حکمتهای نهجالبلاغه خود الگوی عملی عدالت، زهد و شجاعت بوده است
نمایش جلوهای از وحدت و ایمان به خاندان نبوت در رابر
جشن شب ولادت امام رضا علیهالسلام در رابر
گلباران گلزار شهدای روستای قنات ملک زادگاه سردار دلها
دستبند پلیس رابر بر دستان خردهفروشان مواد مخدر
نوروز علوی با تمسک به روحیه اهلبیت و شخصیت امیرالمؤمنین(ع) محقق میشود
هشدار پلیس به رانندگان زیر سن قانونی
مدارس شهرستان رابر تا ۲۸ اسفندماه دایر است
رویداد فرهنگی ادبی رد پای عشق در شهرستان رابر برگزار شد
عشایر ایل بچاقچی و اهالی روستای قنات ملک برگزیدگان دوستدار کتاب کشور شدند
تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره شجره طوبی
اعلام جزئیات مراسم تحویل سال در حرم مطهر امام رضا(علیهالسلام)
پویش ملی «زندگی با آیهها»
برپایی ۱۵ بازارچه نوروزی صنایعدستی در استان کرمان
برگزاری محفل انس با قرآن کریم در محضر رهبر انقلاب
اعمال شب اول ماه مبارک رمضان
به گزارش “صبح رابر”؛ به نقل از آناج، این حدیث از پیامبر گرامی اسلام تنها یکی از احادیث بیشماری است که درباره مومن و آبروی مومن وجود دارد و همانطور که میدانیم حرمت آبروی مومن از کعبه نیز بالاتر است. بیگمان همه ما فراموش کردهایم که از دست رفتن آبروی هر کسی ممکن است مساوی با از دست رفتن زندگی و آیندهاش باشد، در سالهای اخیر نیز با گسترش اینترنت و دسترسی آسان به فضای مجازی گاه به گاه فیلمهایی از افراد مشهور پخش شد که آبروی چندین ساله آنها را به باد داد.
هرچند این افراد نیز در وقوع این اتفاق بی تقصیر نبودهاند اما کسانی که در پخش و نشر این فیلم دخیل بودهاند شاید به مراتب گناهشان بالاتر از افرادیست که در این فیلمها بودهاند، در سالهای دوری که موبایل و اینترنت به فراوانی امروز نبود پیش میآمد که سی دی یکی از ورزشکاران یا بازیگران مشهور دست به دست میچرخید که دو پایان در انتظار این افراد بود.
یا فرد مذکور راه شکایت قانونی را پیش میگرفت تا اعاده حیثیت کند یا از دنیای سینما و ورزش به صورت بی سروصدا خداحافظی میکرد و این وادی را بوسیده و برای همیشه کنار میگذاشت. اما در سالهای اخیر انتشار فیلم و عکسهای خصوصی به افراد مشهور محدود نشده است و هر از چند گاهی فیلمی از یک شهروند عادی و بعضا فیلمی منافی با اخلاق وعفت در بین مردم پخش میشود که هر کدام نیز به یک نام مشهور میشوند.
به عنوان نویسنده این یاداشت فراموش نمیکنم که در حدود شش ماه قبل فیلمی از یک شهروند پخش شد که نام فیلم بر سر زبان مردم از کودکان تا بزرگان افتاده بود و وقتی با تعجب ماجرای فیلم را از یکی از دوستان شنیدم مانده بودم که بخندم یا گریه کنم.
اینکه قبح بعضی رفتارها و کارها در قالب غیراخلاقی و طنز در بین خانوادهها شکسته شود و والدین و فرزندان از این موضوعات به راحتی حرف بزنند و شوخی کنند همان تهاجم فرهنگی و اخلاقی غرب است که در سالهای اخیر خانواده های ایرانی را هدف قرار داده است و از قرار معلوم نیز بسیار خوب جواب داده است.
در مورد افرادی که فیلم شخصی و گاها غیر شخصیشان پخش میشود در درجه اول خود این افراد مقصرند اما آیا انجام یک اشتباه و گناه این مجوز را به ما میدهد که در پخش آن به خودمان اجازه دهیم و شریک در بیآبرو کردن کسی شویم؟
نباید فراموش کنیم که هیچ کسی مبری از گناه نیست و همه ما اشتباهات زیادی داریم و به هنگام پخش این فیلم ها خودمان را لحظهای در جایگاه این افراد بگذاریم شاید از زاویه انصاف این اتفاق روز به روز در جامعه ما کمتر شود.
هرچند طرف دیگر این موضوع را نباید فراموش کنیم که خیلی از این افراد مشهور باید به یاد داشته باشند که وقتی لحظه به لحظه زندگی خصوصیشان را به اشتراک میگذارند نباید وقتی لحظات بسیار خصوصی تر و یا در مواردی عمومیشان دست به دست مردم میچرخد از این مساله ناراحت شوند.
زمانی که کسی خودش را در معرض اتهام قرار میدهد بایستی به عاقبت این مساله نیز بیاندیشد که بسیاری از چیزها بین خودش و خدای خودش نمیماند و ممکن است یک روزی دست به دست مردم باعث از دست رفتن آبرویش شود.
نگارنده: فرناز پورعباس
انتهای پیام/











