به گزارش “صبح رابر به نقل از ”بوتیا”، حضرت خدیجه سلام الله علیها یکی از چهار زن کامل دنیا، اولین و بهترین همسر رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم و مادر فاطمه زهرا و طاهر است.
کنیه او «ام هند» است و قبل از رسول خدا دو شوهر به نام‌های «عتیق بن عائذ» و «عمرو الکندی» داشت و از آنها فرزندانی به دنیا آورده بود.

جریان خواستگاری و ازدواج رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم با خدیجه خواندنی و مفصّل است. خدیجه به رسول خدا گفت:
«من برای شما زنی را در نظر گرفته‌ام.»
رسول خدا فرمود:«او کیست؟»
خدیجه عرض کرد:« او کنیز شما خدیجه است.»

خدیجه که یکی از ثروتمندان عرب به شمار می آمد و نوشته اند هشتاد هزار شتر و پول های فراوانی در دست افراد مختلف برای تجارت داشت، وقتی می خواست با رسول خدا ازدواج کند، گفت:به خدا قسم ای محمـد، اگر مال تو کم است، مال من زیاد است. کسی که خودش را در اختیار تو می‌گذارد، چگونه مالش را در اختیارت نگذارد؟! من با تمام اموال و کنیزانم در اختیار توام.

خدیجه بعد از ازدواج با رسول خدا به عمویش، ورقه، فرمود:
این اموال مرا بگیر و نزد محمـد ببر و به او بگو من تمام اموال و بردگان و آنچه را در اختیار من است به او هدیه می‌کنم.ورقه این خبر را در بین زمزم و مقام ابراهیم با صدای بلند به گوش همه مردم رسانید و آنها را شاهد گرفت.

در جریان کناره گیری رسول خدا از خدیجه قبل از ایجاد نطفه فاطمه علیهاالسلام، پیامبرعمار یاسر را نزد خدیجه فرستاد و فرمود به او بگو:
ای خدیجه گمان مبر که کناره گیری من از توست. نه، خداوند به من چنین امر فرموده است. گمانی جز خیر مبر و بدان، خداوند هر روز چندین بار به ملائکه اش به تو مباهات و فخر می‌کند.

خدیجه علیهاسلام در هنگام زایمان فاطمه علیهاسلام تنها بود و زن های مکه و قریش از او کناره گرفته بودند. خدیجه را غم و اندوه فرا گرفته بود که ناگهان چهار زن بلندقامت شبیه زن‌های بنی هاشم وارد اتاقش شدند.
خدیجه ترسید. آنها عرضه داشتند:
« محزون مباش ای خدیجه. ما فرستادگان پروردگار توایم. ما خواهران توایم: ساره و آسیه و مریم و صفرا. آمده ایم تا تو را کمک کنیم ».

طاهر پسر رسول خدا و خدیجه بود که پس از بعثت به دنیا آمد ولی مانند دیگر پسران پیامبر در مکه فوت کرد .

فضایل بانوی بانوان قریش

خدیجه(س) بانویی با فضیلت و دارای کمالات علمی، معنوی بود که در سراسر عمر با ارزش خویش در راه گسترش عفت و پاکدامنی، ایثار و فداکاری، عطوفت، مهربانی، صبر و استقامت بسیار تلاش کرد.

حضرت خدیجه (س) در دوران جوانی با تشکیل کاروان ‏های تجاری به کار بازرگانی و تجارت مشغول بود و در تمامی زمینه ها دارای مدیریت و تدبیری بی نظیر بود، به همین دلیل از ایشان با القابی همچون بانوی دوراندیش و خردمند، بانوی عاقل و بانوی بانوان قریش یاد می کنند. حضرت در زمره ثروتمندان زمان خود، در مکه به شمار می رفت اما هرگز از یاری مستمندان غافل نمی شد و هماره پناه نیازمندان بود.

حضرت خدیجه(س) از چنان جایگاهی در نزد پروردگار و حضرت محمد(ص) برخوردار بود که جبرئیل به رسول خدا فرمود:ای رسول خدا! این خدیجه است، هرگاه نزد تو آمد، بر او از سوی پروردگارش و از طرف من، سلام برسان. نبی مکرم اسلام او را برترین زنان بهشتی می نامیدند و می فرمودند:بهترین زنان اهل بهشت عبارتند از: خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد و مریم دختر عمران و آسیه زن فرعون.

همچنین از فضیلت ‏های حضرت خدیجه(س)، مقامی است، که در بهشت از سوی خداوند به ایشان مژده داده شده بود. رسول کرم(ص) نیز بارها بر آن تاکید می کردند و می فرمودند:در بهشت، خانه‏ای داری که در آن رنج و سختی نمی ‏بینی.

حضرت خدیجه (س) در مقام نخستین زنی که به اسلام ایمان آورد، هماره یار و یاور حضرت محمد(ص) در راه رسیدن به اهداف والای ایشان بود و در دوران رسالت با ایمان راسخ، همه ناملایمات و مشکلات سیاسی و اجتماعی آن عصر را تحمل کرد و همواره مرهم رنج و درد پیامبر و مایه آرامش ایشان به شمار می رفت. همچنین این بانوی والامقام موفق شد تا کوثر پیامبر، حضرت فاطمه زهرا(س) را به بهترین شکل تعلیم و تربیت دهد.

حضرت خدیجه(س) با تحمل فشارهای مختلف از سوی مشرکان مکه، سرزنش های بستگان و محاصره اقتصادی در شعب ابی طالب، که بسیار سخت و آزار دهنده بود ثابت کرد که از حامیان راستین رسالت است و هرگز تسلیم دشمنان دین اسلام نخواهد شد و دست از آرمان و اهداف والای خویش بر نخواهد داشت.

مدت کوتاهی پس از پایان محاصره اقتصادی مسلمانان، ابوطالب عموی پیامبر و خدیجه(س) بیمار شدند. عموی مهربان پیامبر پس از تحمل درد و رنج ناشی از بیماری، رخت سفر بر بست و حضرت خدیجه(س) نیز سرانجام در دهم رمضان سال دهم بعثت چشم از این دنیای فانی فرو بست و به دیدار حق شتافت، پیکر مطهر بانوی بانوان قریش را در قبرستان ابوطالب به خاک سپردند و سال وفات ایشان را عام الحزن(سال اندوه) نام نهادند.

وقتی جبرییل در وفات خدیجه نازل شد

امام صادق علیه السلام فرمود:
وقتی خدیجه علیهاسلام وفات کرد، فاطمه علیهاسلام به رسول خدا پناه برد. به دور پیامبر می‌چرخید و می‌گفت:«پدر جان، مادر من کجاست؟»

جبرئیل علیه السلام نازل شد و عرضه داشت:
ای رسول خدا، پروردگارت امر فرمود به فاطمه سلام برسان و بگو مادرش در خانه ای است از یاقوت و زبرجد که اطاق‌هایش از طلا و ستون‌هایش از یاقوت قرمز ساخته شده و با آسیه و مریم همنشین است .