ضرورت اصلاح و بازنگری در قوانین معارض
خروش مردم زادگاه شهید قدس در یوم الله ۱۳ آبان
کمبود سرایدار در مدارس/ نیاز به ۴۰۰۰۰ نیروی جدید
کلاهبردار میلیاردی لینکهای آلوده در دام پلیس
۶۰ لیتر سهمیه بنزین آبانماه امشب واریز میشود
پیش بینی کاهش دما در استان و هشدار به کشاورزان کرمانی
دوم آبان آخرین مهلت ثبت نام کارشناسی ارشد
عدم ارائه خدمات به اسناد دفترچهای
عشایر ایل بچاقچی و اهالی روستای قنات ملک برگزیدگان دوستدار کتاب کشور شدند
تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره شجره طوبی
اعلام جزئیات مراسم تحویل سال در حرم مطهر امام رضا(علیهالسلام)
پویش ملی «زندگی با آیهها»
برپایی ۱۵ بازارچه نوروزی صنایعدستی در استان کرمان
برگزاری محفل انس با قرآن کریم در محضر رهبر انقلاب
اعمال شب اول ماه مبارک رمضان
از بازی رایانهای «مدال ذوالفقار» رونمایی شد
20:58:59 - دوشنبه 3 آبان 1395
با توجه به اهمیتی که اسلام برای تغذیه و حلال بودن غذا قائل است و به منظور بررسی فلسفه اهمیت غذا و لقمه حلال در اسلام و تاثیری که این لقمه بر تربیت نسل های آینده دارد، با مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج به گفت وگو پرداخته ایم که به حضورتان تقدیم می شود:
به گزارش“صبح رابر”؛ با توجه به اهمیتی که اسلام برای تغذیه و حلال بودن غذا قائل است و به منظور بررسی فلسفه اهمیت غذا و لقمه حلال در اسلام و تاثیری که این لقمه بر تربیت نسل های آینده دارد، با مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج به گفت وگو پرداخته ایم که به حضورتان تقدیم می شود:
حجت الاسلام و المسلمین یدالله مقدسی، مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج با اشاره به آثار و برکات تغذیه و لقمه حلال در عملکرد و تربیت نسل های آینده انسان اظهار کرد: اهمیت حلال طلبی و حلال خوری به بینش دینی و جهان بینی انسان بستگی دارد زیرا گاهی انسان نظام هستی را برمبنای یک آفرینش دارای ناظر می نگرد و گاهی نیز نظام را تصادفی می داند، خداجویان عالم دارای جهان بینی تصادفی نسبت به نظام هستی نیستند بلکه معتقدند این نظام دارای یک مهندسی است.
نقش تولیدی و مصرفی انسان در نظام هستی
وی با اشاره به اینکه نظام هستی برمبنای جهان بینی توحیدی در حال گذران است، گفت: انسان یکی از موجودات این نظام است و در آن براساس ابعاد مختلف دارای وظایفی است که بخشی از زندگی انسان را بر پایه تولید و مصرف تشکیل می دهد و معیشت نامیده می شود.
مقدسی با بیان اینکه در اسلام انسان برای رشد و دستیابی به سعادت و خوشبختی، باید رفتارهای توحیدی، تولیدی و مصرفی اش برپایه حلال و پرهیز از حرام باشد، افزود: این دستورالعمل دارای فلسفه و رازی است که در گام اول؛ ناشی از اقتضای منظر توحیدی است که انسان جهان هستی را برمبنای یک آفرینش می بیند و آفریدگار را ناظر آن می داند و معتقد است که همه چیز عالم به خدا اختصاص دارد و در آیه ۱۲۶ سوره مبارکه نساء نیز داریم «وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ؛ همه چیز عالم برای خداست»، در این صورت انسان دارای نقش خلیفه الهی است که در آیه ۳۰ سوره مبارکه بقره هم داریم «انّا جَعَلْناکَ خَلِیفَهً فِی الاَْرْضِ».
انسان امانتدار خداوند روی زمین است
وی ادامه داد: این جانشین باید عملکردش به گونه ای باشد تا امانت دار فردی شود که جانشینی وی را برعهده گرفته است.
مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج با بیان اینکه در آیه ۵۸ سوره مبارکه نساء آمده است «إِنَّ اللَّهَ یَأمُرُکُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلىٰ أَهلِها؛ یعنی انسان امانتدارِ خداوند است»، تصریح کرد: فرد امین نباید در مسائل مالی، افزایش مال بی حساب داشته باشد و تنها باید در پی انجام وظیفه باشد، البته تکلیف انسان در مسائل مالی برمبنای کسب حلال است و شاید به همین جهت، خداوند به پیامبر اسلام (ص) فرمود: «اگر خوردنی ها و آشامیدانی های تو پاک و حلال باشد، در پناه من خواهی بود و از تو حفاظت می کنم» یعنی کسب حلال در سلامتی انسان هم تاثیرگذار است.
حرام خواری مانع پذیرش عبادات می شود
وی اضافه کرد: پیامبر (ص) در این زمینه به امت فرمودند: «کسب مال از راه حرام مانع پذیرفته شدن عبادت است» و حتی ایشان در آخرین خطابه خود بعد از حجه الوداع به مردم فرمود؛ «ای مردم! در زندگی کسب حلال داشته باشید، خداوند ناظر اعمال شماست، برای رشد کردن، روزی خود را از راه کسب حلال بدست آورید».
مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج ادامه داد: کسب از راه حرام، مانع پذیرفته شدن عبادات می شود و کسب حرام و حراخواری، مانع پذیرفته شدن صدقه و خیرات می شود.
مقدسی با بیان اینکه اگر مال حرام داشته باشیم و از آن خیرات، نذورات و به نیازمندان کمک کنیم، از سوی خداوند پذیرفته نخواهد شد، افزود: این عمل مانند آن است که غذایی را پخته و سپس آن را به دور بریزیم و حتی اعمال حسنه مانند حج عمره و … نیز اگر مال از راه حرام به دست آمده باشد، در پیشگاه خداوند پذیرفته نیست.
گرفتاری انسان در افکار و اعمال آلوده به میزان حرام خواریش
مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج با اشاره به اینکه به اندازه مال های حرامی که انسان کسب کرده و یا خورده، در آلودگی فکری، رفتاری و شخصیتی غرق می شود، تصریح کرد: به لحاظ اخروی هم اگر انسان مال حرام را ذخیره کند و آن مال به آیندگان برسد، موجب عذاب اخروی می شود.
وی با اشاره به راز و فلسفه دوم اهمیت کسب حلال، افزود: انسان همواره به دنبال سعادت و خوشبختی است و برای رسیدن به آن نیازمند عواملی است که یکی از آنها کسب حلال است زیرا مال حلال با رعایت آداب، دستورالعمل ها و قوانین لازم و تقوای الهی کسب شده است.
مقدسی با بیان اینکه تقوا از سرچشمه معرفت به خداوند حاصل می شود، ابراز کرد: امام صادق (ع) می فرمایند: «والتّقوى ماء ینفجر من عین المعرفه؛ تقوا و معرفت مانند ریشه و شاخه هستند» یعنی همانگونه که شاخه، باران و انرژی را می گیرد و به ریشه می دهد، ریشه نیز آن را تقویت می کند پس عمل و کسبی که برمبنای قانون الهی باشد، ریشه های معرفت انسان را تقویت می کند.
توصیه قرآن به کافران برای گسب روزی حلال!!
مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج با بیان اینکه کسب حلال و حلال خواری در امور زندگی بسیار مهم است و در آموزه های دینی به آثار و برکات آن بسیار توجه شده است، تصریح کرد: قرآن کریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلالا طَیِّبًا» این آیه خطاب به عموم مردم و بشریت است و به مسلمانان اختصاص ندارد یعنی حتی به کافران هم توصیه شده تا از مال حلال استفاده کنند.
کسب حلال و حلال خوری «نُه دهم» عبادت است
وی با بیان اینکه این آیه نشان می دهد که حلال خوری در ماهیت، سلامت، فکر صحیح و رفتار سالم انسان تاثیرگذار است، افزود: این آیه خطاب به عموم بشریت، هم کفار و هم مسلمانان است و علاوه بر این به مسلمانان توصیه شده است که «کسب حلال برای شما واجب است؛ فریضه علی کل مسلم» و کسب حلال و حلال خوری «نُه دهم» عبادت را تشکیل می دهد زیرا اگر حرام خوری پذیرش عبادات را از بین می برد، کسب حلال عین عبادت است.
مقدسی ادامه داد: فردی به امام صادق (ع) عرض کرد: ما دنبال دنیا هستیم و ایشان سوال کردند: «در دنیا به دنبال چه چیزی هستید؟» و آن شخص گفت با کار، مال جمع آوری می کنم تا بتوانم زندگی را اداره کنم و به حج روم و ایشان فرمودند: «این ها که برای آخرت است زیرا برای کار حلال اقدام کرده ای و این عین عبادت است.»
مدیرگروه فقه پژوهشگاه علوم وحیانی معارج اضافه کرد: اگر لباس نمازگزار از راه حلال بدست آمده باشد و غذایی که خورده از راه حلال تهیه شده باشد تا نیروی لازم را برای عبادت بدست آورد، تنها «یک دهم» عبادت برای وی باقی مانده و «نُه دهم» مسیر را طی کرده است.
وی با بیان اینکه در روایت داریم کسب حلال بهترین کمک برای تسهیل رفاه در آخرت است، تصریح کرد: فردی که به دنبال آن است تا در آخرت از رفاه و آسایش برخودار باشد و به بهشت رود، باید مانند پیامبر (ص) در این دنیا از رزق حلال روزی بخورد تا در آخرت نیز در کنار ایشان قرار گیرد.
حجت الاسلام مقدسی یادآور شد: علاوه بر این، حلال خوری موجب آرامش انسان و مانع از خشم خداوند بر انسان است و موجب استجابت دعا نیز می شود.
منبع: شبستان