بابا جان در نبودنت من چقدر تنهایم ، یادت هست شب ازدواجم چقدر چشمان به آسمان بود تا همانند سایر دخترهای فامیل اذن پدر را شاهد باشم و تو را شریک شادیم ببینم.
محمد حسینخانی نویسنده رابری نوشت: اگر بخواهم بنویسم، روزها باید فسفر سوزانده و همه فضائل را پشتسرهم ردیف کنم، اما مخلص کلام؛ در ۱:۲۰ چیزی جز ما «رایت الا جمیلا» مستور نیست.