به گزارش “ صبح رابر” به نقل از وبلاگ دیار سر سبز رابر،حجاب نه یک لباس و نه یک جامعه بلکه یک سلاح برنده است ،خواهر من حجاب ما سنگر و سلاح ماست که دنیای تبهکاران را نشانه و دل ستمگران را به لرزه انداخته است .
دیدگاه رهبر معظم انقلاب درباره بد حجاب
آیا جنایتی از این برای زن هست که زن را با آرایش و جلوه گری زیور آلات سرگرم کنند و از او به عنوان یک وسیله و ابزار استفاده کنند ؛ امروز سر و سینه را از ابزار الات پر کردن و آرایش و مد لباس را بت قرار دادن برای زن انقلابی مسلمان ایران ننگ است آن زنی که در پی این گونه چیزها ست از ارزش پایینی بر خوردار است. طلا برای زن ارزش آفرین نیست بی اعتنایی به مد های دام گونه ساخته و پرداخته دشمن برای زن بی ارزش است .
حجاب یعنی به جای شخص ، شخصیت را دیدن
حجاب یعنی به همه نامحرمان و ظاهر بینان ” نه ” گفتن .
حجاب بوته خوشبوی گل عفاف است .
حجاب سپری است قوی در برابر شمشیرهای تهاجم فرهنگی .
اگر حجابت را یک پیام بدانی ، و یا یک اسلحه ، در محیط کفر هم بروی از خودت دورش نکنی ، ام اگر ندانی چرا حجاب داری و یا چادری می پوشی هر از گاهی در مقابل جوانی که می ایستی سعی می کنی در برابر باد باشی تا کمکی باشد برای کنار رفتن چادرت ، همان چادری که ندانستی چرا پوشیدی .
بله خواهرم حجاب تو می تواند یک عادت باشد ، یک تظاهر باشد ، و یا یک اجبار باشد ، اما بیا کاری کن که حجاب تو یک انتخاب عاقلانه و حافظ پاکی و عصمت تو باشد ، حجابت نمایی از بندگیت باشد .
هیچ باغبانی را سرزنش نمی کنند که چرا دور باغ خود حصار و پرچین کشیده است ، چون باغ بی دیوار ، از آسیب مصون نیست و میوه و محصولی برای باغبان نمی ماند .
هیچ کس هم با نام و بهانه « آزادی » دیوار خانه خود را بر نمی دارد و شبها در حیاطش را باز نمی گذارد ، چون خطر رخنه دزد ،جدی است .
قرآن هم می گوید : زنان خود آرایی و خود نمایی و عشوه گری نکنند ، تا مورد آزار بیمار دلان قرار نگیرد .« فَلا تَخضَعنَ بِالقَولِ فَیَطمَعَ الّذی فی قلبهِ مرضٌ» (احزاب، آیه ۳۲ و ۳۳ ؛ نیز نور آیه ۳۰ و ۳۱( اگر برای ایمنی از خطر ها و آسودگی از مزاحمان ، خود را بپوشانیم ، نه کسی ایراد می گیرد ، و نه اگر هم ایراد بگیرد ، اعتنا می کنی چرا که سخنش را بی منطقی و نا آگاهانه می دانی و می بینی .
اینکه: «دل پاک باشد » ، بهانه ای برای گریز جاهلانه از همین مصونیت است و آویختن به شاخه « لا قیدی » و گرنه از دل پاک هم نباید جز نگاه و رفتارپاک بر خیزد .
« از کوزه همان برون تراود که در اوست ».
زن ، به خاطر ارزش و کرامتی که دارد ، باید محفوظ بماند و خود را حراج نکند و در بازار سوداگران شهوت خود را به بهای چند نامه و نگاه و لبخند ، نفروشد .
زن ، به خاطر لطافتی که دارد ، نباید در دست خشن کامجویان دیو سیرت ، که نقاب مهربانی و عشق به چهره دارند ، پژمرده شود و پس از آنکه گل عصمتش را چیدند او را دور اندازند یا زیر پایش له کنند .
زن به خاطر عصمتی که دارد و میراث دار پاکی مریم است ، نباید بازیچه هوس و آلوده به ویروس گناه شود .
گوهر عفاف و پاکی ، کم ارزش تر از طلا و پول و محصول باغ و وسایل خانه نیست . دزدان ایمان و غارتگر شرف نیز فراوانند .
سادگی و خامی است که کسی خود را در معرض دید و تماشای نگاه های مسموم و جلوه گری بپردازد و خیال کند بیمار دلان و رهزنان عفاف را به وسوسه نمی اندازد و از زهر نگاه ها و نیش پشه های شهوت در امان می ماند .
بعضی از « نگاه » ها ویروس « گناه » منتشر می کنند و بعضی از چهره ها حشره مزاحمت جمع می کنند .
کسی که از « جماعت رسوا »نگریزد « رسوای جماعت » می شود . آنکه ایمان را به لقمه ای نان می فروشد ، آنکه یوسف زیبایی را با چند سکه قلب عوض می کند ، آنکه « کودک عفاف » را جلوی صدها گرگ گرسنه می برد و به تماشا می گذارد ، روزی هم « پشت دیوار ندامت » ، اشک حسرت بر دامن پشیمانی خواهد ریخت ، در آخرت هم به آتش بی پروایی خود خواهد سوخت .
از اول که جامه عفاف ، سفید و شفاف است ، نباید گذاشت چرک آیه گناه برآن بپاشد .( کتاب از همدلی تا همراهی)