به گزارش پایگاه اطلاع رسانی “صبح رابر”؛ رابر، بلند آوازگی نامش را بیش از آنکه از هوای فرح بخش و مشک بیز و طبیعت سر سبز دل انگیز اش گرفته باشد، از عطر ایثار و دلاوری سربلند مردانی گرفته که عاشقانه جان در طبق اخلاص نهادند  و عارفانه قدم به میدان  دفاع و مبارزه گذاشتند تا با دلی سرشار از ایمان و تعهد به حریم دوست راه یابند و نامشان بر صحیفه سربلندی تا همیشه جاودان بماند

شهیدان سرافرازی که نام و مرامشان تا ابد باقی است و  یادگارشان شهرستانی که نامش با این هدیه گره خورده است، شهرستان رابر با داشتن ۳۵۰ شهید گرانقدر دوران انقلاب ممتازشد به گونه ای که در اکثر  روستاهای این شهرستان مزین به آرامگاه این شهیدان است و همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود.

روستای تذرج در ۴ کیلومتری شمال غربی شهر رابر واقع شده است روستایی که پرورش دهنده نخبگان، دانشمندان و شاعران زیادی است و درزمان دوران دفاع مقدس نیز خوش درخشید با تقدیم هشت شهید(شهیدسرلشکر ارسلان سلاجقه ،سروان حبیب الله سلاجقه، شهیدامان الله سلاجقه، شهید ابراهیم اقبالی، شهیدحسن رضا سلاجقه، شهیدمحمدعلی سلاجقه ،شهیدنورالله سلاجقه، شهید عبدالرضاسلاجقه ) وبیش از۱۷جانباز و ۷۰رزمنده سند این افتخار می باشد.

حال جای سؤال است که بعد از گذشت ۳۷سال از انقلاب هنوز جاده منتهی به گلزار شهدای این روستا وضعیت نامناسبی دارد و در طول مسیر ماشین مدام به درون چاله و چوله های جاده می افتد.

در این میان هم گلزار شهدایی با سنگ قبرهای شکسته  نشان از عدم رسیدگی مسئولین مربوطه دارد. وضعیت مزار شهدای روستای تذرج رابر سال هاست که  باعث تاسف و تاثر مردم و خانوده های شهدای این روستا است.

ساماندهی گلزار شهدای شهرستان رابر در راستای ارج نهادن به مقام شامخ شهداست، گلزار شهدا باید آن گونه که در شأن شهداست ساماندهی شود،آسایش و امنیت بر کشور حاصل خون شهدا و از خودگذشتگی جانبازان و رزمندگان است و ساماندهی گلزار شهدا حداقل کاری است که متولیان امر برای گرامی داشت یاد و خاطره شهدا انجام می دهند.

گمنامی،غربت و فراموش شدن تعریف امروز مقبره شهدای بسیاری از روستاهای شهرستان رابر از جمله روستای تذرج است ، شهدایی که دیروز برای حفظ این مرز وبوم خالصانه جنگیدند و در غربت شهید شدند اکنون نیز به غربتی دیگر رسیده اند خالصانه، متواضعانه و بدون هیچ چشم داشتی پا به میدان گذاشتند، از جوانی، تحصیل علم و دانش و کسب مقام و شهرت گذشتند و مردانه عازم جنگ با دشمن و دفاع از سرزمین و ناموس خود شدند، عده ای چند سال بعد شناسایی و دفن گردیدند، خوب است نگاهی به گلزار شهدای شهرستان رابر انداخته شود تا غربت آن بزرگواران بیشتر مشهود گردد، سنگ قبر شهدای تذرج که تا چند سال پیش دارای اسم و نشان بودند دیده می شود که اکنون آن بزرگواران هم به نوعی گمنام شده اند البته تفاوت این دو غربت در آن است که غربت قبلی دربرابر دشمنان و بیگانگان بود ولی اکنون این جای تاسف دارد.

شهداء نه نیازی به سنگ قبر دارند و نه نیازی به گنبد و بارگاه این ماییم که نیاز داریم یادشان را هر از چند گاهی در دل خود زنده کنیم تا به یاد ایمان و فداکاری آنان بیفتیم وجلوگیری کنیم از برداشتن قدمهای کج.
برای همین است که برای آن عزیزان سنگ قبری می گذاریم و بارگاهی بر می افروزیم. که شهدا زنده اند و نزد خدای خویش روزی می گیرند و ما مردگان زنده نما در روزمرگی خویش سرگردانیم… بهتر است به قبور شهدای شهر های دیگر هم نگاه کنیم تا تفاوت را متوجه شویم.

روشنایی، تأمین آب شرب و احداث آبخوری‌، احداث سرویس‌های بهداشتی، نصب سطل زباله و نظافت نیز از اهم مشکلات بهداشتی گلزارهای شهدای شهرستان رابر است.

به هر حال امروز مردم  قضاوت می کنند که خیلی دور از شأن شهدایی است که بهترین منزل اخروی را دارند، منزل دنیاییشان را که ما درست کرده ایم اینگونه باشد.

عکس از : شهروند خبرنگار

انتهای پیام /