به گزارش “صبح رابر”، در سال های اخیر وضعیت مدارس شهر رابر روند رو به رشدی را طی کرده است به طوری که بیشتر این مدارس  ایمن هستند.

اما اکثر مدارس روستایی شهرستان رابر نا ایمن می باشند  که یا باید مقاوم سازی، تخریب و بازسازی شوندو در وضعیت مناسبی قرار ندارند و باید مدارس جدید نوساز در برخی مناطق احداث شود.

رابُر یکی از شهرستانهای  کوهستانی استان کرمان است که در فصل زمستان نیازمبرم  به فضای گرمایشی دارد هنوز تعداد زیادی از روستاهای شهرستان در محرومیت به سر می برند به  طوریکه  که  فاقد مدرسه و  خانه بهداشت هستند .

دانش آموزان این روستاها برای  کسب  علم می بایست چندین  کیلومتر را طی  نمایند تا به روستایی که مدرسه اش یک  چادراست  آن هم با جمعیت ۴۰ نفر و یک معلم.

گاهی کلاس درس در بین باغات، زیر آسمان آبی خدا که هیچ سقفی محکم تر از آن نیست.  نیمکت کلاسشان زمین خداست که  تنها امیدشان طی کردن پله های ترقی کسب علم و دانش و ارتقای معلومات خود است حال باید در  فصل سرما  آن هم  در سردسیرترین منطقه  شهرستان رابر از حداقل امکانات آموزشی رنج ببرند.

نظام مقدس جمهوری اسلامی اقدامات چشمگیری در راستای محرومیت زدایی بسیاری از مناطق محروم کشورمان انجام داده است اما با توجه به عمق محرومیت هنوز تعداد زیادی از روستاهای کشور در محرومیت به سر می برند و تا رسیدن به نقطه مطلوب ، چشم انتظار مساعدت وی‍ژه مسئولان استانی و کشوری هستند.

تراژدی تلخ این روزهای دانش آموزان روستای باب خنکوئیه ، ابکوچ از توابع دهستان سرمشک بالغ بر ۷۵ خانوار جمعیت متأسفانه نه مدرسه دارد ونه خانه بهداشت، که دانش آموزان  بافاصله ۲کلیومتر به روستای بندر سرمشک می روند ، آنجاهم مدرسه اش یک چادر با   ۴۰دانش آموز و یک معلم.

روستای بندر سرمشک بالغ بر ۶۰خانوار جمعیت، روستای گردوستان با ۵۰ خانوار، روستای گنگاو با جمعیتی بالغ بر۴۰ خانوار از نبود خانه بهداشت  و مدرسه رنج می برند. این روستاها مدرسه دارد البته از جنس  چادر که آنقدر کهنه است که شایدقابل استفاده نباشد، همچنین روستاهای اطراف هم از نبود خانه بهداشت و مدرسه رنج می برند.

دانش آموزان روستای باب خنکوئیه ، ابکوچ و بندر سرمشک  باید دریک مدرسه آن هم  با طی فاصله  زیاد به تحصیل  خود ادامه دهند و در این  هوای سرد که یا  روی زمین و  پتو، دربین باغات درس بخوانند. و از کمترین امکانات  رفاهی هم بی بهره اند. این در حالی است که مهم‌ترین دغدغه اولیای دانش‌آموزان یافتن مکان آموزشی مناسبی برای تحصیلات فرزندشان در طول سال است.

کل روستاهای نامبرده، برای مراجعه به  یک خانه بهداشت می بایست  مسافت ۱۵ تا ۱۷ کیلومتر را  طی  کنند تا  به خانه بهداشت در  روستای  برف انبار برسند.

سوال اساسی این است که مسئولین مربوطه باید چه اولویتی را در نظر بگیرند تا بخواهند برای یک روستا  بودجه لازم را بفرستند. و اگر ملاک هم وجود قانون باشد که بر طبق قانون اساسی که همه معتقد به آن هستیم دادن امکانات آموزشی برای تمامی دانش آموزان تا مقطع دیپلم باید انجام گیرد و حتی تحصیل این مقاطع اجباری شده است.

و زندگی مردم این روستاها  همچنان ادامه دارد؛ با همه مشکلات، ناملایمات، سختی ها و البته با شیرینی دنیایی که دل کندن از آن برایشان سخت، دنیایی که شاید اجازه داشتن آن را هم به ما ندهد.

دانش آموزان روستای گنگاو

در ادامه تصاویری از مجتمع آموزشی شهید چمران، مدرسه حمزه و مدرسه گردوستان را مشاهده نمایید.

پخش لوازم تحریر بین دانش اموزان مجتمع شهید چمران توسط موسسه امین خاتم الانبیاء سپاه پاسداران

شایان ذکر است این روستاهای از توابع بخش هنزا شهرستان رابر می باشند، با توجه به کوچ نشین بودن روستائیان به جیرفت در حال حاضر دانش آموزان در مدرسه چادری شهرستان جیرفت به تحصیل خود ادامه می دهند.

انتهای پیام /