به گزارش ” صبح رابر “ دهستان سیه بنوئیه در شمال شهرستان رابر در استان کرمان امسال نیز بیش از چهار قرن است که حلیم نذری طبخ می کنند.

اهالی روستای سیه بنوئیه اعتقادات خاصی دارند که معمولاً ماه محرم در چهار هفته به صورت نوبتی مراسم‎های ویژه‎ای را اجرا می‎کنند که از جمله آنها مراسم «آش حلیم نذری » است.

از قدیم‎الایام مراسم ویژه ماه محرم آیین حلیم نذری ، برگزار می‎شده، امروزه نیز این سنت برقرار است و همه عزاداران در طبخ این آیین مشغول می‏‌شوند.

.

آیین “آش حلیم پزان ” سابقه ای طولانی و کهن در تاریخ دهستان سیه بنوئیه دارد. تا جایی که پیران و کهنسالان سیه بنوئیه ای به یاد دارند و روایت می کنند، مردم این شهرستان بیش از چهار قرن است که حلیم نذری طبخ می کنند.

گندم را خانم های این اهالی پاک کرده و  از شب قبل خیس می کنند.و در جوغن می کوبند و آسیاب می کنند  گندم را همراه گوشت و نمک به مدت ۵ الی ۶ ساعت بعد از به جوش آمدن آب می پزد. آنقدر هم می زنی تا کاملاً لعاب پس دهد.
گِل مالی سنگ های دور دیگ های آش نذری مردمان سیه بنوئیه در این آیین ، حکایت عشقی است که با آب و گل مردم این دیار سرشته شده تا خاکی ترین آئین عاشورایی جهان از آب و گل درآید و تجلیگاه اندوه بارترین عزاداری ها برای پسر فاطمه(س) باشد.

یک مردم کهنسال این روستا در رابطه با این آیین در دوران جوانی خود به خبرنگارما می گوید:آیین حلیم پزان چهار نوبت در ماه محرم و هر بار توسط یکی از فامیل های دهستان طبخ می شود .

اهالی این روستا به احترام بازماندگان آیین آش حلیم نذری را نسل به نسل ادا می کنند تا خود را در غم آن ها شریک کنند.

مردم دهستان سیه بنوئیه سال هاست این رسم کهن را به سوگواری عاشورا و اربعین حسینی گره زده و با مقدس کردن آن آیینی ساختند که جزئی جدانشدنی از عزاداری این ایام شده است.

این آیین سنتی روایت گر عاشقانه ای از مردمان سیه بنوئیه است،آش حلیم نذری چند روز مانده به روز اربعین اهالی روستا با ۳۰۰من گندم که از برداشت خود اهالی این روستاست به وسیله جوغن های چوبی بزرگ می کوبند و هر جوغن ۲من گندم می گیرد بعد از کوبیدن خانم ها هم با آسیاب دستی گندم ها را آسیاب می کنند .

این اهالی اولین گوسفند سال که به دنیا می آید به نیت آش حلیم نذری بر می دارند و ۳۰ گوسفند برای پخت حلیم برای امام حسین(ع) قربانی می کنیم

نزدیک غروب آفتاب سر دیگ ها را بسته و دو طرف آن را سنگ چیده و با گل می پوشانند و روی تمام دیگ ها پلاس می کشند ، این سنت دیرینه از اوج اخلاص و ارادت مردم این دیار برخاسته است، ارادتی که تمامی ندارد و هر روز عمیق تر و خالصانه تر می شود.

عشق به امام حسین(ع) و یاران باوفایش چنان در جان و دل عزاداران سیه بنوئیه ای شعله می کشد که حتی عزادار بودن در این سرمای سال اوج اندوه خودرا برای سید و سرور شهیدان ابراز می کنند. آیینی که فقط در دهستان سیه بنوئیه هنوز اجرا می شود.

در  این مراسم پیش از روشن شدن هوا  دیگ های  آش حلیم در بین عزاداران و زائران توزیع می شود.

در حین برگزاری مراسم عزاداری تعدادی از اهالی روستای سیه بنوئیه و یا میهمانانی که برای دیدن این مراسم آمده‎اند، نذوراتی را پخش می‎کنند.

یکی از مهم‎ترین مراسمات دینی، ماه محرم است که اهالی این روستا نیز از یک ماه قبل برای این ماه و عزاداری باشکوه در آن برنامه‎ریزی می‎کنند.

دهستان « سیه بنوئیه » دارای ۲ باب مسجد و یک حسینیه است که همواره در ماه محرم عزاداران و شیفتگان حسینی در این مساجد حضور یافته و به عزاداری، سینه‌زنی و زنجیرزنی مشغول می‎شوند.

جای سؤال است که  چرا  آیین حلیم نذری دهستان سیه بنوئیه  ثبت ملی نشده است ؟

شایان ذکر است در شرق این روستا روستای شهید پرور و نمونه گنجان و در غرب آن روستای ننیز علیا و در جنوب آن روستای گلینوئیه و در شمال آن کوه لاله زار (کوه شاه) قرار گرفته است.مساحت آن ۴۲۵۰۰ متر مربع می باشد و مردمی بسیار صمیمی و مهربان و مهمان نوازوغریب پرست دارد که جمعیت آن ۲۴۳۶ نفر می باشد و تعداد ۵۳۶ خانواده در این دهستان زندگی می کنند و فاصله آن تا شهرستان رابر ۷ کیلومتر مربع می باشد.

انتهای پیام /