به گزارش” صبح رابر”به نقل از”رودبارما“،کلاس های درس رودبار روز به روز کهنه و پیرتر می شوند و امکانات و فضای آموزشی در بسیاری از روستاهای رودبار نامناسب است.

شهرستان رودبارجنوب از جمله شهرستان هایی است که تراکم روستایی زیادی دارد. مدارس برخی روستاها فرسوده و بعضی از روستاها نیز مدرسه ندارند. نبود مدارس و عدم توجه به بحث آموزش می تواند زیان جبران ناپذیری را به جامعه وارد سازد.

برخی روستاها نیز اصلا مدرسه ندارند و دانش آموزان مجبور می شوند کیلومترها را طی کنند تا به مدرسه روستای بعدی برسنددربیشترروستاههای رودبارهنوزمدارسی با بافت فرسوده داریم که احتیاج به بازسازی دارند. برخی مدارس نیاز به نوسازی دارند.

مدتی پیش به کمک یک جانبازدوران دفاع مقدس یک مکان اسکان موقت برای دانش آموزان ابتدایی روستای سردشت ساخته شد با این حال دربرخی ازروستاههای شهرستان رودبار همچنان کمبود محل آموزشی دارد و فرسودگی تعداد زیادی از مدارس نیز مزید بر مشکل شده است.

برخی از روستاهای شهرستان رودبار به دلیل اینکه دانش آموزان باید مسافت طولانی برای رسیدن به مدرسه طی کنند، با مشکل جدی وسایل نقلیه مواجه اند، همین مسئله سبب شده تعداد دانش آموزان مدارس کاهش یابد.با توجه به اینکه اکثرا” از خانواده های ضعیفی هستند و هزینه رفت و آمد را ندارند، نمی توانند به مدرسه بروند.

روستاهای زیادی هستند که مدرسه راهنمایی و دبیرستان ندارنددربرخی ازروستاها مدرسه وجود ندارد و دانش آموزان در مکان های کپری و خانه های گلی درس می خوانند.

امکانات و فضای آموزشی در بسیاری از روستاهای رودبار نامناسب است. همچنین مشکل نداشتن شناسنامه همچنان در برخی روستاههای دورافتاده وجود دارد و عامل برخی از ترک تحصیل‌ها به حساب می‌آید.

استعدادهای رودباری که امکانات می‌خواهند

باشروع فصل زمستان ووزش بادهای سردبرپیکر نحیف دانش آموزان که هر روز به‌ناچار مسیر چند کیلومتری منزل تا مدرسه را می‌پیماید، فرود می‌آیند.

آنها معلم خصوصی ،رایانه وانواع نوشت افزارهای آموزشی ،اتاق خصوصی ،رفتن به مدرسه باخودروی گران قیمت،کلاس های پرزرق وبرق ،وایت برد،کیف های کوله پشتی مدرن ،کتاب های کمک آموزشی،نوشت افزارهای فانتزی ،آزمایشگاه ،کارگاه وسالن های ورزشی مجهزرا فقط در تلویزیون منزلشان دیده اند.

وجود تفاوت میان امکانات زندگی و تحصیلی بین هم سن و سالان مرفه ذهن پرسشگر این دانش‌آموز ان روستایی را به خود مشغول کرده است.

آیا سرنوشت آنهاو همکلاسی‌هایش چنین بوده است که باید با تحمل سختی‌های فراوان و با کمترین امکانات چنین به زندگانی و کسب دانش ادامه دهند یا این نابرابری‌ها از جای دیگری سرچشمه می‌گیرند؟

انتهای پیام/