روز گذشته در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری، فرازی از سخنان رهبر معظم انقلاب -اگرچه کوتاه- یک جهت نمایی دقیق بود از آنچه که اینروزها به اعتدال از آن یاد می شود که باید منطبق با همین ادبیان به شکلی موشکافانه کارشناسی و تبیین شود.

به گزارش “صبح رابر”به نقل از مرصاد در چند ماهه گذشته مخصوصا در روزهای بعد از انتخابات واژه ی آشنا ی ادبیات سیاسی ایران از منظر برخی سیاسون، دوباره بر سر دست گرفته شد. اعتدال همان عبارتی است که از آن حتی در پاره ای از مواقع به عنوان گفتمان اعتدال یاد می شود.

موضوعی که رهبر انقلاب در دیدار اخیر با دانشجویان و البته در پاسخ به یکی از سوالات مطرح شده در آن جلسه تاکید فرمودند که باید از سوی مطرح کنندگان اعتدالگرایی مخصوصا رئیس جمهور محترم کشورمان تبیین و تفسیر شود. که ظاهرا حجت الاسلام روحانی در مراسم روز گذشته تنفیذ حکم ریاست جمهوری خود در راستای همین فرموده معظم له نمای خوبی از اعتدالگرایی مد نظر خود را ارائه کردند.

تعاریف دکتر روحانی از واژه اعتدال در مراسم دیروز مقدمه ای بود برای یک رهنمود جامع و کلی از سوی رهبر فرزانه انقلاب که باید با یک مهندسی دقیق موشکافی شود و به عنوان شاخصی برای طی طریق دولت مردان تدبیر امید همواره مورد توجه باشد.

رئیس جمهور کشورمان در مراسم روز گذشته با بیان اینکه اعتدال مشخصه بارز فرهنگ ایرانی – اسلامی است خاطرنشان کرد: اعتدال به معنای عدول از اصول و محافظه‌کاری در برابر تغییر و تحول نیست بلکه اعتدال رویکردی خردمندانه، فعالانه و صبورانه در جامعه برای دور شدن از ورطه افراط و تفریط است.

این یعنی عدم ورود به حریم ممنوعه بی‌قانونی، تندروی، سیاه‌نمایی، تخریب، افراطی گری، رفتارهای هیجانی و رادیکالی معطوف به بی‌تقوایی و بی‌اخلاقی مانند صحنه دوئل رؤسای قوای مقننه و مجریه در یکشنبه ی سیاه مجلس ، که باید گفت این همان گفتمان امام و رهبری است

این تعریف و مشخصه اعلام شده از سوی رئیس جمهور در واقع پاسخ مناسبی بود به کسانی که اعتدال روحانی را به کرنش و سازش با قدرتها برای کاستن از فشار و زورگویی های آنها تعبیر می کردند.

منظور این افراد کرنش و نرمش در برابر غرب و آمریکا، سازش یا تسلیم در قبال زورگویان و یا حرکت نمودن بین حق و باطل است، و اینکه بگونه ای رفتار کنیم که هم دشمنان از ما راضی باشند و هم دوستان، هم مدارا و مروت با اهل باطل داشته باشیم و هم با اهل حق که این درست معنای نفاق است نه اعتدال.

اما رئیس جمهور در مراسم روز گذشته تعابیر و یا به عبارت بهتر آیات و روایاتی را به عنوان تعبیر قرآنی و روایی از اعتدال ارئه کرد: “و کذلک جعلناکم امه وسطاً ” ما شما را امتی وسط قرار دادیم” و یا امیرالمومنین حضرت علی^{علیه السلام} که یکی از صفات مؤمن را اعتدال در زندگی می داند و می فرماید: “المؤمن سیرته القصد” شیوه مؤمن، میانه روی است“

ما به تعابیر حجت الاسلام روحانی روایت امام محمد باقر (ع) را نیز اضافه می کنیم که می فرمایند: “نحن الامه الوسط”

در امتداد این موضوع نکته دقیق و نشأت گرفته از جایگاه ولایی رهبر معظم انقلاب بیان شد که تفسیری است بر آنچه که از آیات و روایت در خصوص امت وسط بیان شد. تفسیری خلاصه شده در یک واژه که در واقع شاخصی برای اعتدالگرایان عصر دولت یازدهم است.

رهبر انقلاب فرمودند راه وسط همان اسلام است. ایشان افزودند: اسلام وظیفه و راه موفقیت را مشخص کرده است و همه باید به دنبال جلب رضایت پروردگار و انجام دادن تکلیف باشیم.

منظور از “راه وسط همان اسلام است” چیست؟

راه اعتدال و میانه روی راه اسلام است و اصولا یکی از راهبردی ترین ارکان اندیشه سیاسی در مکتب اسلام اعتدال و میانه روی است.

این اعتدال و میانه روی در واقع برایند لطافت، رحمت، خضوع و نفی تکبر و غرور ظالمانه در برابر مستضعفان عالم است با برخورد، تهاجم و شدت و سختی در برابر کفار و دشمنان مسلمین. تعریفی که در مدرن ترین عصر جهان با پیشرفته ترین ابزارهای نرم و سخت دشمنی بیش از پیش صادق است و در واقع اعتدال یعنی: ” اشداء علی الکفار رحماء بینهم”

بررسی دقیق سیره حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری در طول سالیان انقلاب نشان می دهد اصرار و ایستادگی در برابر استکبار و یا به عبارت بهتر استکبار ستیزی آنها همواره منطبق بر اصول اعتدال اسلامی است.

در همین باب و بر اساس همان تک واژ بزرگ مطرح شده از سوی رهبر معظم انقلاب که فرمودند حد وسط همان “اسلام” است باید در قالب طرح های پژوهشی و پایان نامه های تخصصی حوزوی و دانشگاهی تولید محتوا و کنکاش صورت گیر تا به بهانه اعتدال به ورطه کرنش در برابر دشمان ملت های آزاده جهان سقوط نکنیم.

تولیدات علمی ای که باید اعتدال از منظر اسلام را مترادف با استکبار ستیزی، تبیین و نهادینه کنند.