به گزارش” صبح رابر ” در سرتا سر جهان، زنان هر روز نقش بزرگ تری در اقتصاد کشور خودایفا می کنند. کارآفرین های ایرانی شاید درس خوانده باشند، اما درس کارآفرینی نخوانده اند. آنان بیشتر درس های خود را از زندگی آموخته اند که تلاش کنند، شکست آنان را ناامید نکند، به افق های بلند پیش رو نگاه کنند، نه به جلوی پای خود و درنهایت این که آنان کار می کنند، برای اینکه بیشتر زنان کارآفرین  را بشناسید، این گفت وگو را بخوانید.

افسانه رفعتی  در شهرستان رابر از همشهریان پر تلاش و موفق  که باعث شده تعداد زیادی از دختران جوان و زنان را علاقه مند  به کارهای هنری وصنایع دستی کند و همین انگیزه اولیه و اخذ  مدرک فنی وحرفه ای  سبب کسب درآمد و درآمدزایی خود و دیگران شد .

فعالیت خود را از چه سالی و با چه هدفی آغاز کردید؟

  از ۱۲ سال پیش با گذراندن دوره در رشته های گلسازی، سپس خیاطی  مدرک مربیگری را اخذ نمودم و از ۸ سال پیش در مرکز فنی و حرفه ای بافت مشغول آموزش شدم و چند سال اخیر هم در فنی حرفه ای رابر مشغولم . در سال ۸۹ مدرک کیف دوزی را از کرج اخذ نمودم که با این مدرک حدود ۱۵۰ نفر را آموزش داد م و اکثر آنها با گرفتن مدرک از وام آن استفاده نموده و تعدادی نیز مشغول به کار در خانه به صورت کارگاه کوچک خانگی می باشند ، که جزء  مشاغل خانگی  هست .

از جمله خانم طغرلی که از سه سال پیش با گذراندن دوره در رشته خیاطی ، پته دوزی  وکیف دوزی هم اکنون در یک کارگاه کوچک در داخل خانه کار کیف دوزی و خیاطی را انجام می دهد.

بازار کار محصولات شما کجاست؟

بازارکار ثابت یا دائم نداریم.

میزان اشتغالزایی شما چه میزان بوده است؟

با آموزش هنر جو در رشته های خیاطی ، کیف دوزی  و پته دوزی برای هر دوره ۱۴ نفر که در طول سال ۷ دوره آموزشی  برگزار می شود و همگی موفق به اخذ مدرک مهارت بین المللی فنی و حرفه ای شده اند و گروهی بر اساس علاقه در خانه یا کارگاه مشغول به کار شده اند .

میزان تولید شما چه اندازه است؟

تولید بستگی به سفارشات  مردم  دارد.

عمده مشکل شما چیست ؟

کمبود امکانا ت ، گران بودن تجهیزات کار از جمله چرخ خیاطی کیف دوزی صنعتی ، چرم و مهمترین مشکل بازار کار ثابت که وسایل و محصولات تولید شده را به فروش برسانیم و جود ندارد.و همچنین اگر  یک کارگاه  تولیدی صنایع دستی در رابر وجو داشت خیلی از افرادی که آموزش دیده مشغول به کار شوند

توصیه شما به جوانان جویای کارچیست؟

به جوانان توصیه می کنم که دنبال هنر و فن دست و بازوی خود باشند و بدانند با پشتکار و علاقه از کمترین امکانات نیز می توان درآمد کسب کنند .

درخواست شما از مسئولین چیست؟

 درخواست  ما از مسئولین شهرستان و استان  این است که از جوانان جویای کار حمایت کنند و مخصوصاً در شهرستان های  محرومی مثل رابر که جایی برای کسب درآمد فراهم کنند و بازار فروش برای محصولات فراهم نمایند .

در پایان با هنرجو اعظم طغرلی  صحبتی داشتیم   که شنیدنش خالی از لطف نیست

 اعظم طغری ۳۷ سال سن  با مدرک دیپلم در کنار خانه داری در زمینه کیف دوزی و خیاطی با گرفتن مدرک فنی و حرفه ای مشغول به کار شد .

 اعظم طغری گفت : ابتدا از هزینه خودم وسایل مورد نیاز اولیه را خریداری کردم و سپس حدود سه میلیون تومان از صندوق مهر و اقتصاد وام خود اشتغالی دریافت کردم و چرخ خریداری کردم. حاضرم به جوانان جویای کار مهارتهایی را که آموزش دیده ام آموزش بدهم .

خدا را شکر می کنم که  می توانم با دوختن کیف گره ی کوچکی از مشکلات و هزینه های زندگی کم کنم .

هدف من از رفتن به کلاس فنی و حرفه ای اولاً یاد گرفتن مهارت و درآمد زایی بوده است ،بازار کار دائم ندارم شخصی می دوزم و کسی که سفارشی  بدهد می پذیرم و کارشان را انجام می دهم  .

بازر کار که محصولات خود را به فروش برسانیم نداریم و امکانات خوب و چرخ مخصوص کیف دوزی که دوختن کیف با دست وقت زیادی تلف می شود ابزار کار ما گران و برای تهیه آنها  باید مسافت طولانی مثل تهران یا اصفهان را برای خریدطی می کنیم.

از مسئولین می خواهم که از ما حمایت کنند که بتوانیم زحماتی که می کشیم برای کیف ها و خیاطی هایی که  دوختیم ،  بتوانیم آنها را بفروشیم و به طور دائم و ثابت درآمدی داشته  باشیم .حدود ۸ سال مشغول کار خیاطی هستم و مشتری ثابت دارم .از سه سال پیش تقریباً حدود ۵۰-۶۰ عدد کیف کولی – پولی- دستی دوختم .به جوانان توصیه می کنم  از فرصتها ی که پیش رو دارند استفاده لازم را ببرند و سخت نگیرند من ابتدا با کمترین امکانات اولیه را داشتم ،می توانند کم کم شروع  کنند و به نتیجه مطلوب  برسند .

  تصاویری از کار دست کار آفرینان هنرجو را  به نظاره می نشینیم