به گزارش “صبح رابر“؛ انقلاب اسلامى فراز و نشیب‏ هاى بسیار و تهدیدها و در مقابل فرصت‏هاى زیادى در مقابل خود دیده است. اما ظرفیت‏هاى بالاى این حرکت الهى، این توانمندى را به آن مى دهد تا بتواند تهدیدهاى پیشرو را به فرصت تبدیل کند. یکى از بهترین راهکار جهت خنثى ‏سازى تهدیدات، استفاده مناسب از فرصت‏ها و یکى از بهترین فرصت‏ها جهت زنده نگه داشتن و انتقال مفاهیم انقلاب اسلامى، بزرگداشت ایام الله دهه فجر مى‏ باشد.

این دهه به ‏عنوان یکى از مناسبت‏هاى ملى – مذهبى ما ظرفیت‏هاى بالقوه‏اى دارد که مى توان با برنامه‏ ریزى خوب و مناسب ضمن بالفعل رساندن آن ظرفیت‏ها بهترین بهره را نیز جهت تحقق آرمان‏هاى انقلاب از این دهه انجام داد.

یادآورى و ارج نهادن به رویدادهاى بزرگ تاریخى در عرصه بین‏ المللى، و داخلى و از نظر عرف بین‏ المللى امرى ممدوح و پسندیده است. و به‏ نوعى بزرگداشت و یادآورى امرى ضرورى و به‏ عنوان افتخار مطرح مى ‏شود.

هدف از برگزارى جشن‏هاى دهه مبارک فجر، نباید فقط جنگ شادى و خنداندن مردم باشد، بلکه هدف باید این باشد که پیام‏ها و دستاوردهاى انقلاب در قالب‏ هاى هنرى و فرهنگى، به مردم و به‏ ویژه نسل جوان رسانده شوند.

برگزارى جشن‏ هاى پیروزى انقلاب اسلامى با هدف زنده کردن یاد و خاطره شهیدان این‏ راه و تجدید عهد و میثاق با آرمان‏هاى آن‏ها است.برگزارى این جشن‏ها باید با مشارکت حداکثرى مردم باشد، چراکه با حضور مردم بود که شاهد به ثمر نشستن انقلاب بودیم و دستگاه‏هاى دولتى برآمده از انقلاب مردمى هستند.

دهه فجر باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهاى عاطفى صحیح باید با طراوت و تازه کرد. در مذهب ما، احساسات، گریه و شادى، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایى دارد. ازاین‏رو جشنهاى دهه فجر مى‏ بایستى همچون مراسم و اعیاد مذهبى گرامى داشته شود.

الف) ضرورت و اهمیت جشن‏ هاى بزرگداشت دهه فجر

دهه فجر انقلاب اسلامى از نگاه مقام معظم رهبرى‏

دهه فجر، سرآغاز طلوع اسلام، خاستگاه ارزشهاى اسلامى، مقطع رهایى ملت ایران و بخشى از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدى دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه‏ اى تعیین‏ کننده وبى‏ مانند بشمارمی رود. تا قبل از انقلاب اسلامى، در ایران نظام اسلامى وجودنداشت و رابطه پادشاهان با مردم رابطه‏ ى «غالب و مغلوب» و «سلطان و رعیت» بود وپادشاهان احساس مى‏ کردند که فاتحینى هستند که بر مردم غلبه یافته‏ اند و حضرت امام رضوان الله تعالى علیه این سلسله معیوب را قطع کردند و نقطه‏ ى عطفى در تاریخ ایران به‏ وجودآوردند و شمشیر اسلام مردم را علیه دشمنان اسلام، مردم و استعمارگران به کار گرفتند.

دهه فجر انقلاب از رشحات اسلام است و آئینه ‏اى است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه فجر باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهاى عاطفى صحیح باید با طراوت و تازه کرد. در مذهب ما، احساسات، گریه و شادى، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایى دارد. ازاین‏رو جشنهاى دهه فجر مى‏ب ایستى همچون مراسم و اعیاد مذهبى گرامى داشته شود و مردمى باشد. باید کلیه مساجد فعال شوند و مردم با حضور در مساجد خاطره‏ى فراموش نشدنى حضرت امام و پیروزى انقلاب اسلامى را جشن بگیرند.

روح دهه فجر، میثاق است و سیاست‏ها باید به گونه‏ اى تنظیم شود که میثاق عمومى نسبت به ارزش‏ها و ماهیت انقلاب صورت گیرد. دهه فجر تجدید عهدى با شهدا و افق انقلاب اسلامى است. انقلاب اسلامى، مدل احیاى انقلابى ‏گرى است که با راز و رمز اسلام، روحانیت و امام باید در دهه فجر، استمرار و استحکام یابد. دهه فجر به عیدى بزرگ تبدیل شود و علما و روحانیت مدل جشن اسلامى را براى آن تبیین نمایند.

دو اقدام راهپیمایى ۲۲ بهمن و بانگ تکبیر در نگاه دشمنان مورد ارزیابى قرار مى‏ گیرد و باید تقویت شده و جاهلیت قبل از انقلاب شامل ظلم، جمود، جهل و… در برنامه‏ هاى دهه فجر نمایان شود….. دهه فجر فرصتى براى رونمایى از ثمرات انقلاب اسلامى است‏.

اهداف و ضرورت جشن‏ هاى انقلاب اسلامى‏

در طول جشن‏ هاى انقلاب اسلامى که در بیشتر مواقع در اوائل دهه‏ ها انقلاب به‏ صورت خودجوش، و در مدارس با سبک و شیوه ساده و اسلامى، با سرود خوانى و… برگزار مى‏ شد و حتى در حال حاضر، نیازمند هزینه ‏هاى گزاف نیست. با پلاکاردها و نوشته ‏هاى دانش ‏آموزان و پرچم‏ هاى ساده، حتى اگر هزینه‏ هاى دولتى هم شود مقدار و حجم آن نسبت به حجم و مقدار جشن‏ هاى شاهنشاهى خیلى خیلى ناچیز است. چطور این موارد را با جشن‏ هاى شاهنشاهى قیاس مى‏ کنید. هر انقلاب و یا نظامى براى خودش جشن‏ ها، ایام ملى و تاریخى مخصوص به خودش دارد، کشور جمهورى اسلامى ایران نیز از این قاعده مستثنى نیست و این هم در عرف داخلى کشورها و هم عرف بین‏ المللى، امرى پذیرفته شده و مرسومى است که رخدادها و رویدادهاى بزرگ تاریخى، یادآورى مى‏ شود و جشن‏ هاو میتینگ‏ هایى براى بزرگداشت وقایع تاریخى و ملى – مذهبى گرفته مى‏ شود. هدف از برگزارى این جشن‏ها یادآورى رشادت‏ها و جانفشانى‏ هاى ملت ایران به نسل‏هاى جدید است که در دهه‏ هاى بعدى به دنیا آمده ‏اند، و زنده نگه داشتن نام و خاطرات آن دوران است که با مرور زمان به فراموشى سپرده نشوند.

فرق جشن‏ هاى شاهنشاهى با جشن‏ هاى دهه فجر انقلاب اسلامى‏

به جرأت مى‏ توان گفت که خاندان پهلوى رکوردار مفاسد مالى و اخلاقى در طول دوران تاریخ ایران است. اعضاى خانواده پهلوى، نه تنها به خرید و مصرف شراب و مشروبات الکلى مشغول بودند، بلکه در ایجاد شراب‏ فروشى و کاباره‏ها و سایر مراکز عرضه مشروبات الکلى در سطح کشور و حتى کار قاچاق و واردات آن سابقه طولانى داشتند که در این میان نیز حمیدرضا، محمودرضا، اشرف و اسدالله علم رکورددار بودند.

حسنین هیکل در مورد این مراسم و جشن ها مى ‏نویسد: شاه با عهده گرفتن نقش یک فرمانرواى مطلق و مستبد در سرزمین تقدیر، دچار یک جنون عظمت شده بود، اولین نشانه سمبلیک این شکوه و جلال جدید، مراسم تاجگذارى او بود. این مراسم چنان باشکوه بود که هیچ یک از تاجهاى خزانه سلطنتى ارزش این مراسم را نداشت و لذا شاه دستور داد که تاجهایى ساخته شود.حدود ۳۳۸۰ جواهر در تاج شاه و مقدار کمترى نیز در تاج هاى فرح و ولیعهد به کار رفته بود.

اوج شکوه و جلال سمبلیک شاه، در جشن هاى ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهى متجلى شد، این مراسم گسترده، پرخرج و باشکوه که به ‏منظور پیوند دادن هرچه بیشتر تاریخ ایران با دوران باستان بر پا شد، نشان دهنده طرز تفکر شاه در این برهه است. در این جشنها، ۹ پادشاه، ۵ ملکه، ۲۱ نخست وزیر و پرنس و تعدادى از رؤساى جمهورى و معاونان رئیس جمهور و نخست وزیر، از کشورهاى مختلف جهان حضور داشتند. علاوه بر این عده‏ اى از صاحبان امتیاز و سردبیران روزنامه‏ ها، تاجران اسلحه و سرمایه‏ داران هم از سوى شاه دعوت شده بودند.

به‏ منظور برگزارى این جشنها، شهرى با گرانبهاترین تزیینات در کنار تخت جمشید بنا شد.

حسنین هیکل که گویا آغاز مراسم را درک کرده، اعتراف مى‏ کند که از جهت زشتى و وقاحت تقریبا مضحک بود. جلال الدین مدنى از آن به ‏عنوان یکى از مضحک‏ترین اقدام هاى قرن و منوچهر محمدى آن‏را به ‏عنوان بزرگترین نمایش عصر نام مى‏برند.

آن‏گونه که هیکل مى‏نویسد، تهیه غذا و آذوقه این مراسم به‏عهده رستوران ماکسیم گذاشته شده بود و کوههاى خاویار و دیگر غذاهاى لذیذ به مصرف مى‏رسید.تجهیزات مورد نیاز براى تهیه و ادامه این خوشگذرانى فوق تصور بود، نیروگاههاى متعدد برق براى تأمین برق یخچالها و واحدهاى تهویه مطبوع، تلفنها، تلویزیونها، وسایل حمل و نقل وغیره در بیابان بر پا شده بود.

میزان هزینه این جشنها هیچ گاه معلوم نشد، ولى عمده بودجه مملکت، ظرف چند سال در این‏راه به کار رفت و بسیارى از امور عادى کشور معوق ماند.علاوه بر بودجه دولت، برخى از سرمایه‏داران بخش خصوصى نیز در این مورد به دولت کمک کردند. حسنین هیکل، هزینه این مراسم سه روزه را براى ملت ایران ۱۲۰ میلیون دلار و منابع دیگر، رقم ۵۰۰ میلیون دلار را ذکر مى‏کنند. اما این جشنها پایان ماجرا نبود، سال ۱۳۵۱، سالگرد همین جشن ها را جشن گرفتند، چند ماه بعد، جشن هاى نخستین دهه انقلاب سفید را بر پا داشتند و بعد از آن نوبت به جشنهاى پنجاهمین سال سلطنت پهلوى رسید که آرم، برنامه، بودجه و سازمان آن خیلى مفصل بود. جشنها همچنان ادامه داشت و یکى پس از دیگرى از راه مى‏ رسید. همه این‏ها غیر از جشن هاى عادى سالیانه بود که به مناسبت ایام تولد و ازدواج اعضاى خاندان سلطنتى بر پا مى‏شد و طى سالها، مدارس و ادارات به تعطیلى آن‏ها عادت داشتند. اما این همه تجمل و تشریفات و تفریح و مسافرتهاى خارج، کافى نبود و شاه مى‏ خواست جزیره کیش را به مونت کارلوى حاره‏اى ایران تبدیل کند که سلطنتش کفاف نکرد.به طور خلاصه باید گفت که این دوره، دوره اوج خوشى و خوشگذرانى شاه و خاندان سلطنتى بود.

منصور رفیع زاده آخرین رئیس شعبه ساواک در آمریکا در کتاب خاطرات خود پیرامون جشن هنر افسانه‏اى شاه در تخت جمشید شیراز که به مناسبت نظام ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهى در ایران برگزار گردید، مى‏نویسد: «یک لیست کامل از بخش خریدهاى ساواک به دست آوردم که براساس آن کار طبخ اغذیه جشن، به رستوران ماکزیم در پاریس محول شد. تزئین ۵۹ چادر میهمان‏ها و ۳ چادر سلطنتى که همگى مجهز به تهویه مطبوع بودند، در صحرا به‏عهده شرکت فرانسوى جانس در پاریس گذارده شد. این شرکت مسؤولیت دکور مجدد کاخ سفید براى ژاکلین کندى را نیز بر عهده داشت. مبل‏ها از نوع لویى ۱XV، حمام‏ها از سنگ مرمر فرانسوى، شمعدان‏ها لیموگیس چینى و ظروف کریسالى باکارات بودند.

براى این جشن‏ها ۱۶۵ پیشخدمت زن و مرد، ۲۵ متخصص زیبایى (زن و مرد)، ۱۵۰۰ کلاه گیس مردانه، ۳۰۰ نیم کلاه گیس، ۴۰۰ جفت مژه و لباس‏هاى فرانسوى در نظر گرفته شد. طبق گزارش ۱۵ اکتبر ۱۹۷۱ (۱۳۵۰) مجله تایم ۵/۳ تن کره و پنیر، نیم تن خامه، ۲۵۰ بطرى شراب، معادل۸۴۰۰۰۰ دلار لامپ‏هاى رنگى و فرش و قالیچه براى تمامى چادرها، محوطه‏سازى که شامل چند هزار قطعه فضاى سبز و چند هزار تاج گل مى‏شد، همه توسط نیروى هوایى ایران از پاریس به ایران آورده شده بود. تأمین اجناس و اشیاى این مراسم، بازرگانان پاریسى را که تهیه همه‏چیز را بر عهده داشتند، یک سال تمام مشغول کرد. پروازهاى دوبار در ماه هواپیما و ستون کامیون‏ها کلیه اقلام مورد نظر را از پاریس به صحرا حمل نمودند. یکى از خلبانان ایرانى به من گفت من با هواپیما به اندازه یک سال پرواز فرش و کریستال و مشروب و سنگ مرمر براى حمام‏ها حمل و نقل کرده ‏ام.

هر چند فرش ایران در دنیا از شهرت چند صدساله برخوردار است، تمامى فرش‏هاى مورد نیاز چادرها به فرانسه سفارش شده بود. مطابق گزارش مجله تایم لیست خرید ماکسیم ۲۵۰۰ بطر شراب (ازجمله شراب‏هاى منطقه شاتو در فرانسه به قیمت یکصد دلار بابت هر شیشه) را در بر مى‏گرفت که یک ماه قبل از مراسم به ایران ارسال شده بود. مدتها قبل از جشن، شاه به ساواک دستور داده بود جلوى درز هرگونه خبرى در مورد هزینه‏هاى گزاف و ولخرجى‏هایش را مخصوصاً به روزنامه‏هاى نیویورک و لوموند بگیرد. تنها غذاى ایرانى که در این جشن مورد استفاده قرار گرفت خاویار دریاى خزر بود.

در یکى از سفرهایم به تهران، تیمسار مقدم رئیس ساواک به من گفت: اگر از ارقام نجومى خرج‏ها و دزدى‏هایى که براى تدارک این جشن‏ها در جریان است مطلع شوى مغزت داغ مى‏شود. مجموع این جشن ۳۰۰ میلیون دلار برآورد شد، اما مسلماً هزینه‏هاى واقعى به مراتب بیش از مبلغ فوق بود، زیرا عمده مخارج به گردن وزارتخانه‏هاى مختلف بود و هیچ یک از وزرا جرأت مطرح نمودن آن‏را نزد شاه نداشتند. هم‏چنین تمامى سازمان‏هاى دولتى و شرکت‏هاى خصوصى موظف بودند مبالغى را به برگزارى این جشن اختصاص دهند. طبق یک برآورد تقریبى، توسط شاه ۸۰۰ میلیون دلار در این جشن هزینه شد.»

این‏ها نمونه‏ هاى کوچکى از هزاران مورد مفاسد اقتصادى این جشن‏ها بود که به ‏واقع قیاس این‏گونه موارد با جشن‏ هاى انقلاب اسلامى اصلا درست نیست. و نوعى جفاست.

ب)   بایستگى‏ ها و الزامات جشن‏هاى دهه فجر

برخى نکاتى که باید در این جشن‏ها مدنظر قرار گیرد:

– عدم افراط در بیان دستاوردهاى انقلاب

بلاشک دستاوردهاى انقلاب اسلامى ایران قابل شمارش نیست. تغییر نظام و رویکردهاى اصلى حاکمیت، جایگاه علمى ایران در بین کشورهاى دنیا، تأثیرگذارى در معادلات منطقه‏ اى و جهانى و هم‏چنین خدمات ‏رسانى به مردم و از همه این‏ها مهم‏تر «مردم سالارى دینى» در ایران و برپایى نظام ولایى، گواهى محکم بر این ادعاست. اما نباید در بیان این دستاوردها، آنقدر افراط کنیم تا کمى‏ ها و کاستى‏ هاى موجود را نادیده بگیریم.

مقام معظم رهبرى هموراه با تأکید بر دستاوردهاى انقلاب، کاستى‏ ها را نیز نام برده و همواره خواستار حرکت جمعى مسؤولین در جهت رفع مشکلات بوده است.

پس مجریان برنامه ‏هاى دهه فجر به یاد داشته باشند که با افراط در بیان دستاوردها و سانسور مشکلات، مخاطبین را نسبت به انقلاب بدبین نکنند.

– گریز از نگاه ‏هاى جناحى‏

دهه فجر، زمان پرداختن به انقلاب و موفقیت‏ هاى کلان آن است که به یقین دستاورد تلاشهاى تمامى دوران پس از انقلاب است. بنابر این نه باید در ارائه فهرست موفقیتها از این مشارکت غیر منصفانه گذر نمود کما این‏که نباید انتظار داشت که موفقیت هاى دولتى که روى کار است نیز به ‏عنوان جزیى از این دستاوردها – و البته جزئی دست به نقد و قابل لمس براى همگان مطرح نگردد.

با توجه به انتخابات ریاست جمهورى در سال آینده این ظرافت بیشتر باید مورد دقت قرار گیرد.

– توجه به استمرار انقلاب و حفظ روحیه انقلابى‏

برخى به اشتباه انقلاب را تمام‏شده مى‏ پندارند و حال آن‏که به تعبیر مقام معظم رهبرى از پنج مرحله انقلاب اسلامى پس از مراحل پیروزى و برپایى نام، اکنون در مرحله برقرارى دولت اسلامى هستیم و دو مرحله کشور اسلامى و تمدن اسلامى را در پیش رو خواهیم داشت که مسلما طى این مراحل آسان و بى‏درد سر نخواهد بود.

– تبیین نقش و وظایف نسل‏هاى متعاقب‏

این واقعیت که انقلاب هنوز در میانه راه است با یادآورى مسؤولیت نسل‏هاى بعد تکمیل مى‏شود که جان کلام در آن این فرموده معمار کبیر انقلاب است که فرمود: «هى نگویید انقلاب براى ما چه کرد، بگویید ما براى انقلاب چه کردیم».

قرآن کریم با تعابیرى چون «فخلف من بعدهم خلف» و «و الذین جآووا من بعدهم» به این مسؤولیت ها توجه داده است.

– سوق دادن به فعالیتهاى عملى‏

گاه مى ‏توان بااستفاده از فضاى مناسب این ایام به فعالیتهاى عملى‏اى در راستاى انقلاب دست زده و افراد را به آن ترغیب نمود. فعالیت‏هایى چون اردوهاى جهادى و تلاش در مسیر جهاد کبیر (جهاد فرهنگى) و یا جمع ‏آورى کمک‏هایى براى تقویت برخى مراکز فعال مردمى در داخل و یا خارج کشور. مثل کمک به تازه ‏مسلمانان در آمریکاى لاتین و ….

– هزینه ‏هاى غیر ضرورى

بعضى موارد مشاهده مى‏شود که به مناسبت این ایام فرخنده، جشن‏هایى در سطوح مختلف برگزار مى‏شود که براى انجام آن، هزینه ‏هاى فراوانى صورت‏ گرفته. به‏ طور مثال هزینه‏ هاى سرسام‏ آور موسیقى‏ هایى که با روح انقلاب اسلامى ناسازگار است و یا پذیرایى‏ هاى آنچنانى که نه تنها تأثیر مثبت ندارد، بلکه با توجه به وضعیت اقتصادى موجود، تأثیرات منفى بر فکر و ذهن مخاطب نیز دارد.

– مخاطب‏ شناسى برنامه‏ ها

در اجراى برنامه‏ ها، باید مخاطب‏ شناسى به‏ معناى واقعى صورت بگیرد. قاعدتا نمى‏توان یک نسخه را براى دانش ‏آموزان، دانشجویان، معلمان، کسبه بازار و… به یک شکل در نظر گرفت. کارى که متاسفانه شاهد هستیم در حال حاضر انجام مى‏شود. برنامه ‏هایى که براى قشر کسبه بازار است، با همان محتوا، در دانشگاه و مدارس اجرا مى‏کنند!

آسیب این‏گونه برنامه اجرا کردن بسیار زیاد است. برخى کارها در نظر برخى اقشار کار مناسبى به چشم مى‏ آید اما همان برنامه و کار ممکن است در چشم قشرى دیگر سخیف به نظر آید.

حتى در محیط هاى دانشجویى، همه دانشجویان نیز یک طرز فکر و اندیشه ندارند. پس برنامه‏ ها باید با ظرافت خاصى اجرا بشود.

به‏ طور مثال نصب بنر در محیطهاى دانشجویى به مناسبت‏ها مختلف، نه تنها اثر مثبت ندارد، بلکه مصداق واقعى هزینه‏ هاى غیرضرورى است.

– تبیین دستاوردها با رعایت اولویت‏ها

بیان دستاوردهاى اقتصادى، اجتماعى، سیاسى، مذهبى و یا ابعاد بین‏ المللى هر یک جایگاه خاص خود را دارد.به‏ عنوان مثال از منظر مذهبى بالاترین دستاورد تبدیل نظام سلطنت و شاهنشاهى به نظام مبتنى بر حاکمیت حاکمان داراى ویژگى‏هاى خداپسند و الهى و بر سمیت شناختن حق تعیین سرنوشت مردم است که عناصر تشکیل‏دهنده نظام ولایى و «جمهورى اسلامى» است که تبیین عمیق آن و اهمیتش به دقت و ظرافت بالایى نیاز دارد. در روایتى قدسى از طریق چند معصوم در کتب معتبر آمده که خداى متعال مى‏فرماید: «لاعذبن کل رعیه فى الاسلام دانت بولایه امام جائر ظالم لیس من الله و ان کانت الرعیه فى اعمالها باره تقیه و لاعفون کل رعیه فى الاسلام دانت بولایه امام عادل من الله و ان کانت الرعیه فى اعمالها ظالمه مسیئه»

– نوآورى در برنامه ‏ها

برخى برنامه‏ ها سى سال است با همان کیفیت و محتوا و شکل و شمایل اجرا مى‏ شود. این امر باعث شده تا براى مخاطب جذابیتى نداشته و اثرگذارى خودش را از دست بدهد. پس باید براى انتقال مفاهیم، به‏دنبال شیوه‏ هاى نو و تأثیرگذار باشیم.

به‏ طور مثال امروزه با ساختن یک فیلم خوب در برخى مواقع بهتر از هزار یادواره شهدا مى‏ توان ضمن نگهداشتن یاد و خاطرات شهدا، اثر مناسب نیز بر مخاطب خود بگذاریم و گاه بر عکس. شاید این همان اصلى است که قرآن به آن تصریح نموده، که: «و ما ارسلنا من رسول قوم الا بلسان قومه».

– شور و نشاط در برنامه‏ ها

نسل جوان، نسل هیجان و شور و نشاط است. نسلى است که از نصیحت بدش مى‏ آید. پس باید در برنامه ‏هایمان شور و نشاط ایجاد کنیم. استفاده از موسیقى متناسب با فضاى انقلابى حتى در قالب هاى امروزین – اگر به حد افراطى و با صرف هزینه‏ هاى آنچنانى نباشد مى‏تواند در این زمینه نقش ‏آفرین باشد. همانگونه که در راهپیمایى ۲۲ بهمن، با ساخت ماکت‏ هاى جالب، برگزراى نمایشگاه‏هاى عکس در مسیر راهپیمایى، پخش سرودهاى دستجمعى و… شور و نشاط خاصى در مسیر ایجاد مى‏ شود.

انتهای پیام /