بارها و بارها شنیده ایم که رمضان فقط تشنه و گرسنه ماندن نیست! شأن رمضان به بندگی خالصانه و عبادت های عاشقانه و حفظ حریم هایی است که از آن تحت عنوان ارزش های دینی و معرفتی نام می بریم. ارزش هایی که حفظ حریم آنها در سلامت جسم و روح فردی و اجتماعی ما تأثیرگذار خواهند بود.

روزه  بر اساس اینکه روزه دار  به چه سبکی خود را تشنه و گرسنه نگه می دارد، دارای اجر و ثواب است! امام محمد غزالی در کتاب ” کیمیای سعادت” می گوید: روزه به سه درجه تقسیم شده است، روزه عام، روزه خواص و روزه خاص الخاص و در تعریف این سه قسم می گوید:

روزه عوام که کمترین درجه است و آخرین تلاش و نهایت حد آن نگهداری شکم و دامن می باشد.

روزه خواص که اعضا و جوارح را نیز نگه دارند، چشم نگاه بد نکند و گوش بد نشنود، و دست بد ندهد و بدنگیرد و پا بد نرود و چون افطار شود از حرام و آنچه شبهه ای در آن است نخورد و از حلال هم پرخوری ننماید. آخر اینکه بین بیم و امید باشند که ندانند که روزه اش پذیرفته است یا خیر.

روزه خاص الخاص بالاترین درجات است، علاوه بر آنچه گفته شد دل را از اندیشه غیر خدا نگه دارد و این درجه صدیقان است.

اینکه ما بتوانیم در روزه داری به درجه ی خواص یا خاص الخاص برسیم تنها منوط به تلاش ما نیست بلکه جامعه و محیط اطراف نیز باید ما را در این مسیر همراهی کنند. اگر همه جامعه دست به دست هم داده و راه را برای خاص شدن روزه داری مهیا کنند در این صورت خالی کردن دل از هر اندیشه ای جز خدا ممکن تر و در دسترس تر خواهد بود.

اینکه مردان ما علاوه بر شکم گرسنه و لب های تشنه، برای کسب حلال تلاش کنند، و زنان ما طوری در محیط اجتماعی رفت و آمد کنند که چشم ها بد نبیند و دل ها نلرزد و پاها و دست ها و نگاه ها به خطا نرود.. پیوستن مطلق به خدا راحت تر و دلپذیرتر خواهد بود.

” عفاف” زمانی می تواند خود را در منظر عمومی به جلوه در بیاورد که حجاب در رفتار و حرکات و  سکنات ما  عیان باشد. مسئله ای که اگر چه به اندازه طول عمر بشر، درازا دارد اما چنان دستخوش معیارها، جاه طلبی ها، نگاه های بی مهر و سیاستزدگی ها شده است که اکنون محلی از مناقشات اجتماعی قرار گرفته است. گویی کسی نمی داند حجاب چیست، محجبه بودن چگونه است و برای چه باید حجب داشت… ؟

وقتی حجاب را در معنای اصطلاحی و در قالب پوشش زن ، معنا می بخشیم در واقع منظور ما پوشش تمام زن به وسیله چادر و نقاب است . علت شایع شدن این اصطلاح به آن سبب است که پرده ، سبب پوشیدن هر چیز است که پشت آن قرار گیرد ؛  زیبایی های زن هم به وسیله نقاب و چادر مستور  و پشت آن واقع می شود.

این تعریف رد ادعای کسانی است که “حجاب  و زن  محجبه ” را  زنی همیشه پشت پرده و در خانه محبوس و زندانی تعریف کرده اند .

قدمت تاریخی و نگاه مذهبی به مسئله”حجاب” زنان مخصوص به تاریخ اسلام نیست، بلکه ما قوانین مربوط به ” حجاب ”  را در ادیان دیگر به ویژه تمام ادیان آسمانی می بینیم به طوری که در آیین یهود، مسیحیت و حتی زتشت، « عفاف و حجاب» همواره مورد تأکید خداوند قرار داشته است ؛ در دین یهود، مسئله حجاب سخت تر از حجابی است که اسلام می گوید اگر چه امروزه به آن پایبند نیستند .

در دین اسلام به عنوان کامل ترین دین بشریت، حجاب نه حق زن و نه حق مرد است که بتواند از آن بگذرد بلکه به عنوان  ” حق الله ”  مطرح شده است . آن جا که قرآن کریم می‏گوید: (هر گروهی، اگر راضی هم باشند ، شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید ، معلوم می‏شود عصمت زن ، حق‏اللَّه است و به هیچ کسی ارتباط ندارد.(

امروزه بحث “آزادی” در دنیای بردگی نوین در میان مردم دنیا، بحثی داغ است ، بسیاری از قوانین بر پایه همین کلمه از سوی سیاستمداران غربی وضع می شود . از این رو ” آزادی ” تبدیل به کمله ای شده  که رنگ و بوی سیاست زدگی، منفعت طلبی و استعمار نوین برای زن در آن به وضوح دیده می شود ؛ به طوری که در بخش بزرگی از این نگاه ” آزادی” در معنای ” بی پوششی و لاقیدی و لامذهبی ” مطرح شده است درحالی که قرآن کریم “حجاب” را در معنای ” آزادگی  و حریت ” برای زنان مطرح کرده است.

اما همین مؤلفه فرهنگی ، ارزشی و معنوی جامعه اسلامی به ویژه زن مسلمان که زبان مشترک دنیای زن مسلمان برای حضور عفیف و کارآمد در جامعه است در چند سده اخیر رنگ و بوی سیاست زدگی به خود گرفته است. که این نگاه سیاست زده به فرهنگ گاه از سوی خودی و گاه از سوی بیگانه صورت می گیرد.

اکنون اگر شاهد هستیم که افراد علیه جهان اسلام و به ویژه در زمینه زنان مسلمان علیه “حجاب و عفاف” آنها صحبت می کند برخاسته از فکر یک نفر نیست بلکه تئوریزه شده و هدفمند است ! چرا که ساموئل هانتینگتون می گوید:( خطوط گسل بین تمدن ها؛ مرزهای درگیری آینده را نشان می دهد) هانتینگتون، معتقد بود تمدن اسلامی، غربی، بودایی و تمدن روم باستان مرزهای آینده را شکل می دهند و تمدن اسلامی بزرگترین تهدید برای تمدن غرب است.
غلامی اظهار داشت: آنها در مسیر مبارزه با اسلام از  چهار  قدرت پیش رو استفاده می کنند قدرت سخت ( مسلحانه) . قدرت نرم (عملیات روان) ،  قدرت هوشمند(که تلفیقی از قدرت نرم و قدرت سخت) . قدرت هنرمندانه ( قدرتی آکادمیک که از طریق عملیات روانی و رسانه ها زمینه را برای پذیریش برخی از موضوعات فراهم کند.)

آنها از قدرت هنرمندانه بیشترین استفاده ها را می برند و آن بهره برداری از رسانه ها و ابررسانه هایی چون ماهواره و برنامه های ماهواره ای است . در این میان تیر اهداف آنها قوی ترین مؤلفه قدرت نرم جامعه اسلامی یعنی “عفاف و حجاب” زن مسلمان و “غیرت مرد” مسلمان را هدف قرار داده است.

این هدف گزاری به صورتی است که ابتدا فرد، بعد خانواده و سپس اجتماع را در برگرفته و تا جایی پیش می رود که از یک ملت مستقل با تمدن و فرهنگ غنی ملتی ضعیف، بی هویت و در عین حال مصرف گرا و وابسته بسازد.

محورهای ارائه شده در سریال های ماهواره ای که در مقابل ارزش ها، قوانین و فرهنگ ملی و عرق مذهبی زن و خانواده مسلمان  قرار دارد عبارتند از  سقط جنین، ر ابطه نامشروع،  دوستی پیش از ازدواج، تجاوز، خیانت به همسر، نوزاد نامشروع که از محورهای این فیلم ها است و فیلم ها ساخته شده کشورهایی چون آمریکا ، کره، کلمبیا و مکزیک هستند که در آنها موضوعاتی چون فمنیسم، لیبرالیسم، اومانیسم( انسان محوری)، سکولاریسم(جدایی دین از سیاست) همجنس گرایی، لائیسم به عنوان تفکر امروز غرب منتشر می شود .

در این میان  نقش وزارت علوم و دانشگاه ها بسیار حائز اهمیت است. دانشگاه به عنوان یک مرکز علمی و تخصصی که باید فرهنگ‌سازترین بخش جامعه باشد، اکنون خود درگیر همین ناهنجاری شده و این مساله تا جایی پیش رفته که هر ساله گلایه ها و شکایات دانشجویان ارزشی را نسبت به بی توجهی مسؤولان در خصوص آن می شنویم.
در آموزش و پرورش مخصوصا در مهدکودک ها به عنوان اولین مرکز آموزشی کودکان برای آموزش تئوری و عملی ارزش ها و مبانی دینی حرکات موزون و موسیقی آموزش داده می شود.
با توجه به اینکه ما در کشوری اسلامی سکنا داریم، انتظار می‌رود مسئولین ذی‌ربط به عنوان نمایندگان کشورمان اولین گام‌ها را فرهنگ‌سازی عفاف و حجاب بردارند.

انتهای پیام/