حضرت زینب چند سال عمر کردند؟ آیا حضرت زینب(س) فرزندی هم داشت؟
حضرت زینب سلام الله علیها در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری متولد شد و در ۱۵ رجبِ سال ۶۵ ه ق وفات کرد.
سن ایشان به هنگام واقع عاشورا: با توجه به این که واقعه عاشور سال ۶۱ هجری قمری اتفاق افتاده است ایشان در آن زمان ۵۶ سال داشتند.
سن ایشان به هنگام وفات: در هنگام وفات ۶۰ ساله بودند.
دو (یا به نقل برخی سه) پسر از فرزندان حضرت زینب(س) از همسرشان عبدالله بن جعفر در واقعه کربلا حضور داشته و ایشان را همراهی میکردند. آنها در رکاب دایی بزرگوارشان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به شهادت رسیدند. حضرت زینب پس از شهادت علی اکبر(ع) آنان را آماده نبرد و جان فشانی در راه حق نمود. آنان را میتوان جزء اولین شهدای بنیهاشم معرفی نمود که به طور خلاصه و مستند در ادامه به آن اشاره میشود:
۱- عَوْن بنعبداللّه بنجعفر**
سومین شهید از بنیهاشم، عَوْن بنعبداللّه بنجعفر بود.[۱]
عَوْن بنعبداللّه به میدان رفت و چنین رجز میخواند:
إن تنکرونی فأنا ابنجعفر شهید صدق فی الجنان أزهر
یطیر فیها بجناح أخضر کفی بهذا شرفاً فی المحشر
اگر مرا نمیشناسید من پسر جعفر [طیار] هستم. آن شهید راستین که در بهشت، نورانی است و با بالهای سبز پرواز میکند و همین شرافت برای روز محشر کافی است.
او سه سواره و هیجده پیاده را از دشمنان کشت و خود به دست عبداللّه بنقُطْنَه (قُطْبَه) طائی کشته شد.[۲]
۲- محمّد بنعبداللّه بنجعفر
سپس محمّد بنعبداللّه بنجعفر به میدان رفت در حالی که چنین رجز میخواند:
نَشکُوا اِلَی اللَّهِ مِنَ الْعُدْوانِ فِعالَ قَوْمٍ فِی الرَّدی عمْیانِ
قَدْ تَرَکوُا مَعالِمَ القُرْآنِ و أَظْهَروا الْکُفْرَ مَعَ الطُّغْیانِ
«از ستمگری و کردار دشمنانی که با کوری به فرومایگی افتادهاند به خداوند شکایت میکنیم، اینان نشانههای قرآن را رها کرده و کفر و سرکشی را آشکار ساختهاند».
وی سخت جنگید تا به شهادت رسید.[۳] ابنشهراشوب میگوید: او ده نفر از دشمنان را از پای در آورد.[۴] او سرانجام به دست عامر بن نَهْشَل تِیْمی به شهادت رسید.[۵]
۳- شهادت عبیداللّه بنعبداللّه بنجعفر
ابوالفرج اصفهانی[۶] و ابنشهراشوب[۷] عبیداللّه بنعبداللّه بنجعفر را جزء شهدای کربلا ذکر کردهاند، که به دست بِشْر بنحُویطر قانصی کشته شد.
ـ جعفر طیّار.
[۱] ـ طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۵، ص۴۴۷؛ بَلاذُری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۰۷٫
[۲] ـ . ابنشهراشوب، مناقب آل ابی طالب، ج ۴، ص ۱۱۵؛ طبری،تاریخ الامم والملوک، ج۵، ص۴۴۷؛ بَلاذُری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۶ ؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۰۷؛ خوارزمی، مقتل الحسین ، ج۲، ص۲۷٫
[۳] ـ خوارزمی، پیشین، ج۲، ص۲۶٫
[۴] ـ ابنشهراشوب، پیشین، ج۴، ص۱۱۵٫
[۵] ـ طبری، پیشین، ج۵، ص۴۴۷؛ بَلاذُری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۰۷٫
[۶] ـ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص ۶۱٫
[۷] ـ ابنشهراشوب، مناقب آلابیطالب، ج۴، ص۱۱۵٫
منبع : بوتیا