به گزارش “صبح رابر”؛ سید محمد تقی قادر در گفت و گو با خبرنگار”پایگاه اطلاع رسانی بوتیا ” در رابطه با امر به معروف و نهی از منکر که یکی از اهداف اصلی قیام امام حسین (ع ) در روز عاشورا بود، اظهار کرد: چون یکی از اهداف کلیدی واقعه عاشورا مسئله امر به معروف و نهی از منکر است یکی از سوالاتی که پیش می آید این است چرا ما نمی توانیم این هدف مهم حضرت سید الشهدا را در مقام عمل به درستی اجرا کنیم؟

چرا نمی توانیم امر به معروف و نهی از منکر را در مقام عمل به درستی اجرا کنیم؟

استاد حوزه و دانشگاه قم با بیان چهار اصل مهم در تحقق نتیجه امر به معروف و نهی از منکر، تصریح کرد: اولین شرط امر به معروف و نهی از منکر مسئله تشخیص است و ظاهرا آمرین به معروف در برخورد اول، در همین مسئله مشکل دارند.

قادر افزود: مقصود از تشخیص این است که کسی که امر به معروف و نهی از منکر می کند زمان آن را هم در نظر بگیرد ؛چون مخاطب در یک شرایط زمانی آمادگی شنیدن سخن حق را ندارد لذا ما حق نداریم حقیقت را در شرایط نامطلوب فرد مورد نظر، باز گو کنیم چرا که عکس العمل منفی دارد.

وی با طرح مثالی در این زمینه، گفت: به عنوان مثال مردی که از صبح تا شب سر کار بوده و خسته به خانه بر می گردد اگر مشکل خاصی داشته باشد در آن شرایط  خستگی، اگر همسر او ایراد او را بازگو کند طبیعتا تاثیر منفی خواهد داشت و عکس آن در مورد زن خانواده هم همین است.

این استاد حوزه و دانشگاه قم تشخیص زمان را بهترین شرط در امر به معروف و نهی از منکر دانست و بیان کرد: البته منظور از تشخیص فقط زمان نیست بلکه جایگاه طرفین هم هست، یک زمان پدر می خواهد فرزندان را امر به معروف کند که ادبیات خاص خودش را می طلبد و باید بداند که با یک جوان و فردی رو به رو است که تجربه زندگی ندارد و ادبیات اجتماعی او ضعیف است.

قادر در ادامه عنوان کرد: بر عکس آن هم وجود دارد، اگر فرزندان بخواهند به پدر و مادر تذکر دهند باید جایگاه خاص آن ها را در نظر بگیرند و اگر بخواهند منهای این مسئله، تذکر به حق هم بدهند، جواب نخواهد داد.

وی به نحوه امر به معروف وهب توسط امام حسین (ع) اشاره کرد و خاطر نشان کرد: در مورد وهب به هیچ وجه امر به معروف و نهی از منکر امام حسین( ع) این نیست که با وهب استدلال کند که اسلام حق است و یا نیست ولی با برخورد و موضع به جای خود امر به معروف می کند و این برخورد امام باعث می شود که وهب مسیحی مسلمان و یکی از شهدای کربلا شود.

استاد حوزه و دانشگاه قم تاکید کرد: بنابراین چیزی که باعث شده است که در عملیاتی کردن هدف قیام امام حسین ناکام بمانیم و در عمل نتیجه نگیریم این است که قدرت تشخیص در امر به معروف و نهی از منکر را برجسته نمی کنیم.

در امر به معروف باید فعل را از فاعل جدا ببینیم

قادر دومین اصل از شرایط امر به معروف و نهی از منکر را جدا کردن فعل از فاعل بر شمرد و ابراز کرد: در امر به معروف و نهی از منکر باید فعل را از فاعل جدا ببنیم به این معنی که وقتی می بینیم خانمی به دلایل متعدد وضعیت حجاب مناسبی ندارد، حق نداریم به دلیل اینکه می خواهیم به او تذکر دهیم؛ نتیجه بگیریم که او انسان فاسدی است.

وی افزود: درست است که این فرد یک اشکال رفتاری دارد ولی ممکن است اهل نماز و روزه هم باشد و اگر بخواهیم از فعل بیرونی او درون او را قضاوت کنیم می وشد از همان مواردی که امر به معروف ما جواب نخواهد داد.

استاد حوزه و دانشگاه قم عنوان کرد: هر گاه جامعه به این رشد اجتماعی برسد که در امر به معروف و نهی از منکر بتواند فعل را از فاعل جدا کند حتما در امر به معروف و نهی از منکر موفق خواهد شد و تجربه هم همین را ثابت کرده است.

صبوری در امر به معروف را از امام حسین یاد بگیریم

قادر با بیان اینکه شرط بعدی امر به معروف و نهی از منکر تحمل پذیری و صبوربودن است، اظهار کرد: بنا نیست که ما با یک برخورد در امر به معروف و نهی از منکر فکر کنیم حرف ما حتما می تواند نتیجه بخش باشد بلکه در این راه لازم است گاهی فرد،خودش را و حتی خانواده و آبروی خود را خرج کند تا طرف را از وسط جهنم بیرون بیاورد.

وی با اشاره به صبوری بی نظیر امام حسین در حادثه عاشورا و امر به معروف سپاه دشمن، بیان کرد: صبوری را باید از امام حسین یاد بگیریم چرا که با وجود اینکه اینکه هم خودش و هم فرزندان و اصحابش تشنه بود ولی آن قدر صبورانه امر به معروف می کند که بعد از فرستادن چند تن از اصحاب خود برای این مسئله، باز هم کوتاه نمی آید و خودش هم برای امر به معروف به میدان می رود.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: امام حسین با همان زبان تشنه آن قدر لطیف و ظریف امر به معروف می کند که در دل سپاه دشمن جای می گیرد و نتیجه صبوری و تحمل پذیری امام در برابر سپاهی که موجی از خشونت بودند این می شود که سپاه ۷۲ نفری امام حسین در شب عاشورا در بعد از ظهر عاشورا به ۲۲۰ نفر می رسد  و امام توانست حدود ۱۵۰ نفر دیگر را از وسط جهنمی که عبیدالله و عمر سعد درست کرده بودند نجات دهند.

آمر به معروف واقعی، پزشکی است که می خواهد روح فاسد شخص را درمان کند

قادر با تاکید بر این مسئله که امر به معروف و نهی از منکر باید همراه با احترام و تکریم باشد، گفت: چهارمین شرط امر به معروف و نهی از منکر این است که احترام طرف مقابل حفظ شود ولو اینکه مجرم متهم را امر به معروف کنیم لذا این مسئله نباید با توهین باشد که اگر این چنین شد این کار از جنس امر به معروفی که قرآن توصیه کرده و اهل بیت فرمودند به دور خواهد بود.

وی تصریح کرد: امر به معروف و نهی از منکر نباید همراه با تعرض، تندی، خشونت و پرخاشگری باشد،چرا که اگر تعرض به وجود بیاید هرگز طرف حاضر نمی شود حرف حق را بپذیرد ولو  اینکه شما محق باشید چرا که شما از نوع ادبیاتی استفاده کردید که صحیح نیست .

این استاد حوزه و دانشگاه در پایان خاطر نشان کرد: امر به معروف و نهی از منکر باید به نحوی باشد که واقعا نشان دهد که آمر به معروف یک پزشک روحی و طبیبی است که می خواهد روح فاسد شخص را درمان کند و این امکان ندارد که طرف بپذیرد که این شخص دلسوز است و وقتی این مسئله پذیرفته می شود که شما با کرامت و از روی محبت با شخص برخورد کنید.

انتهای پیام/

اگر بخواهیم امر به معروف ما ارزش عملی پدیا کند یکی از مهم ترین مسائل این است که باید صبر و بردباری خود را بالا ببریم و بپذیریم که امر به معروف و نهی از منکر چیزی نیست که انی نتیجه دهد.