پایگاه اطلاع رسانی صبح رابر

7:34:27 - جمعه 21 تیر 1392
داغ کن - کلوب دات کام Balatarin اشتراک گذاری در فیس بوک تویت کردن این مطلب
دعای روز سوم ماه مبارک رمضان
در احادیث و روایات متعددی از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) پیرامون فضیلت‌های ماه مبارک رمضان سخن گفته شده است،‌ پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند‌: «اگر بندگان از برکت‌ها و حقایق ماه رمضان آگاهی می‌یافتند، آرزو می‌کردند که رمضان یک سال باشد.» به گزارش”صبح رابر”فرق است میان سفاهت و تمویه؛ شخص مبتلا به “سفاهت” وقتی کاری انجام […]

در احادیث و روایات متعددی از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) پیرامون فضیلت‌های ماه مبارک رمضان سخن گفته شده است،‌ پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند‌: «اگر بندگان از برکت‌ها و حقایق ماه رمضان آگاهی می‌یافتند، آرزو می‌کردند که رمضان یک سال باشد.»

به گزارش”صبح رابر”فرق است میان سفاهت و تمویه؛ شخص مبتلا به “سفاهت” وقتی کاری انجام می‌دهد، اساساً از پوچی و بطلان کار خویش بی‌خبر است. اما شخص مبتلا به “تمویه” آگاهانه و فریبکارانه زشتی را زینت داده تظاهر به خوبی می‌کند.

بخش مهمی از برنامه‎های دینی اسلامی که متضمن بخش‌های مهم دیگر مثل تعلیم، تربیت، تزکیه و تکامل در عقل، عقیده، ایمان و اخلاق است، دعا است،‌ اهمیت دعا تا آن‌جاست که معصومان هر یک درباره دعا تأکیدات فراوان داشته‌اند‌، اما این اهمیت در ماه مبارک رمضان دوچندان می‌شود.

دعای روز سوم ماه مبارک رمضان به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهه والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.

خدایا روزى کن مرا در آن‌روز هوش و خودآگاهى را و دور بدار در آن روز از نادانى و گمراهى و قرار بده مرا بهره و فایده از هر چیزى که فرود آوردى در آن به بخشش خودت اى بخشنده‌ترین بخشندگان.

شرح دعا

موضوعات محوری در دعای روز سوم ماه مبارک رمضان عبارتند از: ۱. برخورداری از هوش(ذهن حق‌جو) و خودآگاهی ۲. دوری از سفاهت و نادانی ۳. برخورداری از نیکی‌ها

در این دعا از خداوند متعال درخواست می‌شود که سفاهت و نادانی را از وجود انسان دور کند. باید دید سفاهت به چه معناست. سفاهت و تمویه یعنی چه؟

اصل سفاهتْ خفت و سبکی است و زمام سبک را سفیه گویند. سفاهت همچنین به معانی جهالت، حماقت، بیهوده‌کاری و پوچگرایی نیز می‌آید.

سفاهت نقطه مقابل حکمت است. شخص سفیه بر خلاف شخص حکیم که امورش را از روی عقلانیت و با تدبیر و اتقان انجام می‌دهد، رفتار و کردارش، غیر منطقی و بدون غایت عقلانی است.

“تمویه” در اصل به معنای زراندود نمودن است. وقتی بخواهند چیزی را زیباتر از آنچه که هست جلوه دهند، پوششی زرِّین از طلا بر آن می‌نهند که حقیقت مبین آن‌را پنهان سازند.

فرق است میان سفاهت و تمویه؛ شخص مبتلا به “سفاهت” وقتی کاری انجام می‌دهد، اساساً از پوچی و بطلان کار خویش بی‌خبر است. اما شخص مبتلا به “تمویه” آگاهانه و فریبکارانه زشتی را زینت داده تظاهر به خوبی می‌کند.

در دعای امروز در حقیقت از خداوند خواسته می‌شود که انسان را در زمره انسان‌های باطل‌گرا، پوچ‌اندیش و اهل تزویر قرار ندهد.

منبع :دانا

تابناك وب سجام تابناك وب تابناك وب تابناك وب تابناك وب