به گزارش صبح رابر، به نقل از بصیرت، یکی از مولفه های مهم در انتخابات آمریکا موفقیت دولت این کشور در مدل مواجهه با ایران است. سیاست ترامپ در ادامه سیاست موفق اوباما (یعنی افزایش تحریم ها تا تحمیل برجام به ایران) فشار حداکثری و همه جانبه به ایران برای تحمیل مذاکره ای جدید از موضع قدرت بیشتر به جمهوری اسلامی بود تا برجامی دیگر با ابعاد بسیار خسارت بار تر را به سر انجام برساند. به همین امید قمار کرد و به همه امتیازات یک طرفه ای که برای غرب و امریکا در برجام ثبت شده بود قانع نماند و از برجام خارج شد.

اما این پازل برای تکمیل شدن باید در داخل ایران هم درست چیده می شد، یعنی تسلیم شدن دولت ایران در برابر فشارهای آمریکا و تن دادن به برجام جدید، موضوعی که ظاهرا چند هفته بعد از ترور سردار شهید سلیمانی با فرستادن پالس مذاکره توسط محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران به ترامپ (خواسته یا ناخواسته) در حال اتفاق افتادن بوده است! و مجلس در هفته گذشته به همین دلیل به ظریف کارت زرد داد.

حالا برای روشن شدن دلیل این کارت زرد به محمد جواد ظریف باید گفت که اگر این راهبرد یعنی کوتاه آمدن جمهوری اسلامی در برابر فشار های ترامپ و پذیرش مذاکره با او و امضای یک برجام جدید اتفاق می افتاد به احتمال قوی ترامپ با یک تبلیغات وسیع درباره این توفیق خود، امروز دوباره رئیس جمهور آمریکا بود.
اتفاق مهم تر اینکه به احتمال قریب به یقین، اگر موفقیت تحمیل مذاکره و توافق در اثر فشار تحریم در دوره اوباما در دوره ترامپ هم تکرار میشد این سیر باطل باز هم ادامه پیدا میکرد. چیزی که باید مراقبت کرد تا دولت جدید آمریکا هم از آن درس عبرت بگیرد.

نتیجه اینکه یکی از اهداف تلاش برای تحمیل مذاکره مجدد به ایران در دوره ترامپ از سوی برخی از جریان های سیاسی، عملا کمک به ترامپ برای رای آوردن مجدد بوده است. شاهد مثال اینکه فائزه هاشمی هم چندی پیش گفته بود: ما دوست داشتیم ترامپ دوباره رییس جمهور شود چرا که امیدوار بودیم فشار های او به ایران باعث تغییر در جمهوری اسلامی شود!

انتهای پیام/