایج را به سود خود به پایان رساندند. ایران در شرایطی به قهرمانی رسید که از ۱۶ دوره قبلی، یک عنوان سومی در سال ۲۰۰۳ و نایب قهرمانی در دوره قبلی، مهم‌ترین موفقیت‌ هایش به حساب می‌آمد.

در پایان این رقابت ها آرش کمالوند، امیر حسینی و فرهاد ظریف به ترتیب توانستند عنوان با ارزش‌ترین بازیکن، بهترین پاسور و بهترین بازیکن آزاد را از آن خود کنند.

والیبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۱ به میزبانی ژاپن هم شروع درخشانی داشت و پس از پیروزی سه بر یک مقابل ژاپن موفق شد صربستان، لهستان و آرژانتین را هم مغلوب کند.

اما بازی ضعیف مقابل چین که در قعر جدول بود، باعث شد ایران ضمن نزول در جدول، سه بازی پیاپی مقابل برزیل، روسیه و ایتالیا را نیز واگذار کند. تحلیل قوای جسمانی ایران در بازی‌های آخر باعث شد جایگاه چهارمی در اواسط مسابقات را با عنوان نهمی عوض کنند.

اوج درخشش والیبال ایران در لیگ جهانی ۲۰۱۳ بود که توانست بر کوبا دو بار، آلمان، ایتالیا و صربستان غلبه کند. در پایان مرحله مقدماتی لیگ جهانی نیز محمد موسوی عراقی به عنوان بهترین مدافع شناخته شد.

فوتبال زنان

تیم ملی فوتسال زنان ایران با شکست ۲-۱ در وقت‌ اضافه مقابل ژاپن به عنوان نایب قهرمانی بازی‌های داخل سالن ۲۰۱۳ آسیا دست یافت که این نشان نقره، نخستین مدال تاریخ ورزش زنان ایران در رشته‌های توپی در سطح قاره آسیا محسوب می‌شود.

فرزانه توسلی دروازه‌بان اصلی ایران در این مسابقات بود. نسیمه غلامی، سپیده زرین‌راد، فهمیه زارعی، فاطمه اعتدادی، پریا نوروزی، فرشته کریمی، سهیلا ملمولی، لیلا اقبالی، نیلوفر اردلان، نسترن مقیمی، آرزو صدقیانی‌زاده، نغمه مرادی و بهناز خیاط (دروازه‌بان ذخیره) دیگر بازیکنان ایران در این مسابقات بودند که از این جمع لیلا اقبالی پس از پایان مسابقات، از تیم ملی خداحافظی کرد.

شاگردان شهرزاد مظفر در گام نخست به مصاف مالزی رفتند و با نتیجه‌ شش بر یک به پیروزی رسیدند. سپس تایلند و ویتنام را با نتیجه‌ مشابه ۱-۰ مغلوب کردند. در بازی چهارم با نتیجه‌ ۵-۰ هنگ‌کنگ را تسلیم کردند تا با چهار برد و ۱۲ امتیاز، به عنوان سرگروه راهی مرحله نیمه‌نهایی شوند و با برتری ۰-۴ مقابل اندونزی به فینال برسند.

خسوس کاندلاس سرمربی اسپانیایی تیم ملی مردان ایران هم گفت: “فوتسال بانوان ایران در حد پدیده ظاهر شد و در فینال هم پنج موقعیت گلزنی داشت. چهره ایران را در حد قهرمان دیدم.”

در پایان هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدی‌ نژاد و در جشن تجلیل از “افتخار آفرینان فوتبال ایران” پنج تیم مردان در فوتبال، فوتبال ساحلی و فوتسال در زمین چمن ورزشگاه آزادی حضور داشتند و اعضای تیم فوتسال زنان هم به مراسم دعوت شده بودند

تکواندو

سال ۲۰۱۱ ایران در بیستمین دوره مسابقات جهانی تکواندو به میزبانی کره جنوبی با سه مدال طلای یوسف کرمی، فرزاد عبداللهی و علیرضا نصر آزادانی روی سکوی قهرمانی ایستاد و نتیجه‌ای تاریخی را رقم زد. هر ۱۹ دوره قبلی را کره جنوبی فتح کرده بود اما سرانجام، ایران نوار قهرمانی‌های سرزمین مهد تکواندو را قطع کرد.

رضا مهماندوست سرمربی ایران، عنوان برترین مربی جهان را نصیب خود کرد. مهماندوست اما پس از قهرمانی در تورنمنت منچستر از سمت سرمربیگری تیم ملی ایران برکنار شد. تغییری که در المپیک لندن به ناکامی تکواندوی ایران انجامید و این تیم با کسب تک مدال نقره محمد باقری معتمد به کار خود خاتمه داد.

ایران در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ نتوانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند و با یک مدال طلا و دو نقره به کار خود خاتمه داد. بهنام اسبقی در وزن ۶۸ کیلوگرم در حالی قهرمان شد که مدت‌ها به عنوان حریف تمرینی در اردو حضور داشت و در آخرین لحظات پیش از اعزام، به عضویت تیم ملی در آمده بود.

او با غلبه بر نمایندگان گابن، کوبا، جمهوری آذربایجان، مکزیک، مولداوی و اسپانیا راهی فینال شد تا ضمن پیروزی ۵-۴ مقابل کیم هون از کره جنوبی روی سکوی قهرمانی بایستد.

دومیدانی

در رقابت‌های سال ۲۰۱۱ دو و میدانی قهرمانی جهان به میزبانی کره جنوبی، احسان حدادی در پرتاب دیسک سوم شد تا نخستین مدال تاریخ دو و میدانی ایران در مسابقات جهانی را نصیب خود کند. این برای دومین بار بود که حدادی به فینال رقابت های جهانی راه پیدا می‌کرد. او سال ۲۰۰۷ در اوزاکا به فینال رسید اما هفتم شد.

همان سال در پنجمین دوره مسابقات داخل سالن قهرمانی آسیا به میزبانی چین نیز مریم طوسی دونده دوهای سرعت، موفق شد نام خود را به عنوان نخستین بانوی ایرانی که در این رشته موفق به کسب مدال طلای آسیا شده است ثبت کند.

حدادی در المپیک لندن هم دوم شد تا اولین مدال المپیک تاریخ ورزش ایران در این رشته را به گردن بیاویزد. او بعد از المپیک در اعتراض به “بی توجهی وزارت ورزش” از همراهی تیم ملی ایران انصراف داد و در مسابقات ۲۰۱۳ قهرمانی آسیا نیز حضور نیافت و مدال طلا نصیب پرتابگر هندی شد. حدادی از سال ۲۰۰۳ در تمام ادوار قهرمانی آسیا شرکت کرده بود و این نخستین غیبت او در یک دهه اخیر است.

لیلا رجبی در پرتاب وزنه نقره گرفت و رکورد ایران را هم فرو ریخت. این ششمین مدال آسیایی پر افتخارترین بانوی تاریخ دوومیدانی‌ ایران است.

وزنه برداری

از سال ۲۰۱۰ وزنه‌ برداری ایران جان دوباره‌ای گرفت، سالی که بهداد سلیمی در یک ضرب و دوضرب نایب قهرمان جهان شد اما در مجموع، روی سکوی نخست دنیا ایستاد.

سال ۲۰۱۱ در هفتاد و نهمین دوره رقابت‌های جهانی که به میزبانی پاریس به انجام رسید، مدال طلای مجموع و دو ضرب دسته ۸۵ کیلوگرم به کیانوش رستمی از ایران رسید. سعید محمدپور وزنه‌بردار ۱۹ ساله دسته ۹۴ کیلوگرم هم به دو مدال برنز دست یافت. بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی وزنه برداران فوق سنگین ایران در شب پایانی، مدال‌های طلا و نقره را نصیب خود کردند.

سلیمی ضمن تکرار عنوان قهرمانی خود موفق شد رکورد حرکت یکضرب جهان که در اختیار حسین رضازاده بود را پس از هشت سال فرو بریزد. رضازاده سال ۲۰۰۳ در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی چین، ۲۱۳ کیلوگرم را بالای سر برده بود. سلیمی اما در پاریس، با ۲۱۴ کیلوگرم حدنصاب تازه‌ای برای جهان به جا گذاشت.

در المپیک لندن سلیمی و انوشیروانی دو مدال طلا و نقره را نصیب خود کردند. نواب نصیرشلال نایب قهرمان شد. کیانوش رستمی نیز مدال برنز را به گردن آویخت. اما پس از المپیک و در پی اختلاف با فدراسیون، این چهار نفر از حضور در اردوی تیم ملی خودداری کردند. شرط بازگشت آنها برکناری کوروش باقری از سمت سرمربیگری تیم ملی بود.

بسکتبال

هشت سال اخیر برای بسکتبال ایران به دو دوره خوب و ضعیف تقسیم می‌شود. دوره موفق تا سال ۲۰۰۹ تداوم داشت. صعود به المپیک، دو بار قهرمانی آسیا و حضور حامد حدادی در معتبرترین لیگ دنیا.

سال ۲۰۱۱ در حالی که علاقمندان بسکتبال منتظر سومین قهرمانی پیاپی ایران و رویارویی مجدد با چین در بازی پایانی جام ملت های آسیا بودند، این تیم مقابل اردن شکست خورد تا نتواند از عنوان قهرمانیش دفاع کند و شانس حضور در المپیک را هم از دست داد. ایران در پایان به مقام پنجم رسید.

آخرین اتفاق مهم در بسکتبال ایران، حضور ارسلان کاظمی در لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکاست. او به تیم فیلادلفیا پیوسته تا پس از حامد حدادی دومین بازیکن ایرانی باشد که راهی NBA شده است.