میخوابید و چشمهایش را نیمه باز روی هم میگذاشت؛ لبخندی روی لبش میآورد و می گفت: دوست دارم این طوری شهید بشوم، نمی خواهم موقع شهادت، چهره ام غمگین باشد و دیگران با دیدن چهرهی من خوفی از شهادت در وجودشان احساس کنند.
محمد حسینخانی نویسنده رابری نوشت: اگر بخواهم بنویسم، روزها باید فسفر سوزانده و همه فضائل را پشتسرهم ردیف کنم، اما مخلص کلام؛ در ۱:۲۰ چیزی جز ما «رایت الا جمیلا» مستور نیست.