سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان،با اشاره به تهاجم ۳۳ روزه رژیم صهیونیستی به لبنان در سال ۲۰۰۶ گفت: «همه می‌دانند که هدف جنگ تموز (۳۳ روزه) نابود کردن مقاومت بود، نه خلع سلاح یا خارج کردن آن از جنوب [رود] لیطانی و باز گرداندن دو اسیر (رژیم صهیونیستی). هدف، سرکوب مقاومت و وادار کردن لبنان به تن دادن به تغییرات بزرگی بود که منطقه برای آن آماده می‌شد، به‌خصوص در فلسطین و سوریه و سپس ایران، برای ایجاد خاورمیانه‌ای جدید و در نتیجه الحاق لبنان و منطقه به طرح آمریکایی – اسرائیلی و محور سازش‌کار و تسلیم اعراب.»

سیدحسن پس از آن افزود: «دشمن در همه اهدافش شکست خورد.» جنگ ۳۳ روزه و به‌دنبال آن، جنگ ۲۲ روزه بازه مهمی از تاریخ منطقه خاورمیانه است که بزرگ‌ترین آسیب حیثیتی را به آمریکا و رژیم صهیونیستی وارد کرد و مانع اجرای طرح‌های شیطانی آن‌ها شد و قدرت‌های پنهان منطقه را به رخ دشمنان کشید. اگر بازه زمانی جنگ ۳۳ روزه بازخوانی شود، دیده می‌شود پس از گذشت چند روز از جنگ، صهیونیست‌ها که دیدند نمی‌توانند کاری از پیش ببرند، آماده پذیرش آتش‌بس شدند؛ اما آمریکایی‌ها به آن‌ها فشار می‌آوردند که جنگ را ادامه دهند و حتی با کارشکنی مانع از آن شدند که نشست رم به آتش‌بس دست پیدا کند، چون آمریکایی‌ها قصد داشتند مسیر به بن‌بست خورده خاورمیانه جدید در عراق را از طریق نابودی حزب‌الله در لبنان دنبال کنند و برقراری آتش‌بس با بقای «حزب‌الله» لبنان، دومین شکست آمریکا در تحقق خاورمیانه بزرگ بود که در نهایت همین‌گونه شد. سیدحسن نصرالله در فرازی از سخنان دیروزش قدرتمندانه به صهیونیست‌ها هشدار داد و اعلام کرد: وضعیت حزب‌الله از هر نظر نسبت به گذشته بهتر است و به ازای هر خانه که در لبنان ویران شود، چند خانه در سرزمین‌های اشغالی ویران می‌شود. به‌نظر می‌رسد پس از جنگ ۳۳ روزه صهیونیست‌ها تهدیدات سیدحسن را بسیار جدی می‌گیرند و فعلاً قصد ندارند آن را بیازمایند.