بی تردید، این جشن و امثال آن، جشن نابودی فرهنگ و به سخره گرفتن هنر، جشن قبحشکنی ارزشها، بایدها و نبایدها به ویژه در عرصه عفاف و حجاب است که به دست سفیران آنها یعنی هنرمندان صورت میگیرد! براستی هنرمندی که تیشه بر ریشه هنر و فرهنگ کشور خود میزد، چه محلی از “الگو بودن” دارد؟!
محمد حسینخانی نویسنده رابری نوشت: اگر بخواهم بنویسم، روزها باید فسفر سوزانده و همه فضائل را پشتسرهم ردیف کنم، اما مخلص کلام؛ در ۱:۲۰ چیزی جز ما «رایت الا جمیلا» مستور نیست.